ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2013!

ΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΧΕΤΕΥΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΚΟΡΩΠΙΟΥ-ΠΑΙΑΝΙΑΣ: Όταν δεν υπάρχει έργο, υπάρχουν φιέστες παραπλανητικής προσομοίωσης!

ΣΑΒΒΑΤΟ 23-11-2013

  ΔΕΛΤΙΟΥ ΤΥΠΟΥ 
ΓΙΑ ΤΟ ΑΠΟΧΕΤΕΥΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΚΟΡΩΠΙΟΥ-ΠΑΙΑΝΙΑΣ

Η κα Αρβανίτη Πρεβεζάνου Ευγενία, πρ. Βουλευτής Αττικής, το Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013, παραβρέθηκε στα εγκαίνια που τελέστηκαν στο σημείο θεμελίωσης του έργου όπου θα κατασκευαστεί ο κεντρικός συλλεκτήρας των αγωγών μεταφοράς από το Κορωπί και την Παιανία, στη θέση Πάτημα στο Κορωπί, μετά τη γέφυρα του Σταθμού Προαστιακού-Μετρό Κορωπίου (βορειανατολικό άκρο της οδού Σπ. Δάβαρη που συνεχίζει, μετά την γέφυρα του σταθμού Προαστιακού-Μετρό Κορωπίου προς Αεροδρόμιο, νότια πύλη Κ1 της Αττικής Οδού). 

Το Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων (Κ.Ε.Λ.) Κορωπίου – Παιονίας είναι το έργο που περιμένουν για δεκαετίες οι κάτοικοι των Μεσογείων ώστε να λυθεί επιτέλους το πρόβλημα της αποχέτευσης με την συλλογή, μεταφορά, επεξεργασία και διάθεση ακαθάρτων  και λειτουργία βιολογικού καθαρισμού στα Κεντρικά Μεσόγεια.

Παρουσίες πολιτικών και ομιλίες θα τις βρείτε
στα πάμπολλα Δελτία Τύπου που κυκλοφόρησαν, αφού δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ξεκινά και ο προεκλογικός αγώνας
για τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου 2014.

Η κα Αρβανίτη Πρεβεζάνου Ευγενία, δοθείσης ευκαιρίας έκανε
την παρακάτω δήλωση: 

Εμείς οι
κάτοικοι, ευελπιστούμε να ξεκινήσει αλλά και να ολοκληρωθεί το δίκτυο αποχέτευσης στην Ανατολική Αττική, όσο το δυνατόν συντομότερα καθόσον ο Περιφερειάρχης Αττικής υπολογίζει να έχει τελειώσει σε δυο χρόνια και δεν θα συνεχίσει να είναι ένα μεγάλο  γραφειοκρατικό "θύμα".Δυστυχώς όμως για ακόμα μία φορά επιβεβαίωσα ότι:

-«Όταν
δεν υπάρχει έργο, 

υπάρχουν φιέστες παραπλανητικής προσομοίωσης!»

Α.Π.Ε./24-11-2013

Ο σε­ξι­σμός και στα βου­λευ­τι­κά έ­δρα­να

Σκίτσο: του Βαγγέλη Χερουβείμ



Ο πο­λι­τι­κός πο­λι­τι­σμός, ό­πως δια­πι­στώ­νου­με ό­πο­τε πα­ρα­κο­λου­θή­σου­με συ­νε­δρία­ση της Ολο­μέ­λειας της Βου­λής, πέ­θα­νε. Ζή­τω ο κα­νι­βα­λι­σμός! Την πε­ρα­σμέ­νη βδο­μά­δα βου­λευ­τές και πο­λι­τι­κά στε­λέ­χη ε­πι­τέ­θη­καν με σε­ξι­στι­κά σχό­λια στις βου­λεύ­τριες Ζωή Κων­στα­ντο­πού­λου, Ρα­χήλ Μα­κρή και Θε­ο­δώ­ρα Τζά­κρη, α­ντί να κρί­νουν πο­λι­τι­κά την ό­ποια πρά­ξη τους. Ενδει­κτι­κά α­να­φέ­ρου­με: «Δεν εί­ναι τρέ­ντι το τα­γιέρ που φό­ρε­σε η κ. Τζά­κρη. Θα πα­λιώ­σει πο­λύ γρή­γο­ρα» [Π. Κου­κου­λό­που­λος, κοι­νο­βου­λευ­τι­κός εκ­πρό­σω­πος ΠΑ­ΣΟ­Κ], «Όταν έ­χεις μια κυ­ρία α­πό τη Βου­λή που ό­χι μό­νο σκαρ­φα­λώ­νει αλ­λά κά­θε­ται πά­νω στα κά­γκε­λα που εί­ναι και μυ­τε­ρά...Και η άλ­λη κυ­ρία φω­νά­ζει βοή­θεια, ε­νώ μπρο­στά της εί­ναι κα­μιά 10α­ριά πο­λύ ό­μορ­φα παι­διά α­πό τα ΜΑ­Τ, που της έ­χουν γυ­ρι­σμέ­νη την πλά­τη» [Θ. Πά­γκα­λος], «Εί­ναι ω­ραία γυ­ναί­κα, αρ­κεί να μην την α­κούς ό­ταν μι­λά­ει...» [Μ. Ανδρου­λά­κης], Θα μας λεί­ψουν οι Manolo Blahnik >γό­βες >της κ. >Τζά­κρη [«κυ­βερ­νη­τι­κές πη­γές»]. Ζη­τή­σα­με α­πό βου­λεύ­τριες ό­λων των κομ­μά­των να κά­νουν στην «Επο­χή» μία δή­λω­ση για το ζή­τη­μα. Δυ­στυ­χώς, α­πό το ΚΚΕ και τους Ανε­ξάρ­τη­τους Έλλη­νες, πα­ρά τις ε­πί­μο­νες ο­χλή­σεις μας, δεν κα­τα­φέ­ρου­με να έ­χου­με μία δή­λω­ση και γι αυ­τό α­που­σιά­ζει η δι­κή τους φω­νή α­πό το θέ­μα.





Επι­μέ­λεια: Ιωάν­να Δρό­σου



Κα­τε­ρί­να Πα­πα­κώ­στα, Νέα Δη­μο­κρα­τία: Δεν συ­νά­δει με τις πο­λι­τι­κές ι­σό­τη­τας που προω­θού­με



Οι πο­λι­τι­κοί θα πρέ­πει να κρί­νο­νται με βά­ση τις πο­λι­τι­κές τους α­πό­ψεις, τις πο­λι­τι­κές τους δρά­σεις και τη γε­νι­κό­τε­ρη πο­λι­τι­κή συ­μπε­ρι­φο­ρά τους. Ο,τι­δή­πο­τε άλ­λο πα­ρεκ­κλί­νει α­πό τη στά­ση αυ­τή και κά­νει δια­κρι­τή, σε βά­ρος τους, με­τα­χεί­ρι­ση, λό­γω του φύ­λου τους, δε συ­νά­δει με τις πο­λι­τι­κές ι­σό­τη­τας, τις ο­ποίες η χώ­ρα και ε­μείς, ως πο­λι­τι­κοί στη­ρί­ζου­με και προω­θού­με. Έχω βιώ­σει προ­σω­πι­κά, α­πα­ρά­δε­κτη συ­μπε­ρι­φο­ρά, λό­γω φύ­λου, ε­ντός του Κοι­νο­βου­λίου και μά­λι­στα πρό­σφα­τα, κα­τά τη συ­ζή­τη­ση της πρό­τα­σης δυ­σπι­στίας.



Μα­ρία Ρε­πού­ση, ΔΗ­ΜΑ­Ρ: Πα­λαιό­τε­ρα τις έ­και­γαν στην πυ­ρά



Οι ε­πι­θέ­σεις στη βά­ση του φύ­λου, αυ­τό που α­πο­κα­λού­με σε­ξι­σμό και που κυ­ρίως αν ό­χι α­πο­κλει­στι­κά στρέ­φε­ται κα­τά του φύ­λου των γυ­ναι­κών εί­ναι μια α­πό τις μορ­φές βίας κα­τά των γυ­ναι­κών. Αυ­τό που γί­νε­ται κα­τά των γυ­ναι­κών πο­λι­τι­κών, των βου­λευ­τριών συ­μπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νων, ο πο­λι­τι­κός σε­ξι­σμός, εί­ναι μια α­πό τις εκ­δο­χές του. Οι γυ­ναί­κες στο κοι­νο­βού­λιο δεν α­πο­τε­λούν ε­ξαί­ρε­ση. Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, ο σε­ξι­σμός βιώ­νε­ται α­πό ό­λες τις γυ­ναί­κες στην κα­θη­με­ρι­νό­τη­τά τους, στις ερ­γα­σια­κές τους σχέ­σεις, στην οι­κο­γέ­νειά τους εν­δε­χο­μέ­νως, α­κό­μα και ό­ταν δεν συ­νει­δη­το­ποιεί­ται ως τέ­τοιος, διό­τι συ­νι­στά συ­νέ­πεια των κοι­νω­νι­κών σχέ­σεων κυ­ριαρ­χίας των αν­δρών πά­νω στις γυ­ναί­κες και ταυ­τό­χρο­να τις ε­μπε­δώ­νει και τις διαιω­νί­ζει.

Συ­νει­δη­τά ή α­συ­νεί­δη­τα, ρη­τά ή άρ­ρη­τα, ο σε­ξι­σμός ό­πως και κά­θε μορ­φή βίας κα­τά των γυ­ναι­κών α­πο­σκο­πεί στη στέ­ρη­ση των δι­καιω­μά­των τους και στην πλή­ρη υ­πο­τα­γή τους. Λέει, με άλ­λα λό­για, σε ό­σες δια­φο­ρο­ποιού­νται, σε ό­σες δεν συμ­μορ­φώ­νο­νται, να πά­ψουν να το κά­νουν, δια­φο­ρε­τι­κά εί­ναι... και θα υ­πο­στούν τις συ­νέ­πειες. Πα­λαιό­τε­ρα τις χα­ρα­κτή­ρι­ζαν μά­γισ­σες και τις έ­και­γαν στην πυ­ρά.

Η πο­λι­τεία αλ­λά και η κοι­νω­νία των πο­λι­τών ο­φεί­λει να προ­στα­τεύει τους πο­λί­τες της, στην προ­κει­μέ­νη πε­ρί­πτω­ση τους πο­λί­τες γυ­ναί­κες, α­πό τη βία α­κό­μα κι αν αυ­τή εί­ναι λε­κτι­κή και συμ­βο­λι­κή και ό­χι σω­μα­τι­κή. Εξάλ­λου το πέ­ρα­σμα α­πό τη μια στην άλ­λη δεν έ­χει σύ­νο­ρα. Πολ­λοί ε­πι­κα­λού­νται την ε­λευ­θε­ρία της έκ­φρα­σης, την ε­λευ­θε­ρία της καλ­λι­τε­χνι­κής έκ­φρα­σης, τη γε­λοιο­γρα­φία ή το χιού­μορ. Πι­στεύω, θέ­λω να πι­στεύω, ό­τι οι πο­λι­τι­σμέ­νες κοι­νω­νίες, οι κοι­νω­νίες με α­να­πτυγ­μέ­νο αί­σθη­μα ευ­θύ­νης α­πέ­να­ντι στις δια­κρί­σεις και στη βία έ­χουν ε­πι­λύ­σει το δί­λημ­μα. Δεν γε­λά­ει πια κα­νείς σή­με­ρα με τις γε­λοιο­γρα­φίες κα­τά των μαύ­ρων, ού­τε ε­πι­κα­λεί­ται την ε­λευ­θε­ρία της καλ­λι­τε­χνι­κής έκ­φρα­σης. Εξάλ­λου και αυ­τή η καλ­λι­τε­χνι­κή δη­μιουρ­γία εί­ναι α­νοι­κτή στην κρι­τι­κή των πο­λι­τών. Και δεν εί­ναι α­νε­ξάρ­τη­τα α­πό το πε­ριε­χό­με­νο και τα μη­νύ­μα­τα που εκ­πέ­μπει.

Με την ευ­και­ρία, να θυ­μί­σω ε­δώ ό­τι ρα­τσι­σμός και σε­ξι­σμός μα­ζί με τον ε­θνι­κι­σμό συ­νι­στούν τους πυ­λώ­νες του να­ζι­σμού και τρέ­φουν τη να­ζι­στι­κή ι­δε­ο­λο­γία. Όσοι και ό­σες λοι­πόν θεω­ρούν ό­τι έ­χου­με πρό­βλη­μα ως κοι­νω­νία θα πρέ­πει κα­τά τη γνώ­μη μου να εί­ναι πε­ρισ­σό­τε­ρο προ­σε­κτι­κοί στις εκ­δη­λώ­σεις του σε­ξι­σμού και να τον α­να­γνω­ρί­ζουν α­κό­μα και αν προέρ­χε­ται α­πό την «προο­δευ­τι­κή» πλευ­ρά, α­κό­μα και ό­ταν εκ­πο­ρεύε­ται α­πό τους ί­διους.



Αφρο­δί­τη Στα­μπου­λή, ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ: Στο στό­χα­στρο ό­σες αμ­φι­σβη­τούν
τα στε­ρεό­τυ­πα



Η αμ­φι­σβή­τη­ση των στε­ρεό­τυ­πων ρό­λων των φύ­λων δεν υ­πήρ­ξε κα­τά τις τε­λευ­ταίες δε­κα­ε­τίες προ­τε­ραιό­τη­τα των πο­λι­τι­κών δυ­νά­μεων, α­κό­μη και των θεω­ρού­με­νων προο­δευ­τι­κών, αλ­λά ού­τε και συ­γκρό­τη­σε έ­να ι­σχυ­ρό φε­μι­νι­στι­κό κί­νη­μα με α­πο­τε­λε­σμα­τι­κή πα­ρέμ­βα­ση. Επό­με­νο εί­ναι οι γυ­ναί­κες που αμ­φι­σβη­τούν έ­μπρα­κτα έ­στω και κά­ποιες ό­ψεις αυ­τών των στε­ρε­ο­τύ­πων να βρί­σκο­νται στο στό­χα­στρο σε­ξι­στι­κών ε­πι­θέ­σεων ποι­κί­λων ει­δών και προ­ε­λεύ­σεων. Οι ε­πι­θέ­σεις που α­φο­ρούν στην εμ­φά­νι­ση ό­σων γυ­ναι­κών παί­ζουν ρό­λο στη δη­μό­σια ζωή, εί­τε πρό­κει­ται για την κε­ντρι­κή πο­λι­τι­κή σκη­νή εί­τε για άλ­λους το­μείς, δεν εί­ναι κά­τι και­νούρ­γιο. Αυ­τό που τις κά­νει φθο­ρο­ποιούς εί­ναι η βα­ρύ­τη­τα, την ο­ποία τα ΜΜΕ έ­χουν πεί­σει έ­να ση­μα­ντι­κό κομ­μά­τι της κοι­νω­νίας να δί­νει στο lifestyle και οι α­πε­ριό­ρι­στες δυ­να­τό­τη­τες α­να­πα­ρα­γω­γής τους (βελ­τιω­μέ­νης και ε­πηυ­ξη­μέ­νης πολ­λές φο­ρές) που πα­ρέ­χει το δια­δί­κτυο.

Η α­πο­δο­κι­μα­σία του φαι­νο­μέ­νου α­πό γυ­ναι­κείες συλ­λο­γι­κό­τη­τες και α­πό κά­θε πο­λι­τι­κό υ­πο­κεί­με­νο, που α­ντι­λαμ­βά­νε­ται το ρό­λο του ε­νταγ­μέ­νο στο ό­ρα­μα της κοι­νω­νι­κής α­πε­λευ­θέ­ρω­σης συ­νο­λι­κά, εί­ναι α­να­γκαία και ε­πι­θυ­μη­τή. Επί της ου­σίας, ό­μως, αν στη δε­κα­ε­τία του '70 η α­πά­ντη­ση των γυ­ναι­κών στην α­πει­λή ό­τι η α­πε­λευ­θέ­ρω­ση που διεκ­δι­κού­σαν θα τις ε­μπό­δι­ζε να εί­ναι τέ­λειες νοι­κο­κυ­ρές, ή­ταν «κάψ­τε τη σφουγ­γα­ρί­στρα», σή­με­ρα η α­πά­ντη­ση των γυ­ναι­κών, που θέ­λουν να συμ­με­τέ­χουν στη δη­μό­σια ζωή πα­ρα­μέ­νο­ντας ο ε­αυ­τός τους, δεν μπο­ρεί πα­ρά να εί­ναι «γράψ­τε τον λαϊφστυ­λί­στα», εί­τε το ορ­μη­τή­ριό του εί­ναι μπλο­γκ, εί­τε με­ση­με­ρια­νά­δι­κο, εί­τε στή­λη «σο­βα­ρής» ε­φη­με­ρί­δας εί­τε α­κό­μη και τα ί­δια τα βου­λευ­τι­κά έ­δρα­να.



Εύη Χρι­στο­φι­λο­πού­λου, ΠΑ­ΣΟ­Κ: Το φαι­νό­με­νο υ­πάρ­χει πα­ντού



Όταν συμ­με­τέ­χεις στα κοι­νά, κρί­νε­σαι.  Αλλά η κρί­ση πρέ­πει να α­φο­ρά ό­χι τα ρού­χα, την αι­σθη­τι­κή ή το φύ­λο αλ­λά την ποιό­τη­τα του λό­γου και την α­πο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα των έρ­γων. Τον τρό­πο που ε­πι­λέ­γεις να πο­λι­τεύε­σαι, να στη­ρί­ζεις ή να α­ντι­στέ­κε­σαι. Οι βου­λευ­τές δρουν πο­λι­τι­κά και πο­λι­τι­κά κρί­νο­νται - εί­τε ά­ντρες εί­ναι, εί­τε γυ­ναί­κες.

Το φαι­νό­με­νο των σε­ξι­στι­κών ε­πι­θέ­σεων, με θύ­μα­τα γυ­ναί­κες, υ­πάρ­χει πα­ντού – η ελ­λη­νι­κή Βου­λή α­σφα­λώς και δεν θα α­πο­τε­λού­σε ε­ξαί­ρε­ση. Η α­ντι­με­τώ­πι­σή του βρί­σκε­ται στην ι­κα­νό­τη­τα α­πά­ντη­σης με σα­φείς πο­λι­τι­κούς κα­νό­νες –τρό­πος α­πεί­ρως α­πο­τε­λε­σμα­τι­κό­τε­ρος α­πό μια πλη­γω­μέ­νη δια­μαρ­τυ­ρία.

Απέ­να­ντι στην, ευ­ρέως δια­δε­δο­μέ­νη, ά­πο­ψη που ε­ξα­κο­λου­θεί να θεω­ρεί τον σε­ξι­σμό μια - κοι­νω­νι­κά α­πο­δε­κτή - πρα­κτι­κή, πρέ­πει να υ­πάρ­χουν γυ­ναί­κες που δεν πα­ρα­πο­νού­νται, αλ­λά διεκ­δι­κούν με­γα­λύ­τε­ρο με­ρί­διο ευ­θύ­νης και συμ­με­το­χής στη δη­μό­σια ζωή.





Στό­χος, η α­φύ­πνι­ση ό­λων μας



Με α­φορ­μή τις αυ­ξα­νό­με­νες σε­ξι­στι­κές ε­πι­θέ­σεις ε­να­ντίον των γυ­ναι­κών με­λών του Ελλη­νι­κού Κοι­νο­βου­λίου, ο Πο­λι­τι­κός Σύν­δε­σμος Γυ­ναι­κών α­πο­δο­κι­μά­ζει έ­ντο­να τέ­τοιες ε­νέρ­γειες και υ­πεν­θυ­μί­ζει ό­τι οι γυ­ναί­κες πο­λι­τι­κοί, ό­πως και οι ά­ντρες συ­νά­δελ­φοί τους, κρί­νο­νται για τον πο­λι­τι­κό τους λό­γο και έρ­γο. Η στο­χο­ποίη­ση των γυ­ναι­κών για την εμ­φά­νι­ση τους και τη συ­μπε­ρι­φο­ρά τους εί­ναι α­πο­λύ­τως κα­τα­κρι­τέα. Η συ­στη­μα­τι­κή προ­σπά­θεια α­πα­ξίω­σης των γυ­ναι­κών στους το­μείς στους ο­ποίους δρα­στη­ριο­ποιού­νται με σε­ξι­στι­κά σχό­λια και υ­πο­νοού­με­να δεν έ­χει θέ­ση σε δη­μο­κρα­τι­κούς θε­σμούς και εί­ναι ευ­θύ­νη ό­λων μας να την ε­ξα­λεί­ψου­με.  Ο Πο­λι­τι­κός Σύν­δε­σμος Γυ­ναι­κών, ως δια­κομ­μα­τι­κό όρ­γα­νο, θα συ­νε­χί­σει α­κό­μη πιο α­πο­φα­σι­στι­κά τις δρά­σεις του προς αυ­τή την κα­τεύ­θυν­ση, σε συ­νερ­γα­σία με την κοι­νω­νία των πο­λι­τών, τις μη-κυ­βερ­νη­τι­κές ορ­γα­νώ­σεις, τα πο­λι­τι­κά κόμ­μα­τα και άλ­λους φο­ρείς με στό­χο την ου­σια­στι­κή α­φύ­πνι­ση και δρα­στη­ριο­ποίη­ση ό­λων μας.



Ζέ­φη Δη­μα­δά­μα, Γε­νι­κή Γραμ­μα­τέ­ας
Πο­λι­τι­κού Συν­δέ­σμου Γυ­ναι­κών





http://epohi.gr/portal/politiki/15274-o-se-ksi-smos-kai-sta-vou-lev-ti-ka-e-dra-na

Πλέον "και με το νόμο" 3 μήνες απλήρωτοι

Τα πάνω κάτω φέρνουν  δυο επιχειρησιακές συμβάσεις, οι οποίες, εκτός των άλλων, ανατρέπουν νομικές υποχρεώσεις του εργοδότη, όπως αυτή της μηνιαίας καταβολής του μισθού, τον οποίο μπορούν να καταβάλουν μετά την πάροδο τριών μηνών.

Σύμφωνα με την «Ελευθεροτυπία», η αρχή γίνεται από δυο εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο χώρο της φύλαξης (security), η μία εκ των οποίων έχει εγκριθεί (κυρωθεί), δηλαδή έχει πάρει υπογραφή από το υπουργείο Εργασίας.

Με τη συγκεκριμένη σύμβαση νομιμοποιείται ο εργοδότης να καθυστερήσει μέχρι 3 μήνες την καταβολή των μισθών των εργαζομένων. «Η καταβολή των αποδοχών του προσωπικού θα λαμβάνει χώρα εντός 90 ημερών από τη λήξη του μήνα του οποίου παρασχέθηκε η εργασία, είτε με κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό των εργαζομένων είτε μετρητοίς είτε συνδυαστικά και με τους δυο τρόπους», αναφέρει χαρακτηριστικά το άρθρο.

Ακούστε και το πιο κορυφαίο: υπάρχει άρθρο στην σχετική σύμβαση που προβλέπει ότι στην περίπτωση που η εταιρεία δώσει τυχόν πρόσθετες παροχές (πέραν των νομίμων) αυτές θα συμψηφίζονται με τα δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων, τα νυχτερινά , την υπερεργασία και την απασχόληση της Κυριακής !!! Ταυτόχρονα η «μεσαιωνική»  σύμβαση ανατρέπει και το θεσμοθετημένο πενθήμερο με εξαήμερη εργασία, όποτε αυτή κρίνεται αναγκαία.

Οι συμβάσεις στα Ζαχαροπλαστεία

Ατομικές συμβάσεις στον κλάδο των ζαχαρωδών (εργαστηρίων και ζαχαροπλαστείων) φέρνει η οριστική λήξη της κλαδικής σύμβασης εργασίας και της τρίμηνης μετενέργειας.

Τι και αν έγινε πέρυσι μείωση μισθών κατά 15%, η Ομοσπονδία των εργαζομένων στον επισιτισμό, συμφωνία για την υπογραφή κλαδικής σύμβασης τελικά δεν υπήρξε, όπως αναφέρει η Ημερησία, ενώ η εργοδοτική πλευρά ζήτησε νέες μειώσεις (8% στο βασικό μισθό, 8% από την κατάργηση του ανθυγιεινού επιδόματος και επιπλέον μείωση 5% από την κατάργηση μίας τριετίας).

Οι μισθοί, όπως ισχύει ήδη για τη συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων, θα καθορίζονται με ατομικές συμβάσεις έχοντας ως «πάτωμα» ασφαλείας τα όρια του κατώτατου νομοθετημένου μισθού και όσα από τα 4 επιδόματα (προϋπηρεσίας, τέκνων, πτυχίου και επικίνδυνης εργασίας) συναντώνται στο συγκεκριμένο κλάδο.

Ανεργία των νέων - Επιστημονική Διαρροή

«Δεν συμφέρουν τις τράπεζες οι πλειστηριασμοί»

Να μην ανησυχούν οι πολίτες για τους πλειστηριασμούς, δηλώνει ο πρόεδρος της κίνησης δανειοληπτών Γιώργος Μπαρτζώτης.

Υποστηρίζει ότι οι τράπεζες δεν το επιδιώκουν γιατί δεν υπάρχουν πλέον υπερχρηματιστές και τα ακίνητα θα παραμείνουν αδιάθετα. Παράλληλα προτρέπει για μια ακόμη φορά τους υπερχρεωμένους δανειολήπτες να καταφύγουν στο νόμο Κατσέλη.

ΠΗΓΗ: http://www.makeleio.gr/?p=28490#more-28490

Εκαψε το σπίτι του και έριξε στο γκρεμό το ΙΧ του για να μην τα πάρουν οι τράπεζες!

Οι πολίτες αρχίζουν να αντιστέκονται στην εξαθλίωσή τους. 

Με παθητικά μέσα, χωρίς να κάνουν κακό σε κανέναν, αλλά αντιστέκονται με τον τρόπο τους, όπως ο 50χρονος άνδρας από τη Μηλιά της Ορεινής Ναυπακτίας ο οποίος έκαψε το ίδιο του το σπίτι και πέταξε στο γκρεμό του αυτοκίνητό του, καθώς ήδη του είχαν κατασχέσει και έπρεπε από το μεν εξοχικό σπίτι του να φύγει άμεσα και να παραδώσει και το αυτοκίνητό του.

Σύμφωνα με πληροφορίες ο 50/χρονος έβαλε φωτιά στην ξύλινη εξοχική κατοικία του και στη συνέχεια πέταξε το αυτοκίνητό του σε γκρεμό.

Ειδοποιήθηκαν οι αρχές και όταν έφθασαν στο χωριό, βρήκαν τον άνδρα να κάθεται και να κοιτάζει το φλεγόμενο σπίτι.

Ούτε σπίτι, ούτε αυτοκίνητο θα βρει η τράπεζα και τα "fund απελπισίας" για τα οποία έγραφε προχθες ο Β.Πολύδωρας...

Η τραγωδία σε όλο της το μεγαλείο. Ο Ντοστογιέφκσι μοιάζει πολύ μικρός, για την ελληνική πραγματικότητα.

Μόνο ένας Αισχύλος θα μπορούσε να αποτυπώσει αυτή την σκηνή...

Ο δυστυχισμένος συμπατριώτης μας έχει συλληφθεί από την αστυνομία για εμπρησμό (!) και θα οδηγηθεί στον Εισαγγελέα. Ο ίδιος δήλωσε στην αστυνομία ότι "Δεν θα πάρουν τίποτα οι αλήτες'"...

Πόσο ψυχή και απελπισία χρειάζεται κάποιος για να κάψει το ίδιο του το σπίτι;

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Δείτε Τι Μπορείτε Να Κάνετε Για Να Βρείτε Αυτούς Που Σας Καλούν Με Απόκρυψη!

Σε πολλούς μπορεί να έχει συμβεί να δέχονται ενοχλητικές κλήσεις επανειλημμένως υπό μορφή «φάρσας» ή πόσο μάλλον απειλητικές, υβριστικές και συκοφαντικές από άγνωστο ή απόρρητο αριθμό.Σ’αυτές τις περιπτώσεις αν δεν ξέρεις τα στοιχεία του, εκείνο που μπορείς να κάνει είναι να μάθεις ποιος νούμερο σε καλεί ως εξής:

ΠΡΩΤΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ

Μπορείς να ζητήσεις από την υπηρεσία παροχής επικοινωνίας που είσαι χρήστης να μη δέχεσαι κλήσεις με απόκρυψη (θα τους δείχνει ότι μιλάει όταν σε παίρνουν με απόκρυψη) ή να αιτηθείς στον υπόχρεο πάροχο την εξουδετέρωση της απόκρυψης του καλούντος για περιορισμένο χρονικό διάστημα, με σκοπό τον εντοπισμό ενοχλητικών ή κακόβουλων κλήσεων (ΦΕΚ B 1853 – 21.12.2006).

ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ

Στην δεύτερη αυτή περίπτωση όποιος σε καλεί με απόκρυψη θα ακούει ένα ηχογραφημένο μήνυμα (πριν χτυπήσει καν το δικό σου τηλέφωνο) ότι η απόκρυψή του έχει εξουδετερωθεί.

Μόλις μάθεις ποιο νούμερο σε καλεί ,ανοίγει ένας δρόμος για τον εντοπισμό του ατόμου που σε ενοχλεί καταφεύγοντας σε έγκληση του προσώπου που σε απειλεί ή ενοχλεί.

Οι εισαγγελικές, ανακριτικές και προανακριτικές Αρχές, πολύ δε περισσότερο τα Δικαστικά Συμβούλια και τα Δικαστήρια, δικαιούνται να ζητούν από τους παρόχους των Υπηρεσιών Επικοινωνίας, μέσω του διαδικτύου τα ηλεκτρονικά ίχνη μιας εγκληματικής πράξεως, την ημεροχρονολογία και τα στοιχεία του προσώπου στο οποίο αντιστοιχεί το ηλεκτρονικό ίχνος, από τους λοιπούς δε παρόχους των υπηρεσιών επικοινωνίας τα «εξωτερικά στοιχεία» της επικοινωνίας (αριθμός κλήσεως, στοιχεία καλούντος – καλουμένου, ώρα κλήσης κ.λπ.) και ο πάροχος υποχρεούται να τα παραδίδει χωρίς να είναι αναγκαίο να προηγηθεί άδεια κάποιας Αρχής και ιδίως της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών(ΑΔΑΕ) .

Πληροφορίες:tragiko.net

Η ζωή μου μέχρι τα 25, όπως την θυμάμαι στα 94........

'Ωραίος ως Έλλην' από τον Όμιλο Φίλων Δημοτικής Πινακοθήκης 'Χρήστος Τσεβάς'

'Ωραίος ως Έλλην' από τον Όμιλο Φίλων Δημοτικής Πινακοθήκης 'Χρήστος Τσεβάς':

Το βιβλίο της Δρ. Μίτση Πικραμένου "Ωραίος ως Έλλην" (Η βιβλιογραφία του Παύλου Μελά) παρουσιάζεται, το Σάββατο 2 Νοεμβρίου, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δήμου Αχαρνών σε εκδήλωση ,του Ομίλου Φίλων Δημοτικής Πινακοθήκης "Χρήστος Τσεβάς",που τελεί υπό την αιγίδα του Δήμου.

Δύο λόγια για το βιβλίο:

Παύλος Μελάς: Ένας ήρωας με βαρύ για την Ελλάδα όνομα. Το ίνδαλμα της νεότερης Ιστορίας μας. Με το αίμα του στέριωσε τον Μακεδονικό Αγώνα. Ένας νέος άνθρωπος, με πολλές ικανότητες και προσόντα, που έχασε τη ζωή του χωρίς να έχει εξακριβωθεί μέχρι σήμερα πώς ακριβώς σκοτώθηκε. Υποθέσεις κάνουμε μόνο για τον άδικο χαμό του. Τα ερωτήματα πολλά, πάμπολλα. Πώς κάποιος με καταγωγή από την Ήπειρο ασχολήθηκε με τον Μακεδονικό Αγώνα; Πώς μπόρεσε να εγκαταλείψει την οικογένειά του και να προσφέρει τα πάντα για τη Μακεδονία; Ποια η στάση της ελληνικής κυβέρνησης απέναντί του; Πώς αντιδρούσαν τότε οι Τούρκοι και οι Βούλγαροι στις προσπάθειες απελευθέρωσης της Μακεδονίας; Η συγγραφέας του πολύ πετυχημένου βιβλίου "Η κυρία με τα μαύρα" (η βιογραφία της Πηνελόπης Δέλτα), μας δίνει μια νέα μυθιστορηματική βιογραφία που συγκεντρώνει και ενοποιεί όλες τις ως τώρα γνωστές πληροφορίες για τον Παύλο Μελά, για την οικογένειά του, τους φίλους και τους γνωστούς του, καθώς και για τους ανθρώπους που καθόρισαν θετικά ή αρνητικά τη ζωή του.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ''Είναι κρίμα να χαθεί ένα τέτοιο έθνος!''

Τώρα τίποτε δεν θα είχαμε, αν δεν θυσιάζονταν εκείνοι. Και κάνω μια σύγκριση· πώς τότε, ενώ κινδύνευε η ζωή τους, κρατούσαν την πίστη τους, και πώς τώρα, χωρίς καμιά πίεση, όλα τα ισοπεδώνουν!

Όσοι δεν έχουν χάσει την εθνική τους ελευθερία, δεν καταλαβαίνουν.

Τους λέω: «Ο Θεός να φυλάξει να μην έρθουν οι βάρβαροι και μας ατιμάσουν!»

Και μου λένε: «Και τι θα πάθουμε;»

Γέροντας Παΐσιος (1992): «Είναι κρίμα να χαθεί ένα τέτοιο έθνος!»

Ακούς κουβέντα; Άντε να λείψετε, χαμένοι άνθρωποι!

Τέτοιοι είναι οι άνθρωποι σήμερα.

Δώσ’ τους χρήματα, αυτοκίνητα, και δεν νοιάζονται ούτε για την πίστη ούτε για την τιμή ούτε για την ελευθερία.

«Και βλέπουμε τώρα, όπως πριν αρχίσει ένας πόλεμος στέλνουν ατομικές προσκλήσεις, έτσι και ο Θεός με ατομικές προσκλήσεις μαζεύει ανθρώπους»…

Την Ορθοδοξία μας σαν Έλληνες την οφείλουμε στον Χριστό και τους αγίους Μάρτυρες και Πατέρες της Εκκλησίας μας· και την ελευθερία μας την οφείλουμε στους ήρωες της Πατρίδας μας, που έχυσαν το αίμα τους για μας. Αυτήν την αγία κληρονομιά οφείλουμε να την τιμήσουμε και να την διατηρήσουμε και όχι να την εξαφανίσουμε στις μέρες μας.

Είναι κρίμα να χαθεί ένα τέτοιο έθνος!

Και βλέπουμε τώρα, όπως πριν αρχίσει ένας πόλεμος στέλνουν ατομικές προσκλήσεις, έτσι και ο Θεός με ατομικές προσκλήσεις μαζεύει ανθρώπους,  για να κρατηθεί κάτι και να σωθεί το πλάσμα Του.

Δεν θα αφήσει ο Θεός,  αλλά πρέπει και εμείς να κάνουμε ό,τι μπορούμε ανθρωπίνως, και για ό,τι δεν μπορούμε να κάνουμε ανθρωπίνως,  να κάνουμε προσευχή να βοηθήσει ο Θεός.»¨

Τάλαντο

"Ζαγορίσια Γυναίκα του 1940"

Στην είσοδο του
Ζαγορίου και του κάμπου των Ασπραγγέλλων, στο ύψωμα Ροντοβάνι, έχει
κατασκευασθεί το μνημείο της «Ζαγορίσιας Γυναίκας
του 1940», προς τιμή όλων των γυναικών του Ζαγορίου, οι οποίες βοήθησαν,
με κάθε δυνατό τρόπο, τους στρατιώτες μας, κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο του
1940. 

Οι Ζαγορίσιες γυναίκες, αψηφώντας τους κινδύνους του πολέμου και τις
άσχημες καιρικές συνθήκες, κουβαλούσαν στην πλάτη τους, μέσα από δύσβατα και
κακοτράχαλα μονοπάτια, πολεμοφόδια και τρόφιμα, για να εφοδιάζουν τους
στρατιώτες, που πολεμούσαν στην πρώτη γραμμή.
Η «Ζαγορίσια Γυναίκα», στέκεται
σήμερα εκεί, στο ύψωμα Ροντοβάνι, κοιτάζοντας προς  το Καλπάκι και τα
Βορειοηπειρωτικά βουνά, τους μαρτυρικούς τόπους του έπους του 1940, όπου ο
ελληνικός στρατός ταπείνωσε τα στρατεύματα του Μουσολίνι κι εμείς όλοι περνάμε
από κει χωρίς, τις περισσότερες φορές, να δίνουμε καμία σημασία.

Τώρα λοιπόν,
που πλησιάζει η επέτειος του ΟΧΙ, αν περάσουμε από το άγαλμα της «Ζαγορίσιας
Γυναίκας», ας σταματήσουμε να την ατενίσουμε για λίγο κι ας αφήσουμε δίπλα της
έστω και λίγα αγριολούλουδα, ως φόρο τιμής σε όλες τις ανώνυμες αγωνίστριες
γυναίκες του έπους του 1940!

πηγή:http://iliochori.blogspot.gr/2010/10/blog-post_5668.html

Charisma

Παγκράτιον: Το απόλυτο ελληνικό μαχητικό άθλημα

Το Παγκράτιο άθλημα είναι το αρχαιότερο στον κόσμο άθλημα πολεμικών και μαχητικών τεχνών, η αρχή του χάνεται στα βάθη της ελληνικής φυλής. Η σύνθεση του ονόματος του παγκρατίου προσδιορίζει και την ουσία του αθλήματος, Παν + κράτος δηλ. ο τα πάντα κρατών και μεταφορικά αυτός που κατέχει την υπέρτατη δύναμη και γνώση.

Το παγκράτιο χωρίζεται σε δύο κύρια μέρη, στο άνω ή ορθοστάδην και στο κάτω ή αλίνδησιν παγκράτιο. Ορισμένοι προσδιορίζουν αυτή την αρχή στη δωδέκατη χιλιετία π.χ. Μέχρι σήμερα οι παλαιότερες παραστάσεις-μαρτυρίες έχουν βρεθεί σε αρχαίο ρητό του 1700π.χ., στην Αγία Τριάδα στην Κρήτη.          

Ως εφευρέτες του Παγκρατίου αναφέρονται ο Ηρακλής και ο Θησέας. Άθλημα ιδιαίτερα σκληρό, επιβλητικό, θεαματικό κατεξοχήν αμυντικό, με έντονη την κίνηση και την άμιλλα, με χαρακτηριστική ελευθερία στην εφευρετικότητα κινήσεων και τεχνασμάτων.

Ξεκίνησε ως καθαρά πολεμικό αγώνισμα και διατηρήθηκε ως τέτοιο μόνο στη Σπάρτη, γι αυτό και δεν έγινε αμέσως δεκτό στους Ολυμπιακούς αγώνες, διότι το πνεύμα αυτών των αγώνων είναι ειρηνικό και όχι πολεμικό.

Μετά από πολύχρονες προσπάθειες και αφού αφαιρέθηκαν τα στοιχεία πού του έδιναν χαρακτήρα άγριας συμπλοκής και συμπεριλήφθηκε στους Ολυμπιακούς αγώνες, από την 33η Ολυμπιάδα το 648π.χ. και έγινε σε λίγο καιρό όπως αναφέρει ο Φιλόστρατος των εν Ολυμπία το κάλλιστον. Πρώτος νικητής ήταν ο Λύγδαμις από τις Συρακούσες.

Σύμφωνα δε με τον Στοβαίο η πόλη που είχε Ολυμπιονίκη στο Παγκράτιο γκρέμιζε μέρος από τα τείχη της για να τον υποδεχθούν.

Σήμερα το παγκράτιο άθλημα ανανεωμένο και με τις επίμονες προσπάθειες της Ελληνικής Ομοσπονδίας Παγκρατίου Αθλήματος (Ε.Ο.Π.Α.) και της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας (WPAF) έχει αναλάβει την διάδοση του αθλήματος στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο με κύριο στόχο να βρει το Παγκράτιο πάλι την θέση του στους Ολυμπιακούς αγώνες.

Ο ιστορικός Φιλόστρατος αναφέρει το παγκράτιο σαν «το πιο άξιο άθλημα των Ολυμπιάδων και τη σπουδαιότερη προετοιμασία των πολεμιστών». Η ονομασία του προέρχεται από το συνδυασμό των αρχαιοελληνικών λέξεων «παν» και «κράτος» και υποδηλώνει «με όλη τη δύναμη».  

Ο εκπαιδευμένος στο παγκράτιο ήταν πανίσχυρος. Κατά τον Πλούταρχο αυτός που επινόησε την τεχνική του παγκρατίου ήταν ο Θησέας, που με αυτό νίκησε τον Μινώταυρο, τον άγριο ταύρο που φύλαγε το «Λαβύρινθο» στο ανάκτορο της Κνωσσού, στο Ηράκλειο Κρήτης. Ο περιηγητής Παυσανίας αναφέρει ότι ο ημίθεος Ηρακλή επινόησε το παγκράτιο.

Με την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη Μικρά Ασία, Περσία, Ινδία και Θιβέτ, οι στρατιώτες του δίδαξαν το παγκράτιο άθλημα στους λαούς αυτών των Ασιατικών χωρών. Την πατρότητα του παγκρατίου σε όλα τα αγωνίσματα των μαχητικών τεχνών, την έχουν αναγνωρίσει μορφωμένοι ιστορικοί των τεχνών αυτών, όπως ο Μασουτάτσου Ογιάμα, ο ιδρυτής της τεχνικής του αθλήματος «Κιόκου Σιν Κάι» στο σύγγραμμά του «Ζωτικό Καράτε». 

(diadrastiko)

  

Την ΚΛΕΨΙΑ την ονόμασαν ΦΟΡΟ! Το ΧΑΡΑΤΣΙ..........ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ! Τα ΚΕΡΔΗ.....

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΜΕΝΟΥΝ ΠΙΑ ΕΔΩ!

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΜΕΝΟΥΝ ΠΙΑ ΕΔΩ!

      της  Αρβανίτη - Πρεβεζάνου ΕΥΓΕΝΙΑ                   



ΕΛΛΑΔΑ*: χωριό στον πλανήτη ΓΗ. Η ετυμολογία της λέξεως «ΕΛΛΑΣ» προέρχεται από την λέξη  ΕΛ, που σημαίνει ΗΛΙΟΣ και ΛΑΣ που σημαίνει ΓΗ,  δηλαδή Η ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ.  Βρίσκεται στη νοτιοανατολική πλευρά της Ευρωπαικής Ηπείρου και προσδιορίζεται από τις συνεταγμένες 37°59′2″N και 23°43′41″E. Είχε μακρά και πλούσια ιστορία κατά την οποία άσκησε επί χιλιετίες, μεγάλη πολιτισμική επίδραση στην ΓΗ. Σε αυτή γεννήθηκε η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ. Ακόμα η Ελλάδα είναι ο τόπος γέννησης του ΔΡΑΜΑΤΟΣ, της ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ, της ΚΩΜΩΔΙΑΣ και των ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ.

Στο μέρος αυτό, κατοικούσαν οι ΕΛΛΗΝΕΣ, δηλαδή αυτοί που έρχονται από το ΦΩΣ. Φημίζεται ότι  όταν σε αποκαλούσαν «ΕΛΛΗΝΑ» ήσουν απόγονος μιας περήφανης φυλής, με προγόνους που είχαν μοναδικές γνώσεις και συμπεριφορά ηρωική.

Οι Έλληνες θαυμάζονταν, γιατί ήταν πρωτοπόροι και καθοδηγητές σε όλους τους λαούς, για τους αγώνες που έδιναν για το δικαίωμα της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Σώματος και Ψυχής.

Στις αρχές του 21ο αιώνα και ενώ οι Ελληνες είχαν επιβιώσει χιλιάδες χρόνια πολεμώντας  πάμπολλους εχθρούς και κατακτητές,  δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς συνέβη εκείνη την εποχή αλλά εξαφανίστηκαν σχεδόν αστραπιαία.

Γνωρίζουμε όμως ότι, οι περισσότεροι Ελληνες κυρίως νέοι προωθήθηκαν ως γενίτσαροι, στα εργασιακά σκλαβοπάζαρα άλλων περιοχών,  λόγω των γνώσεων και των υψηλών δυνατοτήτων που διέθεταν σε σχέση με τους περισσότερους νέους της υφηλίου. Όσοι απέμεναν, κυρίως υπερήλικες, μη δυνάμενοι να φύγουν από την Ελλάδα, αυτoκτόνησαν ή πέθαναν από έλλειψη ιατρικής βοήθειας και πείνα.

Στην περιοχή της Ελλάδας όσοι κάτοικοι επιβίωσαν ήσαν μεταλλαγμένοι και στειρωμένοι σε σχέση με τα καταγεγραμένα για το ελληνικό DNA, ιδεώδη, αξίες και έννοιες, όπως ΦΙΛΟΤΙΜΟ, ΚΑΘΗΚΟΝ, ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ, και ΤΙΜΙΟΤΗΤΑ.

Εικάζεται μέχρι σήμερα ότι, οι τελευταίοι γνήσιοι Ελληνες οι οποίοι είχαν απομείνει, έφυγαν και δεν γύρισαν ποτέ στην Ελλάδα ενώ όσοι παρέμειναν μάλλον κρυβόντουσαν.



Ακολουθεί  απόσπασμα από κείμενο, το οποίο έγραψε στις αρχές του 21ου αιώνα, μια Ελληνίδα, λίγο πριν την καταστροφή:



«…..Σεπτέβριος    2013

Οι κάτοικοι που βρίσκονται στο μέρος της γης που ονομάζεται Ελλάδα δεν μοιάζουν πλέον  στους  «Έλληνες».

Ίσως να υπέστησαν βιολογικό πόλεμο και τους μετάλλαξε σε ένα λαό εθελόδουλο και  προδότη ή είναι οι ξένοι που ήρθαν στην χώρα και δεν γνωρίζουν τι σημαίνει ελληνικά χαρακτηριστικά όπως το   «φιλότιμο» και  η «λεβεντιά.»

Γύρω μου βλέπω έναν λαό που ξέχασε το ΑΙΜΑ που χύθηκε και τις ΘΥΣΙΕΣ που έγιναν σε ΑΓΩΝΕΣ για την λευτεριά του και ξεφτιλίζει συμβολα ιερά και όσια. Σε ένα λαό που ξέχασε ΙΣΤΟΡΙΑ και ΓΛΩΣΣΑ του παραδίδοντας τα υψηλά ΙΔΑΝΙΚΑ και την ΓΝΩΣΗ της φυλής του, στην πυρά.  Έναν μεταλλαγμένο λαό, που ξεπουλά φτηνά την γη των προγόνων του, στο όνομα της τεμπελιάς, του τζόγου και της κλεψιάς.
 -    Οι Έλληνες πέθαναν.
 Ζήτω οι  «Έλληνες»!

Οι σημερινοί «΄Ελληνες»  δεν θέλουν να αγωνιστούν, να ματώσουν, να πονέσουν για την ελευθερία τους, γιαυτό εκχωρούν καθημερινά τον εαυτό τους, αυτοακρωτηριάζονται ψυχολογικά, οικονομικά και ηθικά!
Αντί να ξεσηκωθεί ο ηρωικός λαός των Ελλήνων, όπως είναι ταγμένος για να γράψει ακόμα μια φορά φωτεινές σελίδες στην ιστορία, βλέπω έναν λαό-επαίτη, που αρκείται στο λίγο και μεταλάσσεται σε υποταγμένο δούλο,  για το ακόμα λιγότερο!

Όποιος Έλληνας, επιβίωσε και ακόμα ζει σε αυτόν εδώ το τόπο, νοιώθει το λιγότερο «ηλίθιος» που δεν πρόλαβε το κακό.

Και αν αναρωτήθηκε κάποιος ιστορικός, γιατί οι κάτοικοι της Ελλάδας δεν τιμούν την ιστορία τους και δεν επαναστατούν, μία απάντηση έχω να του δώσω:
-     ΟΙ  ΈΛΛΗΝΕΣ, ΔΕΝ ΜΕΝΟΥΝ ΠΙΑ ΕΔΩ!»



Αρβανίτη - Πρεβεζάνου ΕΥΓΕΝΙΑ

Επικοινωνιολόγος - πρ. Βουλευτής Αττικής





* Πληροφορίες http://el.wikipedia.earth.org

Εθνικές εκλογές to 2013 VS Αυτοδιοικητικές εκλογές τo 2014 και στην μέση η ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑ

Tο μεγάλο νέο για τις 50.000 προσλήψεις σε πεντάμηνα κοινωφελούς εργασίας στους Δήμους

 Στο αρχικό στάδιο ΜΟΝΟ η Ευρωπαική Επιτροπή υπεράσπισε το δίκαιο των Ελλήνων ανέργων και διαμήνυσε ότι αυτή η πρωτοβουλία  είναι αντίθετη με το ευρωπαικό Δίκαιο.  Αυτό  διότι σύμφωνα με το ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο, οι πόροι του (ΕΚΤ) Ευρωπαικού Κοινωνικού Ταμείου ΔΕΝ μπορούν,  να χρησιμοποιηθούν  από το κράτος και τους ΟΤΑ για προσλήψεις, αλλά πρέπει να κατευθύνονται απευθείας στους ανέργους για την υποστήριξη νέων, καινοτόμων κοινωνικών και παραγωγικών  επιχειρηματικών πρωτοβουλιών.

Αυτός ήταν και ο λόγος που πριν 2 χρόνια ενεπλάκησαν στην κοινωφελή εργασία οι μη κυβερνητικοί οργανισμοί, οι οποίοι ωστόσο αντιμετώπισαν το φοβερό πρόβλημα της ίδιας κακής νοοτροπίας, του "να πάρω τα χρήματα  αλλά όχι τις υποχρεώσεις" με την  διάθεση για εθελοντική προσφορά  να εξαφανίζεται από τις οικονομικές επιθέσεις ενός ανάλγητου κράτους, που διώχνει τα παιδιά μας στην ξενιτειά για να βρούν δουλειά.

Αφού όμως, η κυβέρνηση «έκαμψε» τις επιφυλάξεις της Επιτροπής διαλύει τις υπηρεσίες που έχουν συσταθεί για να στηρίξουν κοινωνικές επιχειρήσεις (Ειδική Υπηρεσία Κοινωνικής Οικονομίας -ΕΥΚΕΚΟ) και επιπλέον με την τροπολογία Βενιζέλου, καρπώνεται τους  πόρους που έχει υποσχεθεί για ενίσχυση των υπό ίδρυση κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων (Ν. 4019/2011) .

Και αναρωτιέμαι: Από την μια μεριά  το κράτος αναπτύσοντας την διχόνοια και τον κοινωνικό καννιβαλισμό πετάει στον Καιάδα 15.000 δημόσιους υπαλλήλους και από την άλλη προσλαμβάνει με κριτήρια φτώχειας και ταχύτατες διαδικασίες 50.000 δημοτικούς υπάλληλους τύπου stage, δίνοντας  ένα πιάτο φαί στην οικογένεια τους για 5 μήνες.

Το μόνο που μπορεί να  σημαίνει είναι ο  Ελεγχος της εκλογικής συμπεριφοράς  σε όποια εκλογική βόμβα σκάσει πρώτα:

Εθνικές εκλογές με  την λίστα σε ισχύ μέχρι Δεκέμβρη 2013

ή

Αυτοδιοικητικές εκλογές τον Μάη του 2014

Με την εφαρμογή του Καλλικράτη στην τοπική αυτοδιοίκηση και έχοντας την εμπειρία της κοινωφελούς, γνωρίζω ότι κανένας Δήμος δεν είναι εξαιρετικά οργανωμένος ώστε να σχεδιάσει αποτελεσματικά πλάνα κοινωφελούς εργασίας σε χρονικά πλαίσια 5 μηνών, αναρωτιέμαι τι θα παρέχουν στην κοινωνία και στην τοπική οικονομία, αυτά τα νέα πεντάμηνα για τους Δήμους που ακολουθούν τα δίμηνα, που προηγούνται των 8μηνων και ανακατεύονται με συμβάσεις αορίστου χρόνου.

Και εντέλει τι κοινωφελές θα κάνουν οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι χωρίς την συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών;

Το πιθανότερο είναι, τίποτα το καινοτόμο ή το παραγωγικό αλλά ίσως το χειρότερο.

- Να καλύψουν τις θέσεις όσων απολύθηκαν    …σε προσιτή τιμή.

 

Αρβανίτη - Πρεβεζάνου Ευγενία 

 

 

http://dkratame.blogspot.gr/2013/08/to-2013-vs-o-2014.html