Ο Νικηταράς (Νικήτας Σταματελόπουλος) ζητιανεύει σχεδόν τυφλός και πάμπτωχος
στον Πειραιά το 1843, στην άκρη του δρόμου με κατεβασμένο το κεφάλι απο ντροπή
με απλωμένο το χέρι στο διαβάτη.
.
Ο Νικήτας Σταματελόπουλος ήταν ένας Ήρωας που εξαθλιώθηκε και ατιμάσθηκε από την Πατρίδα μας την Ελλάδα!!!
Ο Νικηταράς, ο ΤΟΥΡΚΟΦΑΓΟΣ,, αυτού του ήρωα που με δυσκολία πήραν το σπαθί απο το χέρι του μετα την καταστροφή του Δράμαλη, τον έβγαλαν στην επαιτεία οι προύχοντες και οι "μορφωμένοι" Δανδήδες.
"Κατέληξε" μοναχός του στην άκρη του δρόμου και κανείς δεν τον υπερασπίστηκε στο τέρμα της ζωής του, ενώ εκείνος μας υπερασπίστηκε όλους, όλες τις γενιές κι εκεινες, και τις τωρινές και εκείνες που θα'ρθουν.
Του είχαν δώσει το «δικαίωμα» να ζητιανεύει μια φορά την εβδομάδα έξω απο τον Ι.Ν της Ευαγγελιστρίας,
Η κόρη του δεν αντεξε να βλέπει σε άθλια κατάσταση τον πατέρα της και έχασε τα λογικά της, την έκλεισαν στο τρελάδικο.
Ο τάφος του χαμένος στο χρόνο, κανείς δεν τον αναζήτησε.Χρειάστηκαν 201 χρόνια για να γίνει (με ιδιωτική πρωτοβουλία) ενα κενοτάφιο δίπλα στον Κολοκοτρώνη.
Ακόμα ένα μελανό σημείο της ιστορίας για το πως ανταμοίβει η Ελληνική Πολιτεία τους αγωνιστές της! Πρέπει ως Έλληνες να ζητήσουμε συγγνώμη, να πούμε ένα ευχαριστώ γιατί μας προσέφερε την δυνατότητα να ζούμε και να σκεφτόμαστε ελεύθερα.
"Συγνώμη καπετάνιο μου...Και σε ευχαριστώ! "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου