Απλές συμβουλές για όσους πάνε στις φωτιές

Mάθε από τηλέφωνο, ραδιόφωνο, τηλεόραση ή το ίντερνετ, πού έχει φωτιά.

Μάθε πώς εξελίσσεται, ποια είναι η κατάσταση, τι δυνάμεις βρίσκονται εκεί.

Πάρε τηλέφωνο τους φίλους σου και αποφασίστε πού μπορεί να έχει νόημα να πάτε να βοηθήσετε. Βρείτε μέσο.
Προσοχή μην αποκλειστείτε από φωτιά στο δρόμο!

ΡΟΥΧΑ
Να καλύπτουν όλο το σώμα και να μην είναι πολύ εύφλεκτα.(τζιν, μακρυμάνικα, μαντήλι για το πρόσωπο, όχι σορτσάκια)

ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ
Για κατσάβραχα (αθλητικά, ή αρβύλες) Χοντρές σόλες γιατί θα πατάς πάνω σε καμένα.

ΕΡΓΑΛΕΙΑ
Φτυάρια, τσάπες (για να αναμοχλεύεις μικρές εστίες και να ρίχνεις χώμα). Πριόνι, τσεκούρι, αλυσοπρίονο (για να κόβεις κλαδιά και δέντρα)

ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ
Νερό για να πίνεις, όχι για να σβήνεις! Λίγα τρόφιμα. Φακός (χρήσιμος, αν σε πιάσει βράδυ!)

ΟΤΑΝ ΦΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΗΣ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ
Γενικά: Μην πέφτεις με τα μούτρα πάνω στη φωτιά, μικρή ή μεγάλη, για να τη σβήσεις με κλαριά.
Θα ζεσταθείς, θα κουραστείς και σε λίγο θα καταλάβεις ότι δεν κάνεις και πολλά.

Η πυρόσβεση δε θέλει αυτοθυσία, θέλει ψυχραιμία και σχέδιο.

Το θάμνο ή το δέντρο που έχει ανάψει, δεν το σβήνεις. Άστο να καεί. Ξέχνα το δέντρο που καίγεται και σκέψου όλο το δάσος. Πού πάει η φωτιά; Από πού φυσάει ο αέρας; Τι θα αρχίσει να καίγεται μετά απ’ αυτό το δέντρο;
Ο σκοπός είναι να βρεις σημεία στο διάβα της φωτιάς όπου μπορεί να σταματήσει, πχ ένας δρόμος ή ένα ξέφωτο ή κάπου με χαμηλή βλάστηση, και να προσπαθήσεις να στήσεις μια άμυνα εκεί: κόβοντας ξύλα, ξεριζώνοντας θάμνους και ξερά και απομακρύνοντάς τα, φτιάχνεις μια πρόχειρη «αντιπυρική ζώνη».

Ένας καλός κανόνας: Πρώτα εκτίμησε τις εστίες και τον αέρα.
Μετά σβήσε πρώτα τη μικρότερη εστία που μπορεί να σου κάνει τη μεγαλύτερη ζημιά.
Αν δεν υπάρχει πυροσβεστική, κάλεσέ την.
Βρες πού μπορεί να υπάρχει νερό (κρουνοί, σπίτια, υδροφόρες) και πώς μπορεί να μεταφερθεί (μάνικες, δοχεία, οχήματα).
Αν υπάρχει πυροσβεστική, προσφέρσου να βοηθήσεις και άκου τους πυροσβέστες.
Μερικές φορές, ο πυροσβέστης με τη μάνικα πρέπει να καλύψει απόσταση και μάλιστα σε δύσβατη περιοχή. Ένα άτομο να κρατά τη μάνικα κάθε δέκα μέτρα, βοηθά στο να κινείται εύκολα η μάνικα και να μην ακουμπάει στα καμένα - μπορεί να καεί και να τρυπήσει.
Όπως πάντα, καλό είναι να δουλεύεις σε ομάδες. Ρώτα το ονοματάκι του διπλανού σου. Καθώς σβήνουν οι πυροσβέστες, απλωθείτε στο χώρο και κοιτάτε για μικροεστίες και αναζωπυρώσεις και ενημερώστε τους, όσο αυτοί έχουν στο νου τους το μέτωπο.
Εκεί που σβήνουν οι πυροσβέστες, μπορείτε να κάνετε το εξής: Κατά μήκος της γραμμής που σταμάτησε η φωτιά, ρίχτε χώμα από τα άκαφτα στα καμένα. Με το φτυάρι ή πρόχειρα, με τα παπούτσια.Κάποιες κόβουν και ξεχερσώνουν, άλλοι τρέχουν και σβήνουν μικροεστίες με κλαριά ή φτυάρια. Τα κλαριά καλύτερα να είναι χλωρά και με πλούσιο φύλλωμα. Καλύτερα ελιά, παρά πεύκο.

ΚΙΝΔΥΝΟΙ:
Προσοχή στα αεροπλάνα και ελικόπτερα που κάνουν ρίψεις. Δε θες να σε πετύχει το νερό!
Προσοχή στις αλλαγές του αέρα! Μην αφοσιώνεσαι τελείως σ’ αυτό που κάνεις. Να κοιτάζεις συχνά γύρω σου.
Μην μένεις μόνος. Μίλα συνεχώς με τους άλλους.
Να πλησιάζεις τη φωτιά μόνο όταν ο άνεμος έρχεται από πίσω σου.
Η φωτιά κινείται γρήγορα. Πρόσεχε μην περικυκλωθείς. Να ξέρεις πάντα από πού θα την κάνεις.
Πυροσβεστική ορολογία
«καλαμάτες» = μικρές μάνικες που τις συνδέεις στη σειρά, αν η εστία είναι μακριά από το όχημα
«καντηλάκια» = μικρές φωτίτσες που σιγοκαίνε εδώ κι εκεί, αφού έχει περάσει η μάνικα.
Τρέχεις και τα σβήνεις με κλαδιά ή φτυάρι.
«έρπουσα φωτιά» = κινείται σιγά-σιγά, από τα καμένα προς τα άκαφτα, αντίθετα από τον άνεμο.
Πηγή: indy.gr