19 Οκτωβρίου 2014
Ευχαριστώ
από καρδιάς το Δ.Σ., τα μέλη, τις ψυχολόγους,
κοινωνικούς λειτουργούς, και εθελόντριες του
για την ανιδιοτελή προσφορά, δύναμη και κουράγιο στο έργο τους.
Επίσης την αξιοθαύμαστη κα Λέττα Χατζή και την Νίκη που δεν τα κατάφερε....
Με το μικρό "μουσούδι" στην αγκαλιά. Η
"Αγάπη", το εννιάχρονο yorkshire terrier pocket, έχει κακοήθεις όγκους
στους μαστούς. Eίναι τόσο μικρόσωμο (μόλις
ένα κιλό και 200 γραμμάρια), που δεν μπορεί να χειρουργηθεί.
Το μόνο που μπορώ να
κάνω για αυτό, είναι να το πηγαίνω πολλές
βόλτες, να το κρατώ αγκαλιά
και να του δίνω στοργή και αγάπη.
Σ Ε Λ Ι Δ Ε Σ Η Μ Ε Ρ Ο Λ Ο Γ Ι Ο Υ
Δυσκολεύομαι να αναπνεύσω. Κάθομαι στο ιατρικό κρεβάτι γυμνή από την μέση
και πάνω, αδύναμη, ακάλυπτη, ανυπεράσπιστη. Η
γιατρός, διευθύντρια του κυτταρολογικού, στο αντικαρκινικό
- ογκολογικό νοσοκομείο Αθηνών
"Άγιος
Σάββας με ψηλαφίζει
ψυχρά, σχεδόν με αδιαφορία. Οι τεράστιες βελόνες που κρατά με πονάνε, τρυπώντας
μου, το στήθος όσο πιο βαθιά γινόταν. Παίρνει δείγμα ιστού και το δίνει γρήγορα
στην νοσοκόμα για να κάνει άμεσα την Κυτταρολογική βιοψία, εκεί δίπλα, μπροστά
μου, πολλές φορές. Ξανά και ξανά. Σχεδόν με σκληρότητα, σαν να έφταιγα που
ήμουν εκεί, μου είπε επικριτικά:
- Κυρία μου, δεν γνωρίζετε
ότι έχετε καρκίνο;
- Μαμαααααα! φώναξα απελπισμένη ψάχνοντας για στήριγμα. Η μητέρα μου περίμενε απέξω και
κυριολεκτικά με είχε σύρει για να κάνω
εξετάσεις. Ανησυχούσε για τα παράξενα ογκίδια στο στήθος μου, που συνεχώς
μεγάλωναν και εγώ εσκεμμένα παρέβλεπα.
- Μα δεν είμαι άρρωστη! επέμενα. Δεν πονάω, δεν νοιώθω
τίποτα!
Ο μήνας Οκτώβριος, έχει θεσμοθετηθεί από την Ελληνική
Αντικαρκινική Εταιρεία ως «Μήνας Πρόληψης & Ενημέρωσης για τον καρκίνο του
στήθους». Ο καρκίνος μια αρρώστια που φοβόμαστε να την ονομάσουμε και
όμως όλοι με κάποιο τρόπο θα την βιώσουμε. Είτε εμείς οι ίδιες είτε κάποιος
αγαπημένος μας άνθρωπος μας. δεν
υπολογίζει στατιστική ηλικίες φύλο.
Σύμφωνα με τη Διεθνή Έκθεση για τις καρκινικές νόσους που
παρουσιάστηκε στη Γενεύη της Ελβετίας τον Απρίλιο του 2003 από την IARC (International Agency for Research on Cancer), ο καρκίνος του μαστού αποτελεί την πιο συχνή
μορφή καρκίνου μεταξύ των γυναικών, με περίπου 1.000.000 νέα κρούσματα
παγκοσμίως. Είναι ένα από τα είδη καρκίνου που επιφέρουν τους
περισσότερους θανάτους ετησίως, ενώ υπολογίζεται ότι 1 στις 8 γυναίκες
παγκοσμίως θα παρουσιάσει καρκίνο μαστού σε κάποια φάση της ζωής της.
Δύο γονίδια, γνωστά ως BRCA 1 και BRCA 2, έχουν προσδιοριστεί ως παράγοντες που συμβάλλουν στην
εμφάνιση καρκίνου του μαστού. Έτσι, γυναίκες με εξ αίματος συγγενείς που έχουν
νοσήσει αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου στο μαστό. Σύμφωνα
με το ΑΛΜΑ ΖΩΗΣ, υπολογίζεται
ότι κάθε χρόνο στην Ελλάδα αναφέρονται 4.500 περίπου νέες περιπτώσεις,
Όταν συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να παλέψω για την ζωή σου, ήταν μια πολύ
δύσκολη αλλά και παράξενη στιγμή. Τρίτο στάδιο ταχέως εξελισσόμενο. Οι έξι μήνες
ζωής που μου έδωσε ο γιατρός, δεν μου φτάνουν. Έχω πράγματα να κάνω.
Η ερώτηση μου που έκαναν ήταν
συγκεκριμένη. Αν έπρεπε να χάσεις κάποιο μέλος του σώματος σου τι θα επέλεγες;
Το χέρι, το πόδι, το μάτι ή το στήθος;
- Θεέ μου σε ευχαριστώ!
Πόσο τυχερή ήμουν, σαν πολεμιστρια-αμαζόνα που ετοιμάζεται για πόλεμο. Κόβω τον μαστό, για
ταιριάζει η φαρέτρα στο θώρακα.
Τον επόμενο χρόνο της θεραπείας πέρασα δύσκολες στιγμές. Ογκοκτομή, αφαίρεση λεμφαδένων, ορμονοθεραπεία, χημειοθεραπεία
και ακτινοβολίες. Πόνος, και εξουθένωση.
Μέχρι εκείνη την στιγμή είχα χάσει
όλες τις μάχες της ζωής μου. Τώρα όμως ήμουν αποφασισμένη. θα κέρδιζα τον
πόλεμο. Εγώ θέλω να ζήσω!
Και εκεί που είπα πως τα κατάφερα δύο χρόνια μετά, ολική μαστεκτομή και ξανά
από την αρχή στον άλλο μαστό. Έκανα ένα πόλεμο με την αρρώστια, τα φάρμακα, την
ψυχή μου. Γύρω μου δεν χρειαζόμουν λιπόψυχους, μικρούς και δειλούς ανθρώπους.
Έχω κόρες που
θα με χρειαστούν! Όταν αυτό συμβεί, θέλω να είμαι δίπλα τους!
Μερικά χρόνια αργότερα, η τελευταία μας ελπίδα ήταν το Κέντρο για τον Καρκίνο
Memorial Sloan-Kettering στην Νέα Υόρκη. Πόσο
αδύναμη ένοιωθα που δεν μπορούσα να κάνω τίποτα για να βοηθήσω την κόρη μου, που
έδινε παρόμοια ίσως και πιο δύσκολη μάχη. Είχα επιβιώσει όμως και ήμουν δίπλα της, πήρα κουράγιο και ένοιωσα
περήφανη όταν μου είπε:
-
Μαμά, δεν φοβάμαι! Είμαι σαν εσένα,
δυνατή και θα νικήσω!
Και καμαρώνω που νίκησε! Θεέ μου σε ευχαριστώ!
Αρβανίτη – Πρεβεζάνου Ευγενία
Αμαζόνες: Μυθικός
λαός κυνηγών και πολεμιστριών που κατάγονταν από τον θεό του πολέμου, Άρη. Το όνομά τους προέρχεται από το στερητικό άλφα (Α) και
τη λέξη μαζός που
σημαίνει στήθος, επειδή ακρωτηρίαζαν ή συνέθλιβαν το δεξί
στήθος τους για να διευκολύνουν το χειρισμό του τόξου.
 |
Οι φωτογραφίες είναι από την εκδήλωση Pink the Port, που διοργάνωσε ο Σύλλογος Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «ΑΛΜΑ ΖΩΗΣ»Ν. Αχαΐας. Ήταν ένας συμβολικός περίπατος 1,5 χλμ ενάντια στον καρκίνο του μαστού από τον Φάρο της Πάτρας ως το νέο Λιμάνι. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου