Ο τάφος του Μεγάλου Βασιλιά, στα Καστά της Αμφίπολης Σερρών

ΟΜΟΡΦΗ ΕΛΛΑΔΑ, Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΟΥ!!

Στην Ελλάδα όπου και να περπατήσεις,  

σε  κάθε γωνιά της, ανταμώνεις την ΙΣΤΟΡΙΑ!

'Οσο και  θέλουν κάποιοι ανθέλληνες να την αλλοιώσουν 

και να την …καταχώσουν η Ελλάδα είναι μέσα μας!!!

Αρβανίτη - Πρεβεζάνου Ευγενία

Ο παλιός θρύλος των κατοίκων της αρχαίας Αμφίπολης, υποστήριζαν πως βρίσκεται θαμμένος στην περιοχή «ένας μεγάλος βασιλιάς». 

Τον τελευταίο χρόνο ανασκάπτεται  στη θέση Καστά της Αμφίπολης,   ένας λαμπρός ταφικός περίβολος - μοναδικός στον ελληνικό χώρο που είναι κατασκευασμένος με βάσεις, ορθοστάτες, ανωδομή και επιστέψεις από λευκό μάρμαρο Θάσου κι εχει συνολικό ύψος 3,00μ. διάμετρο 1,60μ. και υπολογιζόμενη περιφέρεια μήκους περίπου 500 μ., από τα οποία έχουν ανασκαφεί σήμερα τα 405μ. 

Το μέγεθος του τάφου –δέκα φορές μεγαλύτερος από εκείνος του βασιλιά της Μακεδονίας και πατέρα του Αλέξανδρου, Φίλιππου, στη Βεργίνα– παραπέμπει σε δημιούργημα το οποίο θα κατασκευαζόταν μόνο για ένα πολύ σημαντικό πρόσωπο.

Έχει, μάλιστα, επενδυθεί εξωτερικά με άριστης ποιότητας μάρμαρο, με ιδιαίτερη αρμονία και συμμετρία.

Ο τάφος έχει πυραμιδωτό σχήμα, ενώ στην κορυφή του φαίνεται πως είχε τοποθετηθεί ένα λιοντάρι, το οποίο είναι και το χαρακτηριστικότερο σύμβολο του μακεδονικού βασιλείου.

Ωστόσο αν και οι φήμες θέλουν να  ανακαλύφθηκε ο  τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, το Υπουργείο Πολιτισμού αποστασιοποιήθηκε από την άποψη αυτή υποστηρίζοντας πως βρίσκεται θαμμένος στην περιοχή «ένας μεγάλος βασιλιάς», όχι όμως ο Μέγας Αλέξανδρος.

Ωστόσο σύμφωνα με την καταγραφή του αρχαίου ιστορικού Διόδωρου του Σικιελιώτη, ο Μέγας Αλέξανδρος, γοητευμένος με την Αμφίπολη, σκόπευε να φτιάξει έναν ναό για να τιμήσει την πόλη απ' όπου απέπλευσε το 334 π.Χ. για την εκστρατεία στην Ασία.

Επίσης και οι αρχαιολόγοι που μετέχουν στην έρευνα, αν και είναι εντυπωσιασμένοι από το εύρημα, κρατούν χαμηλούς κατατάσσουν το εύρημα στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ., όπου συμβαίνουν πολλά και δραματικά γεγονότα στη Μακεδονία και στην Αμφίπολη ειδικά, με τις διαμάχες των επιγόνων του Αλεξάνδρου και τον θάνατο της Ρωξάνης και του μικρού Αλεξάνδρου Δ' κατόπιν διαταγής του Κάσσανδρου.

Α.Π.Ε./4-1-2014