Η ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ ΠΑΘΟΥΣ

 Οι νεολογισμοί είναι λέξεις,
που κατασκευάζονται για να εισαχθούν στην καθομιλουμένη γλώσσα ώστε να
ενισχύσουν μια  έννοια, ή να ανανεώσουν
έναν όρο.  Έτσι, οι νεολογισμοί δεν είναι
μόνο  λέξεις αλλά και φορείς ιδεών.

Το Σάββατο 19 Ιουνίου 2021. έγινε συγκέντρωση διαμαρτυρίας με
αίτημα την χρήση του όρου «γυναικοκτονία, για τον φόνο της 20χρονης Καρολαϊν
από τον σύζυγο της. δεκάδες γυναίκες ντυμένες στα μαύρα και ζωγραφισμένα
κόκκινα χέρια στο λαιμό τους, ζητούσαν να δοθεί τέλος στον κατάλογο των
θυμάτων. Μηνύματα όπως «Μας σκοτώνουν,
καμία λιγότερη», «Το όχι σημαίνει όχι», η «Πατριαρχία Δολοφονεί», «Οι
γυναικοκτόνοι έχουν τα κλειδιά του σπιτιού μας» και «Η θέση της γυναίκας είναι στον αγώνα», κυριάρχησαν με πάθος.

            Ακολούθησαν δεκάδες αντιπαραθέσεις και
πλήθος διαφωνιών ακολούθησαν αυτές τις ημέρες σχετικά με την χρήση αυτής της λέξης.
Όσο αυτονόητη είναι η  πολιτική ορθότητα
για την χρήση νομικών όρων τόσο δεν είναι αυτονόητες οι διαδηλώσεις, οι εντάσεις,
 η ρητορική μίσους, η κοινωνική ανισότητα
και ρατσισμός που αναδύονται, για μια και μόνο «λέξη».

            Τι σημαίνει 
ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ

Ως νεολογισμός, η λέξη «γυναικοκτονία»
είναι η ελληνική απόδοση του αγγλικού όρου «femicide». Η λέξη αυτή, εμφανίστηκε σε κείμενα της φεμινίστριας
Νταϊάνα Ράσελ, την δεκαετία του 1970 και σταδιακά χρησιμοποιήθηκε επίσημα και
στην διεθνή νομική ορολογία.

Ο όρος,
η γυναικοκτονία δεν πρέπει να αναφέρεται στην δολοφονία μιας γυναίκας από
άντρα, αλλά στην δολοφονία που δεν θα γινόταν αν το θύμα δεν ήταν γυναίκα. Ο δράστης
του εγκλήματος μπορεί να είναι ταυτόχρονα βιαστής, κακοποιητής, κηδεμόνας, σύζυγος,
αδελφός ακόμα και ο πατέρας ο οποίος τιμωρεί μια γυναίκα με την τελική ποινή. Άρα,
αν ένας άνδρας σκοτώσει μια γυναίκα για οικονομικές διαφορές δεν υπάρχει γυναικοκτονία
(femicide).

Η  «γυναικοκτονία» συγκεκριμενοποιεί μια ακόμα ανθρωποκτονία,
διευκρινίζοντας ένα ακόμα έγκλημα πάθους, όπως είναι και η πατροκτονία,
μητροκτονία, παιδοκτονία, συζυγοκτονία κ.λπ.

Επίσης,
στην διεθνή ορολογία έχουν εισέλθει οι νεολογισμοί androcide ο οποίος περιγράφει αντίστοιχους σπάνιους φόνους και ο
όρος gendercide o οποίος περικλείει
και τις δύο αυτές κατηγορίες εγκλημάτων μίσους. 

 Ευγενία 
Αρβανίτη  Πρεβεζάνου

Επικοινωνιολόγος

NEA OMIΛΙΑ: Μεγαλώνοντας υπεύθυνους ψηφιακούς πολίτες! Αντιμετωπίζοντας την «Μαρία» στο «μπακάλικο» του διαδικτύου.

Κυριακή 11
Ιουλίου 2021 και ώρα 14:30

 Φίλες και φίλοι
μου Έχοντας την
τιμή να συμμετέχω στο

 2^ο Διεθνές επιστημονικό συνέδριο στην Παιδική
Ευημερία και τις προοπτικές
βελτίωσης της, σας προσκαλώ να
παρακολουθήσετε μέσω της πλατφόρμας ΖΟΟΜ,  την ομιλία μου με τίτλο:

 

          Μεγαλώνοντας υπεύθυνους ψηφιακούς πολίτες!

Αντιμετωπίζοντας
την «Μαρία» στο «μπακάλικο» του διαδικτύου.

 

Το διαδίκτυο είναι το ισχυρότερο εργαλείο επικοινωνίας. Διαδραματίζει
σημαντικό ρόλο στην εκπαίδευση, την ψυχαγωγία και το παιχνίδι των παιδιών.
Θεωρείται σημαντικός δείκτης ευημερίας, καθώς μέσω των διαδραστικών του
εφαρμογών, κατάργησε την ανάγκη για διαμεσολάβηση ενώ προσφέρει στον χρήστη,
έντονη εναλλαγή εικόνων και συναισθημάτων.

Έρευνες έδειξαν ότι το
80% των παιδιών πέμπτης και έκτης δημοτικού στην Ελλάδα έχουν παρουσία σε
πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Instagram, YouTube, Facebook, Snapchat
ή TikTok. Αν και τα συγκεκριμένα διαδικτυακά μέσα, απαγορεύεται να
χρησιμοποιούνται από παιδιά ηλικίας κάτω των 13 ετών καθώς δεν έχουν σχεδιαστεί
ούτε για την ηλικιακή τους ομάδα, ούτε για τις ανάγκες τους, χρησιμοποιούνται
κατά το πλείστον από αυτά, καθώς δημιουργούν μια διαδραστική και πολύ ελκυστική εικονική
πραγματικότητα, ενώ δεν υπάρχουν ανάλογα μέσα ελέγχου.

Τον τελευταίο χρόνο,
εξαιτίας της πανδημίας από τον COVID-19, περισσότερα από 1,5 δισεκατομμύρια
παιδιά και νεολαία, υποχρεώθηκαν να ζήσουν σε  κατ’οίκον εγκλεισμό και «κοινωνική
απόσταση». Με το παγκόσμιο κλείσιμο των σχολείων, βιώνουν το μεγαλύτερο μέρος
της κοινωνικής τους ζωής μόνο μέσα στο Διαδίκτυο. 

Έτσι, η παγκόσμια εικονική
κοινωνία που δημιουργήθηκε με τόσο εντατικούς ρυθμούς, διαμορφωσε παράλληλα και μια
νέα εθιστική πραγματικότητα,, αναδύοντας εντονότερα και τους πολλούς ανεπιθύμητους κινδύνους του διαδικτύου αλλά και τις αρνητικές συνέπειες για τα παιδιά..

Διαδικτυακός
εκφοβισμός, ανεπιθύμητα μηνύματα, παραπληροφόρηση, ιστοσελίδες με ακατάλληλο
περιεχόμενο, παραποίηση γλώσσας, βίαια παιχνίδια, αποξένωση, επιβλαβείς
συμπεριφορές, εθισμός, φυσικές-σωματικές παθήσεις, ηλεκτρονικός τζόγος,
υποκλοπή προσωπικών δεδομένων, διαδικτυακή άγρα ανηλίκων, αποπλάνηση, παιδική
πορνογραφία, σεξουαλικός εξαναγκασμός και εκβιασμός, παραβίαση ιδιωτικότητας,
διαδικτυακή κακοποίηση και εκμετάλλευση. 

Όλες αυτές οι διαδικτυακές παραβατικές
συμπεριφορές δεν παραμένουν μονάχα στην οθόνη ενός κομπιούτερ ή ενός κινητού.
Πίσω τους υπάρχουν θύτες και θύματα και οι εικονικοί θύτες προκαλούν βλάβες και τραύματα σε
πραγματικούς ανθρώπους.

Δεν είναι ωστόσο, το
ίδιο το διαδίκτυο, που παρουσιάζει σοβαρούς κινδύνους, αλλά ο τρόπος με τον
οποίο χρησιμοποιείται από τα παιδιά. Η ικανότητα αναγνώρισης των
κινδύνων, η ανάπτυξη της κριτικής ακέψης και της αντιληπτικής ικανότητας καθώς και της γνώσης των κανόνων ασφάλειας είναι τα βασικά εφόδια που πρέπει να διαθέτουν τα παιδιά για
την πλοήγησή τους στο διαδίκτυο.

Πλήθος δραστηριοτήτων, ενημερωτικών βίντεο και φυλλαδίων έχουν κυκλοφορήσει αναδεικνύοντας την
σημαντικότητα της αναγνώρισης των ψηφιακών δικαιωμάτων των παιδιών και
αντιμετώπισης των διαδικτυακών κινδύνων. Εν προκειμένου συστήνεται η
παρακολούθηση δύο εξαιρετικών προσπαθειών, οι οποίες συνεισφέρουν στην
προστασία των παιδιών από τους κινδύνους του διαδικτύου και στην προώθηση των
ψηφιακών τους δικαιωμάτων:

α) της βραβευμένης ταινίας «To Παντοπωλείον-The Grocery Store», η
οποία αναδεικνύει την σημασία της κριτικής σκέψης κατά τη χρήση του Διαδικτύου
και

β) του παραμυθιού «O Σίφης ο Ποντικός και το Διαδίκτυο», το
οποίο αναφέρεται στα θέματα ασφάλειας του διαδικτύου και απευθύνεται σε παιδιά
ηλικίας 4 έως 10 ετών.

       Τα παιδιά αντιπροσωπεύουν περίπου, έναν
στους τρεις χρήστες του διαδικτύου σε όλο τον κόσμο και θα είναι οι ψηφιακοί
πολίτες του μέλλοντος, με δικαιώματα και υποχρεώσεις στο διαδίκτυο. Πολλοί γονείς
δεν θέτουν όρια ούτε στο χρόνο που δαπανούν, ούτε στο περιεχόμενο που έχουν
πρόσβαση ενώ αρκετοί δεν γνωρίζουν καν τι κάνει το παιδί τους όταν βρίσκεται
στο διαδίκτυο. 

Η ανάγκη περισσότερης επίβλεψης των διαδικτυακών συνηθειών των
παιδιών από τους γονείς και η καλλιέργεια μια σχέσης εμπιστοσύνης μεταξύ τους,
προτρέπει στην χρησιμοποίηση ενός «Συμβολαίου Οικογενειακής
Συμφωνίας» που θα καθορίζει όρια, κανόνες συμπεριφοράς με ατομική
ευθύνη και αυτοέλεγχο των μελών της οικογένειας, σχετικούς και όχι μόνο, με την
πλοήγηση στο διαδίκτυο.

Στην υπερσυνδεδεμένη
εποχή μας, μονάχα όταν επενδύσουμε στην ψηφιακή ασφάλεια των παιδιών, θα προστατεύσουμε
το  παρόν και το μέλλον της ανθρωπότητας.-

                                    Ευγενία Αρβανίτη Πρεβεζάνου     

ΜSc Επικοινωνιολόγος-Σύμβουλος Στρατηγικής και
Ανάπτυξης

Περισσότερες πληροφορίες για το Πρόγραμμα των ομιλιών του
2ου Διεθνούς Επιστημονικού Συνέδριου για την Παιδική Ευημερία πατήστε εδώ

ΠΗΓΗ ΒΙΝΤΕΟ: Παντοπωλείο / The Grocery Store:είναι η βραβευμένη ταινία, συμπαραγωγή της Safer Internet Hellas (saferinternet.gr) και της art productions (artpro.gr) / our awarded movie, a co-production of Safer Internet Hellas (saferinternet.gr) and art productions (artpro.gr).

ΒΡΑΒΕΙΑ - AWARDS
AUDIENCE FAVORITE - MEDEA AWARDS 2014
BEST SHORT FILM - LONDON GREEK FILM FESTIVAL 2013

Cast
Jessi Papoutsi (seller),
Leonidas Argiropoulos, Nikoletta Liberopoulou, Dimitris Psillos, Aggeliki Sepeti, Giannis Andreadelis, Aggelina Markou (customers).

Director/ Script Director: Alkis Sdougkos
Director of Photography: Fotis Mitsis
Music: George Flentzeris
Sound Design: Kostas Koutelidakis
Assistant director: Pierros Griveas
Make up Artists: Efi Pavlopoulou Elli Vitogianni
Editor: Kostas Makrinos
Art director: Marianna Fouskaki
Production Assistant: Aggeliki Frida
Production manager: Veronica Samara
Producers: Safer Internet Hellas, art productions
Executive Producer: art productions
Support: WIND, ODEON, Vanillia- Kanela, Epsa

15η Ιουνίου: Παγκόσμια Ημέρα Γονιμότητας

Έχουν περάσει σχεδόν 40 χρόνια όταν ο Δρ Robert Edwards, ο
οποίος τιμήθηκε με Nobel Prize το 2010. μαζί με τον γυναικολόγο Dr Patrick Christopher Steptoe CBE FRS (1913-1988), ανέπτυξαν τις
τεχνικές της εξωσωματικής γονιμοποίησης, κατά την οποία τα ωάρια
γονιμοποιούνται έξω από το σώμα και στη συνέχεια εμφυτεύονται στη μήτρα. Στις 25 Ιουλίου του 1978, στο Oldham Hospital της Βρετανίας,
 γεννήθηκε το πρώτο «παιδί του σωλήνα», η Louise Joey Brown ένα υγιέστατο
κοριτσάκι, βάρους 2 κιλών και 600 γραμμαρίων
και χαρακτηρίστηκε ως
το «Θαύμα της Γέννησης» και το «Μωρό του Αιώνα».

Ένα χρόνο αργότερα, τον
Ιανουάριο του 1979 στη Γλασκόβη της Σκοτίας ήρθε στον κόσμο και το δεύτερο
παιδί του σωλήνα.
Ωστόσο, η πρωτοποριακή
δουλειά στην εξωσωματική γονιμοποίηση, των δύο γιατρών, θεωρήθηκε ανορθόδοξη
και αμφιλεγόμενη. Η Καθολική Εκκλησία αποκήρυξε τον τεχνητό τοκετό, θεωρώντας
πως οι δυο γυναικολόγοι «έπαιξαν τον Θεό». Αλλά και ο ο νομπελίστας Dr James D.
Watson, που συν-ανακάλυψε τη μοριακή δομή του DNA, αποκήρυξε την έρευνα των Dr Robert Edwardsκαι Dr P.Steptoe. Τον Οκτώβριο μάλιστα
του 1978, το Barren Foundation, στο Σικάγο, ματαίωσε τη βράβευση του Steptoe εξαιτίας δριμείας
κριτικής, ενώ έγκριτες επιστημονικές επιθεωρήσεις και περιοδικά, αρνήθηκαν να
δημοσιεύσουν την καινοτόμα έρευνά του, θέτοντας ηθικά και δεοντολογικά
ζητήματα. Ο ίδιος ο Steptoe, δήλωνε προς
υπεράσπισή του:
-       
«Δεν είμαι ούτε μάγος
ούτε Φρανκενστάιν. Το μόνο που θέλω να κάνω είναι να βοηθήσω τις γυναίκες στις
οποίες ο μηχανισμός παραγωγής παιδιών είναι ελαφρώς ελαττωματικός»…
Τέσσερα χρόνια
αργότερα στην Ελλάδα γεννήθηκε η Χριστίνα Ιορδανίδου με υποβοηθούμενη
αναπαραγωγή και παρουσία του δρ. P.C.Steptoe, ο οποίος χειρούργησε τη μητέρα της Στέλλα, πλαισιωμένος από επιτελείο ελλήνων
επιστημόνων, με επικεφαλής τους Αλκ. Κόλλια και Στ. Κτενά.  
Ήταν 20 Ιανουαρίου 1982
και η Χριστίνα καταγράφηκε σαν το 13^ο παιδί παγκοσμίως και το πρώτο
παιδί του σωλήνα, στην Ελλάδα.

Πως
γίνεται ο Ελεγχος Γονιμότητας 

Παγκόσμια, περισσότερα
από 90 εκατομμύρια ζευγάρια αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα σύλληψης. Το 85% από
τα αυτά δηλαδή 77 εκατομμύρια άτομα, δεν αναζητούν ποτέ βοήθεια για τα
προβλήματα που αντιμετωπίζουν, ενώ από τα 13 εκατομμύρια ζευγάρια που αναζητούν
ιατρική βοήθεια, σε ποσοστό μικρότερο από το 42%, θα αρχίσουν τελικά 
κάποια θεραπεία, με το 6% να έχουν την ιατρική βοήθεια που απαιτείται. 

Είναι
σημαντικό για την γυναίκα που ενδιαφέρεται να αποκτήσει οικογένεια όταν αναφέρεται
σε έλεγχο γονιμότητας να
ληφθέν πλήρες ιατρικό ιστορικό όπου συνήθως απαιτείται επίσης το τεστ AMH (Anti-Mullerian Hormone) προκειμένου
να καθοριστούν τα αποθέματα των ωαρίων που παραμένουν στις ωοθήκες και υπερηχογράφημα
μήτρας (μέγεθος, ενδομήτριο, ύπαρξη τυχόν πολυπόδων ή ινομυωμάτων κλπ) και
ωοθηκών (μέγεθος, ωορρηξία, ύπαρξη κύστεων, απόθεμα ωαρίων κλπ.)

Η συνολική
εκτίμηση της γονιμότητας μιας γυναίκας αξιολογείται συνδυαστικά  με τα ευρήματα υπερήχων και τα αποτελέσματα
των εξετάσεων αίματος για τις ωοθηκικές ορμόνες (FSH, LH κλπ.), οι οποίες είναι
ενδεικτικές της λειτουργίας των ωοθηκών.
Έλληνες καταξιωμένοι επιστήμονες, γνωρίζουν ότι τα περίπου
300.000 υπογόνιμα ζευγάρια της χώρας μας και ο ευρύτερος κοινωνικός τους
περίγυρος έχουν ανάγκη υπεύθυνης ενημέρωσης και καθοδήγησης.
Η 15η Ιουνίου έχει
καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Γονιμότητας και για την υπογονιμότητα των
ζευγαριών, μετά από πρωτοβουλία της Assisted Conception Taskforce (ACT), η
οποία προωθεί δράσεις ενημέρωσης κατά της υπογονιμότητας.

    Αφιέρωση
στην μητέρα μου

    Μαμά, τώρα κατάλαβα την συγκίνηση που ένοιωθες
όταν ήρθες σπίτι και έλεγες περιέγραφες πόσο τυχερή ήσουν, που συμμετείχες στην
ομάδα, του Dr P. Steptoe. Περιέγραφες για το θαύμα που χάριζε ζωή, εκεί που τη στέρησε η Φύση.
Σε
ευχαριστώ για την παρακαταθήκη ζωής!

Εvgenia Arvaniti Prevezanou

MSc Communication Specialist

 Special Advisor on Strategy and
Development

ΑΣΤΟΧΗ η ακύρωση του 1ου Πανελληνίου Συνέδριου Γονιμότητας και Αναπαραγωγικής Αυτονομίας: Όρια και Επιλογές

Θεωρώ ΑΣΤΟΧΗ την ακύρωση του 1ου Πανελληνίου Συνέδριου
Γονιμότητας και Αναπαραγωγικής Αυτονομίας: Όρια και Επιλογές" που θα πραγματοποιείτο
στα Ιωάννινα 2-4 Ιουλίου 2021». Λυπάμαι που οι διοργανωτές του, αναγκάστηκαν να
προχωρήσουν μετά από την προβολή αυτού του εξαιρετικού και ωστόσο
επίμαχου τηλεοπτικού σποτ, έπειτα από την κατακραυγή που προκάλεσε.

Ο
χρόνος είναι ουδέτερος για τον άνθρωπο πανω στη γη συγκεκριμένος αλλά και αμείλικτος. Κάθε
άτομο διαθέτει ένα ανθρώπινο σώμα που έχει συγκεκριμένη διάρκεια ζωής και τις δικές
του λειτουργικές δυνατότητες.

Το
σώμα μας, δεν είναι άφθαρτο στον χρόνο και εμείς δεν είμαστε
αθάνατοι.

Το
σώμα μας, δεν ακολουθεί τις όποιες συνθήκες της ζωής μας, ούτε αναγνωριζει τα
επαγγελματικά, οικονομικά, κοινωνικά και οικογενειακά δεδομένα όπως τα φανταζόμαστε η όπως ελπίζουμε να εξελιχθούν οπως δημιουργία οικογενειας, περιβαλλοντικές και κοινωνικές συνθήκες, διαπροσωπικές και συναισθηματικες σχέσεις.

Το
σώμα μας, παράγει την ορμόνη της γονιμότητας, που μειώνεται
με την πάροδο της ηλικίας. Τα επιστημονικά δεδομένα, αναφέρουν
μια αμείλικτη διαπίστωση, ότι μονάχα το 5% των γυναικών μπορεί να γονιμοποιηθεί
με φυσικό τρόπο, πάνω από την ηλικία των 40 ετών.

 

Το
ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗΣ κάθε ατόμου

είναι
ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟ

όπως
και το ΔΙΚΑΙΩΜΑ
ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ

το
οποίο μπορεί να παραταθεί με
την βοήθεια της σύγχρονης Αναπαραγωγικής Ιατρικής

ταυτόχρονα
και με το ΠΡΟΣΔΟΚΙΜΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ μας

 

Η ενημέρωση για την «αναπαραγωγική αυτονομία» ήταν κεντρικό
θέμα του συνεδρίου και το κοινωνικό σποτ
ανέδειξε την σκοτεινή πλευρά του ίδιου νομίσματος. Μην παρασυρόμαστε από θολές εντυπώσεις. 

ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥ! 

Λαμβάνουμε υπόψη δεδομένα και ενημερωνόμαστε και ανάλογα προγραμματιζουμε.

Αυτό ήταν και το μήνυμα του συνεδρίου. Συγκεκριμένο
και ξεκάθαρο! Δεν έδειξε ούτε σεξισμό, ούτε εκβιασμό και ουτε ασεβεια σρην γυναικεία φύση, αλλά καθαρούς
προβληματισμούς και επώδυνες διαπιστώσεις.  

Αν δεν σου αρέσουν καποιοι ομιλητές μην τους ακούσεις. Αλλωστε υπήρξε πλουραλισμός στους εισηγητές ακομα και αν ειναι εκπρόσωποι καποιας θρησκείας. Επισης ΑΝ ΔΕΝ ΑΡΈΣΕΙ ΕΝΑ ΒΊΝΤΕΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ ΔΕΝ ΡΙΧΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΣΤΗΝ ΠΥΡΑ ΚΑΙ ΣΑΦΩΣ ΔΕΝ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΑΚΥΡΩΝΕΤΑΙ ΕΝΑ ΣΟΒΑΡΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ.Η αστοχία των διοργανωτων της εκδήλωσης σχετικά με τους καλεσμένους-ιερεις   δεν επρεπε να οδηγήσει στην παραβλεψη της ποικιλομορφιας των υπόλοιπων εισηγητών και να οδηγήσει σε μεγαλυτερο λάθος οπως ήταν η ακυρωση του συνεδρίου. Δυστυχώς, όμως οφείλουμε να θυμόμαστε ότι εκ του αποτελεσματος, πρέπει να γίνεται κριτική.

Αυτό και μόνο σαν κίνηση, προδικάζει την αποτυχία που θα έχει η οποία μελλοντική προσπάθεια για την διενέργεια άλλο. 

Συγχαρητήρια
στην δημοσιογράφο κα Κία Παπαδοπούλου, που βρήκε το θάρρος να καταθέσει ένα
κομμάτι από την ψυχή της.

 

Ευγενία Αρβανίτη
Πρεβεζάνου

MSc 
Επικοινωνιολόγος

Ειδική Σύμβουλος Στρατηγικής και Ανάπτυξης

 

https://www.youtube.com/watch?v=6FYATBOShM0

ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΑ ΟΛΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΨΗΦΙΑΚΟΙ ΜΑΣ ΚΛΩΝΟΙ

 

            Η
κβαντική φυσική απέδειξε ότι «τα υποατομικά σωματίδια σε κατάλληλες συνθήκες
επικοινωνούν σε μηδέν χρόνο με άλλα υποατομικά σωματίδια, χωρίς να υπάρχει
πρόβλημα με την απόσταση ακόμα και σε γιγαντιαίες αποστάσεις μεταξύ τους». Η
ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. ΕΙΝΑΙ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ. Όλα συνδέονται μεταξύ τους και όλα
αποτελούν υποδιαιρέσεις του ΟΛΟΥ.

Τα ολογράμματα, λειτουργούν
σαν αντανάκλαση του φαντασιακού εαυτού, υπερβαίνοντας το χώρο. είναι το
αποτέλεσμα της ολογραφίας, δηλαδή της τρισδιάστατης καταγραφής “των φωτεινών
κυμάτων που ανακλώνται από ένα αντικείμενο”. Έτσι, σε αντίθεση με την
φωτογραφική καταγραφή που αποδίδει τις δύο διαστάσεις του χώρου, η ολογραφική
καταγραφή, με τη χρήση ενός laser ως πηγής φωτός, επιτρέπει στους θεατές να
έχουν μία πραγματική απεικόνιση του εκάστοτε αντικειμένου.

Τα ολογράμματα, εκθέτουν τον αόρατο κόσμο των
ορατών μας ψευδαισθήσεων. Δεν είναι επιστημονική φαντασία, δεν αφορούν το
μέλλον, είναι το παρόν.

Η χρήση της
εικονικής ή επαυξημένης πραγματικότητας είναι απεριόριστη. Τα ολογράμματα έχουν
ήδη, εισχωρήσει σε όλες τις εκφάνσεις της σύγχρονης πραγματικότητας και παρά τη
μερική αμφισβήτηση και δυσπιστία που αντιμετωπίζουν μπορούν να διευκολύνουν και
να επιλύσουν καίρια ζητήματα της ανθρωπότητας.

Η άρρηκτη σχέση
τους με την πολιτιστική κληρονομιά μας, τον κόσμο του θεάματος (μουσική,
κινηματογράφο, τσίρκο κλπ.), τον πολιτισμό και την διαφύλαξη της ιστορικής
αλήθειας από την φθορά του χρόνου, η εκπαίδευση, η ενημέρωση, η επικοινωνία
καθώς και η αποτελεσματική και δημοκρατική άσκηση της πολιτικής μπορούν να
γίνουν εφικτές χάρις τα ολογράμματα. Οι ψηφιακές τεχνολογίες όπως η τεχνητή
νοημοσύνη, η επαυξημένη πραγματικότητα και η εξελιγμένη μηχανική-ψηφιακή όραση αναπτύσσονται
και σε συνάρτηση με το 5G δημιουργούν τα ανθρώπινα ολογράμματα

Η
σύγχρονη τεχνολογία προάγει ένα περισσότερο σαγηνευτικό μέσο συνεργασίας από
ό,τι τα πρόσωπα σε μια οθόνη υπολογιστή. Με την ικανότητα μιας ψηφιακής συσκευής
να βρίσκει νόημα σε αυτό που βλέπει (Computer vision), οι άνθρωπο θα μπορούν να
συνεργάζονται εξίσου ικανοποιητικά με τα τρισδιάστατα ολογράμματα τους και να αλληλοεπιδρούν,
ανεξαρτήτως του φυσικού χώρου στον οποίο βρίσκονται. Μέσω αυτής της τεχνολογίας,
θα βελτιωθεί η συνεργασία και η επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων που αδυνατούν
να βρίσκονται στον ίδιο φυσικό χώρο, ενώ εξελίσσεται η μη λεκτική επικοινωνία
και διευκολύνεται η ανάγνωση της γλώσσας του σώματος. Δείγματα της χρήσης των
ολογραμμάτων είναι κάποιοι πολιτικοί οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι την εφαρμογή
των ολογραμμάτων προώθησαν πολιτικές και προεκλογικές τους εκστρατείες όπως:

-       
Ο Πρόεδρος της
Τουρκίας, Recep Tayyip Erdoğan, έστειλε ο ολόγραμμα του προκειμένου να
απευθυνθεί στους πολιτικούς του κόμματος του στην Δυτική Ακτή της Τουρκίας .

-       
Ακολούθησε ο
υποψήφιος πρωθυπουργός και πολιτικός της Ινδίας Narendra Modi ο οποίος εμφανιζόμενος
σε 140 πολιτικές συγκεντρώσεις σε όλα τα μήκη και πλάτη της Ινδίας σημείωσε
παγκόσμιο ρεκόρ στο Guinness World Records για την ιδέα του.

-       
Επίσης, στην
Ευρώπη ο υποψήφιος πρόεδρος Jean-Luc Mélenchon μολονότι εμφανίστηκε με
τι μορφή ολογράμματος σε 7 μόλις πόλεις της Γαλλίας κατάφερε να εκπλήξει το
κοινό του με την οπτική αυτή πλάνη.

Η Ελλάδα είναι η
πρώτη χώρα στην Ευρώπη και η δεύτερη στον κόσμο που υιοθέτησε την ανθρωπιστική
πολιτική προστασίας των ζώων, καθώς το 2012 απαγορεύτηκε η συμμετοχή
οποιουδήποτε ζώου (άγριου ή εξημερωμένου) στα τσίρκο. Κι επειδή
ταχυδακτυλουργοί, ζογκλέρ – ακροβάτες και κλόουν δεν αρκούν για την επιβίωση
ενός θιάσου, τα ολογράμματα έδωσαν τη λύση. Το τσίρκο  Roncalli 
στη Γερμανία ήταν το πρώτο που συνδύασε τα παραδοσιακά τεχνάσματα του
τσίρκου με την τεχνολογία, δημιουργώντας μοναδικά ολογράμματα μικρόσωμων αλόγων,
πολύχρωμων ψαριών και πελώριων ελεφάντων που διαδέχονται το ένα το άλλο χωρίς
ιδιαίτερο κόπο επάνω στη σκηνή.

Η κβαντική
φυσική, η θεωρία των χορδών, της σχετικότητας και η εξέλιξη της τεχνολογίας και
της εικονικής πραγματικότητας, είναι επιβλητικά ισχυρές. Η ολογραφική
τηλεπαρουσία (holographic telepresence) παρέχει πρωτόγνωρες εμπειρίες για την επικοινωνία,
την εργασία, την εκπαίδευση, τα ταξίδια, την ιατρική, τις διαπροσωπικές επαφές αλλά
και όπου αλλού χρειαστεί. Υπόσχεται επίσης ότι στην καθημερινότητα μας, πέρα
από συναρπαστικά παιχνίδια ή αγορές, θα μπορούμε να αλληλοεπιδρούμε μεταξύ μας
διαφορετικά!  

Καθώς ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν ξεχωρίζει την πραγματικότητα
ανάμεσα στον ψηφιακό και αναλογικό κόσμο, δεν απέχει πολύ όπου το άτομο δεν θα
κατανοεί με ποιο περιβάλλον αλληλοεπιδρά. 

Αναφερόμενοι στο «κατ’ εικόνα και ομοίωση» των θεολογικών
δοξασιών, τα ζητήματα σχετικά με την πραγματικότητα που ζούμε αναζωπυρώνονται
καθώς επιλύονται μεταφυσικές ανησυχίες αιώνων, αλλά αναδύονται και καινούργιες. 

Μέσω των ολογραμμάτων, οι διαστάσεις καταργήθηκαν, ο χώρος και ο χρόνος αμφισβητήθηκε,
καταρρίφθηκε το ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, το σταθερό 
και δεδομένο αλλοιώθηκαν και το οικείο των αισθήσεων μας παραμορφώθηκε.
Το μέλλον είναι ήδη εδώ!

Ο άνθρωπος έγινε
ο απόλυτος δημιουργός  της
πραγματικότητας του!

Το ΜΑΤRIX είναι η
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ μας και ο ΕΑΥΤΟΣ μας, έγινε το ολόγραμμα του ΕΓΩ!

 

 Ε. Αρβανίτη-Πρεβεζάνου, (2021-06-06), «Τα τρισδιάστατα ολογράμματα και οι ψηφιακοί μας κλώνοι», Απόσπασμα
από την εισήγηση «Τo AVATAR που αγάπησα:
ΕΓΩ! Ψηφιακή Ταυτότητα, Τηλεργασία και Ρόλοι Παράλληλοι», Ψηφιακό συνέδριο:
” Επιχειρηματικότητα, Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση και Επιχειρησιακή
Συμβουλευτική-Coaching”, από τα Προγράμματα Ψυχικής Υγείας του Πανεπιστημίου
Αιγαίου

6-6-2021_«Το AVATAR που αγάπησα: ΕΓΩ!» Ψηφιακή Ταυτότητα, Τηλεργασία και Ρόλοι Παράλληλοι

Κυριακή 6 Ιουνίου 2021 από τις 15.00  

Φίλες και φίλοι μου σάς προσκαλώ στην ομιλία μου με τίτλο:

«Το AVATAR που αγάπησα: ΕΓΩ!»
Ψηφιακή Ταυτότητα, Τηλεργασία και Ρόλοι Παράλληλοι

Το ψηφιακό συνέδριο διοργανώνουν, το Εργαστήριο ΤΠΕ - Ήρων και τα Προγράμματα Ψυχολογίας Συμβουλευτικής και Εκπαίδευσης, διοργανώνουν την Εκδήλωση «Επιχειρηματικότητα, την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση και την Επιχειρησιακή Συμβουλευτική-Coaching» και η οποία θα διενεργηθεί διαδικτυακά. από την πλατφόρμα ZOOM και σ τον σύνδεσμο

https://aegean-gr.zoom.us/j/96916313539?

pwd=LzVTWmRCV0hDWEdaNTVtNm5FVlh2UT09

Μέσα στην απομόνωση από την πανδημία του Covid-19, άλλαξε εντυπωσιακά η ανθρωπότητα καθώς με αστραπιαίους ρυθμούς η ψηφιακή τεχνολογία προώθησε ζητήματα της ανθρωπότητας (εργασιακά, πολιτιστικά, κοινωνικά κ.α.).

Η τηλεργασία μπήκε στην ζωή μας για να μείνει όπως και οι εφαρμογές της εικονικής πραγματικότητας. Τα ολογράμματα, που κάποτε έμοιαζαν επιστημονική φαντασία, δεν αφορούν το μέλλον, αλλά το παρόν.

Μια ψηφιακή ταυτότητα θεωρείται απαραίτητη και ένας ‘άλλος, εικονικός εαυτός, εισχωρεί σχεδόν βίαια στην ζωή ενός ατόμου και αποκτά κυρίαρχη θέση σε αυτήν.

Μέχρι τώρα χρησιμοποιούσαμε την εικονική πραγματικότητα πολλαπλά μεταξύ των οποίων και για θεραπευτικούς λόγους (φοβίες, εθισμούς, αναλγησία κ.α). Επειδή ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν ξεχωρίζει την πραγματικότητα ανάμεσα στον ψηφιακό και αναλογικό κόσμο η χρήση εικονικής ή επαυξημένης πραγματικότητας δεν είναι κατάλληλη για όλα τα άτομα ενώ πλευρές της προσωπικότητας του, ασκούν σημαντική επιρροή.

Καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι παραμένουν και εργάζονται από το σπίτι, κατά πόσο μπορεί ένα άτομο να επηρεαστεί από τον φαντασιακό ρόλο της ψηφιακής του ταυτότητας, αλλά και πως νοιώθει όταν επανέρχεται στον συνεχώς μεταβαλλόμενο και αναλογικό κόσμο μας;

Υπάρχει κίνδυνος να μεταλλαχθεί η καθημερινότητα του ατόμου, όταν αναγκαστεί να ζει και να εργάζεται σε περιβάλλον επαυξημένης πραγματικότητας και ταυτόχρονα σε κατ’οίκον απομόνωση;

Ποιες συνήθειες μπορεί να αποκτήσει, ώστε η εργασία από το σπίτι να μην επηρεάζει και άλλους τομείς στη ζωή όπως οικογενειακές και κοινωνικές σχέσεις;

Ο κόσμος μας αλλάζει, ας τον αλλάξουμε μαζί!!
Σας περιμένω να συζητήσουμε.

Ευγενία Αρβανίτη-Πρεβεζάνου

MScs Επικοινωνιολόγος

Ειδική Σύμβουλος Στρατηγικής και Ανάπτυξης