Η ανικανότητα, η απροθυμία και η αδυναμία ελέγχου των συστημάτων διακίνησης αποτελούν τα κύρια προβλήματα. Οι διακινητές, οι οποίοι συχνά λειτουργούν με ελεγχόμενα κυκλώματα από τη χώρα προέλευσης μέχρι τη χώρα προορισμού, είναι αποτελεσματικοί και εκμεταλλεύονται τις ευκαιρίες που προσφέρονται. Επιπλέον, η συμμετοχή διεφθαρμένων κρατικών αξιωματούχων και κυβερνήσεων επιδεινώνει την κατάσταση, καθώς χρησιμοποιούν το ζήτημα για την εξυπηρέτηση άλλων σκοπών.
Ένα παράδειγμα αυτού είναι η περίπτωση της Τουρκίας, όπου παρατηρούνται προβλήματα στο Αιγαίο, τον Έβρο και στην παροχή θεωρήσεων βίζας για Αφρικανούς που ταξιδεύουν στην Πόλη με σκοπό να φθάσουν στην Ευρώπη έναντι μιας πληρωμής 100 δολαρίων.
Η Τουρκία έχει αναδειχθεί ως κλειδοκράτορας της κατάστασης, ειδικά μετά την προσφυγική κρίση του 2015-2016 και τον πανικό που προκάλεσε στη Γερμανία.
Είναι απορίας άξιο γιατί η Τουρκία δεν λαμβάνει αιτήματα παροχής ευρωπαϊκού ασύλου, ενώ υπάρχουν άλλα κράτη εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα μπορούσαν να αναλάβουν αυτήν την ευθύνη, προκειμένου να αποτραπούν ανθρώπινες απώλειες.
Καθώς ένα απλό εισητήριο κυμαίνεται από 1500-200 ευρώ για ποιο λόγο κάποιοι πληρωνουν εως και 6.000 ευρω να ταξιδεύουν με πλωτούς τάφους; Μα διότι, η διακίνηση ανθρώπων συνοδεύεται από οικονομικές δραστηριότητες των διακινητών, οι οποίοι εξασφαλίζουν χρήματα με ποικίλους τρόπους, όπως η εμπορία ανθρώπων, η διακίνηση λαθρομεταναστών, η εμπορία οργάνων στη μαύρη αγορά. Αλλά και τα οφέλη για τους ίδιους τους διακινούμενους καθώς προσβλέπουν σε επιδόματα και έσοδα που θα λαμβάνουν σχεδόν εφόρου ζωής, όταν εγκαθίστανται σε μια χώρα φιλοξενίας.
Ένας άλλος παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι ο ρόλος ορισμένων μη κυβερνητικών οργανώσεων (ΜΚΟ) σε αυτό το πεδίο. Παρόλο που υπάρχουν υποψίες για την ύπαρξη ύποπτων δραστηριοτήτων ορισμένων ΜΚΟ, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι πολλές ΜΚΟ προσφέρουν αξιόλογο έργο στον τομέα αυτόν.
Οι συνθήκες και ο έλεγχος των δομών φιλοξενίας αποτελούν αντικείμενο μεγάλης συζήτησης. Ειδικά οι νεαροί άντρες, οι οποίοι αποτελούν τη μεγαλύτερη ομάδα πληθυσμού που μετακινείται, έχουν συχνά προβλήματα αλληλεπίδρασης και επιδείνωσης των συνθηκών μέσα στις δομές φιλοξενίας. Ο εντοπισμός ατόμων με τάση προς ριζοσπαστικοποίηση ή στρατολόγησή τους σε τρομοκρατικές ομάδες αποτελεί πρόκληση για τις εθνικές αρχές και απαιτεί προσεκτική διαχείριση.
Το ζήτημα των ασυνόδευτων ανηλίκων είναι επίσης ένα σημαντικό ζήτημα, που απαιτεί την προσοχή μας από πλευράς αρχών, αξιών, ηθικής και πολιτισμού. Είναι απαράδεκτο και ανήθικο να επιτρέπεται οποιαδήποτε μορφή κακοποίησης σε αυτούς τους ανθρώπους, ιδίως όταν πρόκειται για παιδιά.
Όμως, πρέπει να γνωρίζουμε ότι το ενδιαφέρον μας και η ευαισθησία μας για το ζήτημα συχνά εξανεμίζονται με το πέρασμα του χρόνου, όπως συνέβη με την περίπτωση του μικρού Αϊλάν, του αγοριού που ξεβράστηκε στην ακτή ως ένα απλό αντικείμενο. Είμαστε ευαίσθητοι όσο το ζήτημα δεν μας αφορά προσωπικά, αλλά στη συνέχεια γίνεται δύσκολο να διατηρήσουμε αυτήν την ευαισθησία. Ο φόβος επικρατεί και επηρεάζει τις αξίες μας, αναζωπυρώνοντας στάσεις σκληρότητας και αναισθησίας, εξαιτίας ανησυχιών όπως η δημογραφική αλλοίωση, η αμφισβήτηση της θρησκείας, η επιβολή διαφορετικού μοντέλου ζωής, η ανεργία, η αύξηση της εγκληματικότητας και άλλα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε μια δύσκολη θέση αντιμετωπίζοντας αυτό το πρόβλημα. Εκτιμάται ότι τα επόμενα χρόνια ή δεκαετίες μπορεί να υπάρξει ζήτηση από 200 έως 500 εκατομμύρια ανθρώπους να εισέλθουν στην Ευρώπη.
Η δημογραφική αλλαγή στην Αφρική, με τον μέσο όρο ηλικίας 19,7 ετών και τον πληθυσμό να αυξάνεται από 1,4 δισεκατομμύρια το 2050 σε 2,5 δισεκατομμύρια, αποτελεί πρόκληση. Επιπλέον, η κλιματική αλλαγή επιδεινώνει την κατάσταση με την αύξηση των κλιματικών μεταναστών. Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Ένωση παρουσιάζει υποκρισία στην αντιμετώπιση του ζητήματος, αν και τρεις βασικές προσεγγίσεις ασφάλειας έχουν υιοθετηθεί:
- 1ον Οι χώρες προορισμού επιδιώκουν να κρατήσουν τους πολίτες τους στην επικράτειά τους,
- 2ον Ενισχύουν γειτονικά κράτη για να παραμείνουν κοντά στις χώρες τους, προκειμένου να μπορέσουν να επιστρέψουν όταν οι συνθήκες επιτρέψουν και
- 3ον Οι ευρωπαϊκές χώρες της πρώτης υποδοχής για να αποτρέπουν το πρόβλημα να φθάσει σε πιο αναπτυγμένες χώρες.
Επιπλέον, να υπάρξει η πρόθεση να επιλέγονται πρόσφυγες με βάση το προφίλ και τις ανάγκες της οικονομίας, της παραγωγής και της κοινωνίας.
Οι πτυχές που αναφέρθηκαν αποτελούν μόνο ορισμένες από τις πολλές πτυχές ενός σύνθετου και πολυεπίπεδου προβλήματος.
Είναι σημαντικό να εξετάσουμε και να αντιμετωπίσουμε αυτές τις προκλήσεις με πολιτική ευαισθησία, συγκεκριμένες προτάσεις και διεθνή συνεργασία.
Msc BA Επικοινωνιολόγος- τ. Βουλευτής Αττικής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου