Λένε πως οι μάνες έσφαξαν τα μωρά τους για να μη πέσουν στα χέρια του οχτρού και μετά αυτοκτονούσαν με το ίδιο ματωμένο μαχαίρι.
Λένε πως ένας Τούρκος πήγε να σκυλεψει το άψυχο κορμί ενός παιδιού και η μάνα, αφού έβγαλε το μαχαίρι που είχε χώσει πριν λίγο στο στήθος της, τον έσφαξε.
Λένε πως έτρωγαν άλογα, σκυλιά, γάτες και ποντίκια για να επιβιώσουν
Λένε πως ο ήχος της έκρηξης απο την ανατίναξε τρανταξε τον Άδη και τάραξε τον Χάρο.
Γιατι ο Χαρος ακουσε την εκρηξη και περιμενε τους Μεσολογγιτες, μα πιοτεροι Τουρκοι κατρακυλησαν κατω εκει θαρρω.
Λενε πως δυο ξενοι αιχμαλωτοι που ειχαν αποδρασει προδωσαν την ΕΞΟΔΟ.
Λενε πως στην ΕΞΟΔΟ οι γυναικες θα ντυνονταν με αντρικα ρουχα και θα επαιρναν στην πλατη τα μωρα τους.
Οι αντρες θα ανοιγαν τον δρομο με το σπαθι στο χερι.
Λενε πως τελειωναν οι οβιδες κι ενας Μεσολογγιτης εφραξε με το κορμι του τη μπουκα του κανονιου και το πυροδοτησε.
Λενε πως τη νυχτα του Λαζαρου το Μεσολογγι ανεστησε την Ελλαδα.
Λενε πως τα βολια και οι οβιδες που χαλασαν οι οχτροι μπορουσαν να καλυψουν τη γη ολακερη τρεις φορες, μα παλι το Μεσολογγι δεν επεφτε.
Λενε πως τις νυχτες οι Μεσολογγιτισες τραγουδουσαν τραγουδια θαρρους για τους αντρες τους.
Λενε πως οι γενναιοι εβγαιναν απο τα τειχη και κοροϊδευαν τους απεκει για να τους εκνευρισουν.
Λενε πως οι Τουρκαλβανοι επιαναν κουβεντα με τη Μεσολογγιτικη φρουρα...
- Ε ωρε καταραμενοι, δεν γροικαμε πια τα γαϊδουρια σας. Τα φαγατε κι αυτα; Κοντα σιμα ειναι ο χαμος σας.
- Κοπιαστε να σας σφαξουμε κι εσας. Εμεις πειναμε και Τουρκαλαδες τρωμε με χαρα. Κι αν ψαχνετε για τα κλειδια της Πολης, θα τα βρειτε στα κανονια.
Λενε πως καθε μερα πεθαιναν 150 απο τους δικους μας.
Ολα αυτα εγιναν τη νυχτα του Λαζαρου στις 10 του Απριλη του 1826, ξημερωματα Κυριακη των Βαϊων.
Ο πατερας αντικρυζε για τελευταια φορα τη θυγατερα.
Ο αδελφος αγκαλιαζε για τελευταια φορα την αδελφη.
Η μανα θηλαζε για τελευταια φορα το μωρο.
Ο γιος φιλουσε για τελευταια φορα το χερι του πατερα.
- Καλη ανταμωση στον αλλο κοσμο!
Και μπηκαν στην Ιερη Πολη οι Τουρκοαιγυπτιοι και οι Τουρκαλβανοι.
Και εσφαζαν.
Εσφαζαν.
Εσφαζαν.
Η φρικη ηταν ανειπωτη.
Το αιμα ετρεχε γοργα σε ολα τα σοκακια και συναντησε τη θαλασσα.
Εκοκκινησε κι αυτη.
Οχι απο ντροπη μα απο φρικη.
Κι ομως, οι Μεσολογγιτες πολεμανε με λυσσα.
Μπαρουτι, λεπιδι και αιμα.
Τα ματια των οχτρων γουρλωμενα απο τρομο και δεος.
Τα ματια των δικων μας γουρλωμενα απο διψα για λευτερια και προσμονη για τιμιο θανατο..
Η κόλαση είναι εδώ στη γη.
Η κόλαση ειναι στο Μεσολογγι του Απρίλη του 1826.
Η κόλαση.
Η απελευθερωση του Μεσολογγιου υπογραφηκε στις 2 Μαϊου του 1829.
Το 1937 ανακηρυχθηκε ως Ιερη Πολη.
Μια τιμητικη και ενδοξη διακριση που καμια αλλη πολη στον κοσμο δεν φερει.
Κι ο Διονυσιος Σολωμος αγναντευοντας απο τη Ζακυνθο την ανταρα και το δεος του Μεσολογγιου εγραψε τον Υμνο εις την Ελευθερια.
Οι Μεσολογγιτες πεθαινουν μα δεν προσκυνανε.
Και η πομπη του Σαββατου, η αναπαρασταση της ανατιναξης και η πομπη της Κυριακης, δεν ειναι γιορτες.
Ειναι μνημοσυνα.
Ο αγωνας ηταν ανισος.
Ηταν ανισος για τους οχτρους.
Γιατι εκεινοι ηταν πολυ ''λιγοι'' σε σχεση με εμας.
Πολυ ''λιγοι''.
Και η ιστορια το εγραψε.
Και ολακερος ο ντουνιας το εμαθε.
Και η γης ηπιε το αιμα των νεκρων.
Και οι νεκροι δοξαστηκαν ως Ελληνες.
Γιατι αν εισαι τετοιος Ελληνας εισαι και ηρωας..
Μα καλυτερα απ' ολους το ειπε ο Εθνικος μας ποιητης.
- ''Τα ματια μου δεν ειδαν τοπον ενδοξοτερον απο τουτο το αλωνακι''.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΜΟΥ
Σύμβουλος Στρατηγικής Ανάπτυξης και Διαπροσωπικών Σχέσεων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου