Στην
Βόρεια Ελλάδα ο αεραθλητισμός εξελισσόταν ταυτόχρονα με της Αθήνας, όπως
αναφέρει ο Άκης Tεμπερίδης,
[...] στην Ελλάδα, ο Αεραθλητισμός οφείλει
τη γέννησή του στους Άγγλους. Το 1929 η British Overseas Aviation Co.
επιχείρησε να καλύψει αεροπορικώς τη διαδρομή Λονδίνο-Νέο Δελχί. Ήταν η εποχή
των ηρωικών αποστολών για τη -βρεφική τότε ηλικίας- αεροπορία. Tα αγγλικά
υδροπλάνα έκαναν στάση για μερικές μέρες στη Θεσσαλονίκη και αυτό ήταν το
γεγονός της χρονιάς, αφού για πρώτη φορά συνέβαινε κάτι τέτοιο στην πόλη.
Ακολούθησαν δεξιώσεις στο Mεντιτερανέ (το καλύτερο ξενοδοχείο της εποχής) με
παρόντες τους επισήμους και όλη την «καλή» κοινωνία της πόλης. Εκείνες τις
μέρες κάποιοι εύποροι Θεσσαλονικείς είχαν την ευκαιρία να πετάξουν για πρώτη
φορά πληρώνοντας το ανάλογο εισιτήριο. Kάπως έτσι δημιουργήθηκε -για μερικούς
από αυτούς- το σαράκι της πτήσης και ιδρύθηκε το πρώτο αεραθλητικό σωματείο
στην Ελλάδα με την ονομασία «Ένωση Φίλων Aέρος». Έτος ίδρυσης το 1929. Δύο
χρόνια μετά, το σωματείο μετονομάσθηκε σε Αερολέσχη Θεσσαλονίκης Δημιουργήθηκαν
τότε τμήματα αερομοντελισμού και ανεμοπορίας, αλλά αεροπλάνα δεν υπήρχαν[...][1]
Και συνεχίζει:
[...] το (1936), επί Mεταξά και με υπουργό Αεροπορίας τον Zάννα, ο
αεραθλητισμός έγινε τμήμα της Εθνικής Οργάνωσης Νεολαίας. Aκολούθησε ο πόλεμος
και το '45 συστάθηκε η Oμάδα Φίλων Aεροπλάνου με πρωτεργάτη τον Παλαμίδη. Oι
πρώτες πτήσεις γίνονταν από τη Γεωργική Σχολή. Τραβούσαν με σχοινιά το
ανεμόπτερο, αυτό έπαιρνε φόρα στην πλαγιά και απογειωνόταν. Διάρκεια πτήσης
μερικά δευτερόλεπτα. Λίγες δεκάδες μέτρα πιο κάτω, το σκάφος πατούσε και πάλι στη
γη και η διαδικασία ξεκινούσε από την αρχή. Mέχρι το '49 οι ανεμοπόροι
συμμετείχαν και στη στρατιωτική παρέλαση. Επειδή δεν είχαν δικές τους στολές,
τις έφτιαχναν από τα τσουβάλια που προμήθευε η Αμερικανική Bοήθεια[...][2]
Η Θεσσαλονίκη
των οκτώ αεροδρομίων[3] έγινε η
πρώτη πόλη στην Ελλάδα που απέκτησε «Όμιλο
Αερομοντελιστών». Την 31η Ιουλίου 1930 με παρακίνηση από τον
Θεσσαλονικιό Υπουργό Αεροπορίας Αλέξανδρο
Ζάννα, ιδρύεται από είκοσι πέντε (25) επιφανή άτομα της τοπικής κοινωνίας (Πίνακας 1) η πρώτη φιλοαεροπορική οργάνωση-σωματείο,
με την επωνυμία: Ένωση Φίλων Αέρος - Ε.Φ.Α,
με καταστατικό σκοπό «…την διάδοση του αεροπορικού πνεύματος στο
ευρύ ελληνικό κοινό και η εκλαΐκευση του αεροπλάνου».
Σύντομα μετονομάζεται σε Αερολέσχη
Θεσσαλονίκης-ΑΛ.Θ. και τον Απρίλιο του 1931 εκδίδει το πρώτο αεροπορικό Ημερολόγιο και Αεροπορικό-Αεραθλητικό
περιοδικό με τίτλο τα «ΦΤΕΡΑ». Σε αυτό ανέφερε
ότι «η έκτασις της διαδόσεως του αεροπλάνου σε μίαν χώραν αποτελεί σήμερον
το μέτρον του πολιτισμού της».
Δέκα χρόνια μετά η Αερολέσχη Θεσσαλονίκης[4]- Α.Λ.Θ, θα εναρμονισθεί με τον διεθνή
τίτλο του Aeroclub και θα αποκτήσει
την ονομασία Thessaloniki Air Club.
Εξέδωσε επίσης το 1978 την αεροπορική εφημερίδα
«Αεραθλητική Ηχώ», το 1989 την
εφημερίδα «Αεραθλητισμός» και το
1987-1988 το ενημερωτικό δελτίο «ΕΔΩ LGTS».
Από το 1970 άρχισε από την ΑΛ.Θ, η λειτουργία
της Σχολής Εκπαίδευσης Αεραθλητών
Χειριστών Ιδιωτικών Αεροπλάνων, με περισσότερους από 500 απόφοιτους
αεραθλητές, οι οποίοι σταδιοδρόμησαν σε Πολεμική και Πολιτική Αεροπορία.
Από το 1998
εντάσσεται στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, ως Αθλητικό Σωματείο, ενώ σε
κάθε διεθνή αγώνα της Εθνικής Αεραθλητικής Ομάδας μετέχουν 1-2 πληρώματα.
Το 2012, καθώς καταγράφεται
ως η πρώτη Αερολέσχη
στην Ελλάδα και η δεύτερη παλαιότερη Αερολέσχη στην Ευρώπη, αναγνωρίζεται
ως Ιστορικό Σωματείο.
Η ΑΛΘ τιμήθηκε για τις δραστηριότητες[5] της πολλές φορές με σημαντικές διακρίσεις, όπως το
1991 με την Ανώτατη Διεθνή Αεροπορική Διάκριση - Diplome d' honneur από την F.A.I
και το 2000 με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών.
[1]
Tεμπερίδης, Ά. (1998, Ιούνιος). Αεραθλητισμός στην Βόρεια Ελλάδα -Tα Φτερά του 40ου Παράλληλου.
Φωτογραφίες: Παπαδόπουλος, Γ. A.T. Περιοδικό ΠΤΉΣΗ και ΔΙΆΣΤΗΜΑ - Τεύχος
158 - Αθήνα.
[2] Tεμπερίδης, Ά. (1998, Ιούνιος). Αεραθλητισμός
στην Βόρεια Ελλάδα - Tα Φτερά
του 40ου Παράλληλου. Φωτογραφίες: Παπαδόπουλος, Γ.
A.T. Περιοδικό ΠΤΉΣΗ και ΔΙΆΣΤΗΜΑ - Τεύχος 158 - Αθήνα.
[3]
Η Θεσσαλονίκη, με την εμφάνιση της στρατιάς
της ανατολής, υποδέχεται 360.000 στρατιώτες και δημιουργεί οκτώ (8) αεροπορικές
βάσεις πολέμου, φτάνοντας να έχει οκτώ (8) αεροδρόμια. Επίσης, η
εντυπωσιακότερη επιδρομή που έγινε στην πόλη ήταν όταν Γερμανικό αερόπλοιο Zeppelin, χτυπήθηκε το 1916, από ένα
Βρετανικό πλοίο και έγινε παρανάλωμα πυρός, πέφτοντας στο δέλτα του Αξιού
ποταμού. Ο σκελετός του, αφού συναρμολογήθηκε, μεταφέρθηκε στον Λευκό Πύργο ως
θέαμα για τους πολίτες. Βλ. Τρεμόπουλος Μιχάλης, (2001) «Η ιπτάμενη ιστορία της
Θεσσαλονίκης.»
[5] Παπαζαφειρίου,
Χ. (01 Μαρτίου, 2011). «Ιστορική
ανασκόπηση της Αερολέσχης Θεσσαλονίκης και των αεραθλητικών της δραστηριοτήτων».
Αερολέσχη Θεσσαλονίκης. Θεσσαλονίκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου