Οι αγώνες δίνονται στα στάδια και όχι στο διαδίκτυο. «πας μη Έλλην βάρβαρος»

Άμεση ανάκληση της ποινής του αποκλεισμού της Β.Παπαχρήστου από τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

 Φωτογραφία της ΒΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΧΟΛΙΑ 

http://filologos10.wordpress.com/2012/07/25/%CE%B1%CE%BD-%CE%B7-%CE%B2%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%B1%CF%87%CF%81%CE%AE%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85/

 

«πας μη Έλλην βάρβαρος»

Το μάθαμε στο σχολείο, αν και οι  δάσκαλοι έσπευδαν να διευκρινίσουν ότι η λέξη ‘βάρβαρος’ δεν έχει μειωτική χροιά αλλά απλώς περιγράφει τον αλλόγλωσσο ή τον αλλοδαπό.

Η διχοτομία Ελλήνων-βαρβάρων υπήρχε στην κλασική αρχαιότητα, όπως αποτυπώνεται καθαρά σε ένα ρητό που ο Διογένης Λαέρτιος (1.34) αποδίδει στον Θαλή, ενώ άλλοι το απέδιδαν στον Σωκράτη: «Χρωστάω χάρη στην Τύχη για τρία πράγματα: που γεννήθηκα άνθρωπος και όχι ζώο, άνδρας και όχι γυναίκα, Έλληνας και όχι βάρβαρος». (τριῶν τούτων ἕνεκα χάριν ἔχειν τῇ Τύχῃ· πρῶτον μὲν ὅτι ἄνθρωπος ἐγενόμην καὶ οὐ θηρίον, εἶτα ὅτι ἀνὴρ καὶ οὐ γυνή, τρίτον ὅτι Ἕλλην καὶ οὐ βάρβαρος).

 Οι Έλληνες, ειδικά μετά τους περσικούς πολέμους, πίστευαν ότι, ελεύθεροι πολίτες καθώς ήταν, ήταν ανώτεροι από τους «βαρβάρους» που υπάκουαν δουλικά σε έναν βασιλιά. 

Όπως λέει ο Ευριπίδης στην Ιφιγένεια εν Αυλίδι, είναι λογικό οι Έλληνες να εξουσιάζουν τους βαρβάρους, αλλά όχι το αντίστροφο: βαρβάρων δ’ Ἕλληνας ἄρχειν εἰκός, ἀλλ’ οὐ βαρβάρους … Ἑλλήνων· τὸ μὲν γὰρ δοῦλον, οἱ δ’ ἐλεύθεροι.

 Πληροφορίες από το  http://sarantakos.wordpress.com/2009/08/09/ellinbarbaro/