20 Μαΐου 1821:ΤΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣΕ...ΞΑΝΑ

 

Η χειρόγραφη εφημερίδα του Μεσολογγίου Αιτωλική, που κυκλοφόρησε το 1821

Το όνομα Μεσολόγγι πρωτοαναφέρθηκε από τον Βενετό Paruta, ο οποίος περιέγραφε την ναυμαχία του Λεπάντο κοντά στη Ναύπακτο. Αρκετές ιστορικές πηγές αναφέρουν πως το όνομα Μεσολόγγι προέρχεται από την ένωση των δύο ιταλικών λέξεων, Μezzo/messo και langi το οποίο σημαίνει «ένα μέρος εν μέσω λιμνών» ή «ένα μέρος που περιβάλλεται από λίμνες». Από τον συνοικισμό των ψαράδων που διέμειναν εκεί σχηματίστηκε ένα μικρό ναυτικό κέντρο, το οποίο μέσα σε λίγες δεκαετίες εξελίχθηκε σε σημαντικό εμπορικό λιμάνι. Το 1726 ιδρύθηκε στο Μεσολόγγι το υποπροξενείο της Βενετίας με πρώτο πρόξενο τον Νάξιο Σπυρίδωνα Μπαρότση.

Με την έκρηξη της επανάστασης του 1770 (Ορλωφικά), συγκροτήθηκε στο Μεσολόγγι προσωρινή επαναστατική κυβέρνηση υπό την αρχηγία του Παναγιώτη Παλαμά. Οι συνέπειες αυτής της ενέργειας ήταν δραματικές, αφού τον Απρίλιο του ιδίου έτους ο στόλος του Μεσολογγίου καταστράφηκε, η πόλη πυρπολήθηκε και οι Μεσολογγίτες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους και να καταφύγουν στα Επτάνησα. Μετά την λήξη των εχθροπραξιών, οι κάτοικοι επέστρεψαν, ανοικοδόμησαν την πόλη τους και επανίδρυσαν τον στόλο τους, ο οποίος δοκιμάστηκε ακόμη μία φορά στα χρόνια του Αλή πασά. 

Το Μεσολόγγι επαναστάτησε ξανά στις 20 Μαΐου του 1821 και ήταν μία από τις κύριες Ελληνικές δυνάμεις στον απελευθερωτικό αγώνα. 

Οι κάτοικοι αντιστάθηκαν με επιτυχία, στις επιθέσεις της Οθωμανικής αυτοκρατορίας το 1822 στην πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου και το 1823 στην Δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγίου. 

Η τρίτη επίθεση ξεκίνησε στις 15 Απριλίου του 1825 από τον Κιουταχή, του οποίου ο στρατός αριθμούσε 30.000 άντρες και αργότερα ενισχύθηκε με άλλους 10.000, οι οποίοι καθοδηγούνταν από τον Ιμπραήμ. Μεταξύ του οθωμανικού στρατού υπήρχαν και 3.000 Μιρδίτες, δηλαδή καθολικοί από τη Βόρεια Αλβανία (αναφερόμενοι στα σχετικά δημοτικά ως "Λατίνοι"), και 700 Ρώσοι Κοζάκοι του Ντον.

Επί ένα χρόνο οι αποκλεισμένοι εξαντλούν όλα τα αποθέματα ψυχικής δύναμης, αλλά και κάθε όριο πείνας και δίψας. Κι έτσι αποφασίζουν να κάνουν την Έξοδο. Αποφασίζουν να βγουν ηρωικά και τελικά να θυσιαστούν τη νύχτα του Λαζάρου, ξημερώματα της Κυριακής των Βαΐων. 

Το ημερολόγιο γράφει 10 Απριλίου 1826. 

Η πόλη καταστρέφεται σχεδόν ολοκληρωτικά.

Η Έξοδος του Μεσολογγίου και η θυσία των κατοίκων του έγινε με Νομοθετικό Διάταγμα του 1936  και επίσημα τον τίτλο της Ιερής Πόλης, οπότε και  η Κυριακή των Βαΐων ορίστηκε, ως ημέρα εορτασμού της επετείου της Εξόδου.

Αρβανίτη-Πρεβεζάνου Ευγενία 

Msc BA Επικοινωνιολόγος- τ. Βουλευτής Αττικής