Διάσημες φωτογραφίες που έγραψαν ιστορία - Σκληρές εικόνες!

11 Ιουνίου, 1963. Ο βουδιστής μοναχός Thich Quang Duc αυτοπυρπολείται ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την καταπίεση των βουδιστών απ' την κυβέρνηση του Βιετνάμ. Καθ' όλη την διάρκεια της αυτοπυρπόλησης δεν κουνήθηκε καθόλου απ' την θέση του.
Περού, 1939. Η Lina Medina γίνεται η νεαρότερη μητέρα στον κόσμο που έχει καταγραφεί στα ιατρικά χρονικά, σε ηλικία 5 ετών, 7 μηνών και 21 ημερών. Η ίδια δεν αποκάλυψε ποτέ τον πατέρα του παιδιού. Ο πατέρας της συνελήφθη με την κατηγορία του βιασμού, αλλά αφέθηκε ελεύθερος, λόγω έλλειψης στοιχείων.
8 Ιουνίου, 1972. Οι δυνάμεις του Νότιου Βιετνάμ βομβαρδίζουν καταλάθος με βόμβες ναπάλμ, περιοχές του Νότιου Βιετνάμ. Η 9χρονη Phan Thị Kim Phúc τρέχει φωνάζοντας «καίει, καίει». Χρειάστηκε 17 διορθωτικές εγχειρήσεις δέρματος.
12 Οκτωβρίου, 1960. Ο 17χρονος ακροδεξιός μαθητής Yasushi Nagao, σκοτώνει με ένα ξίφος, τον σοσιαλιστή πολιτικό Inejiro Asanuma, κατά την διάρκεια ομιλίας του στο Τόκιο.
5 Μαρτίου, 1960. Στα πλαίσια μιας νεκρώσιμης ακολουθίας που λαμβάνει χώρα στην Αβάνα της Κούβας και σε μια ανύποπτη στιγμή, ο φωτογράφος Alberto Korda, παίρνει την πιο διάσημη φωτογραφία του Che Guevara. Η φωτογραφία δημοσιεύθηκε 7 χρόνια αργότερα, με τίτλο «Ο ηρωικός Τσε».
4 Ιουνίου, 1989. Τα τανκς κατευθύνονται προς την πλατεία Τιεν Αν Μεν του Πεκίνου, όπου πραγματοποιείται διαδήλωση υπέρ της δημοκρατίας, με σκοπό να την καταστείλουν (όπως κι έγινε). Ένας άγνωστος διαδηλωτής βρίσκει το θάρρος και και στέκεται μπροστά τους.
Μάρτιος, 1993. Ο φωτογράφος Kevin Carter, σε ταξίδι του στο Σουδάν, βρίσκεται τυχαία μπροστά σε μια ανατριχιαστική σκηνή. Ένα όρνεο παραμονεύει πίσω από ένα εξαντλημένο κοριτσάκι, περιμένοντας την τη στιγμή που θα πεθάνει. Ο Carter περιμένει για 20', μήπως το όρνεο ανοίξει τα φτερά του, κάνοντας έτσι τη φωτογραφία πιο εντυπωσιακή. Τελικά απογοητεύεται και «συμβιβάζεται» με την φωτογραφία αυτή, που του έδωσε και το βραβείο Πούλιτζερ. Ο Carter, που αυτοκτόνησε λίγους μήνες αργότερα, κατηγορήθηκε για απάνθρωπη συμπεριφορά, καθώς συν τοις άλλοις, μετά τη φωτογράφηση, αφού έδιωξε το όρνεο, έφυγε χωρίς να βοηθήσει το κοριτσάκι, το οποίο τελικά διεσώθη από παρέμβαση άλλων.
Μάιος, 1945. Οι Σοβιετικοί στρατιώτες Raqymzhan Qoshqarbaev και Georgij Bulatov, υψώνουν την σοβιετική σημαία στην οροφή της γερμανικής βουλής (Reichstag) στο Βερολίνο. Λέγεται πάντως, ότι η συγκεκριμένη φωτογραφία είναι σκηνοθετημένη κι ότι το συγκεκριμένο γεγονός συνέβη 2 ημέρες πριν, στις 30 Απριλίου, χωρίς παρουσία φωτογράφου, ενώ ποικίλουν και τα ονόματα των πρωταγωνιστών της σκηνής.
Ιούλιος, 1826. Η πρώτη φωτογραφία στην ιστορία, που τραβήχτηκε από τον Γάλλο Joseph Nicéphore Niépce. Απεικονίζονται στέγες σπιτιών. Χρειάστηκαν περίπου 8 ώρες για την εμφάνιση της φωτογραφίας.
Αθήνα, 1842. Η φωτογραφία τραβήχτηκε από τον Γάλλο αριστοκράτη Ζοζέφ Ζιλπέρ Zιρό ντε Πρανί και πιθανολογείται, ότι πρόκειται για την πρώτη φωτογραφία που τραβήχτηκε στην Ελλάδα. Απεικονίζει τον ναό του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα. Αποτελεί δε, μια απ' τις ακριβότερες φωτογραφίες του κόσμου, καθώς πουλήθηκε σε δημοπρασία του Οίκου Kρίστις στον Σεΐχη του Kατάρ, έναντι 789.000 ευρώ!
Αθήνα, 1929. Η φωτογράφος Nelly's (Έλλη Σουγιουλτζόγλου Σεραϊδάρη), προκαλεί σκάνδαλο στην συντηρητική κοινωνία της εποχής, αλλά και στους συντηρητικούς αρχαιολόγους και δημοσιογράφους, όταν φωτογραφίζει να χορεύουν γυμνές στην Ακρόπολη την Mona Paeva (πάνω) και την Ουγγαρέζα χορεύτρια Nikolska (κάτω). Οι φωτογραφίες αναδημοσιεύθηκαν και στο εξωτερικό.
Μεξικό, 1968. Οι Αφρο-αμερικανοί Ολυμπιονίκες Tommie Smith (κέντρο) και John Carlos (δεξιά), κατά την βράβευσή τους κι ενώ ακούγεται ο εθνικός ύμνος των Η.Π.Α., υψώνουν τη γροθιά τους φορώντας μαύρα γάντια, θέλοντας έτσι να διαμαρτυρηθούν για τις φυλετικές διακρίσεις που υφίστανται στη χώρα τους. Ο έτερος Αυστραλός συναθλητής τους, Peter Norman, συμπαρίσταται, φορώντας ένα διακριτικό του Ολυμπιακού Σχεδίου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και είναι αυτός που πρότεινε στους συναθλητές του να φορέσουν από ένα γάντι. Μετά την κίνηση αυτή, οι 2 αθλητές αποβλήθηκαν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες και την Ολυμπιακή ομάδα των Η.Π.Α., ενώ λέγεται ότι τους αφαιρέθηκαν και τα μετάλλια (διαψεύστηκε από τον Carlos).
Παλαιστίνη, 2000. Παρ' ότι δεν πρόκειται για φωτογραφία, αλλά για στιγμιότυπο από κινηματογραφικό φιλμ, εν τούτοις η σκηνή που απεικονίζεται δεν παύει να είναι συγκλονιστική. Ο Παλαιστίνιος Jamil ad-Durra, προσπαθεί απεγνωσμένα να προστατέψει με το κορμί του τον 12χρονο γιο του Mohammed, από τα πυρά Ισραηλινών στρατιωτών. Το βαρέλι πίσω από το οποίο προσπαθούν να κρυφτούν, δεν είναι αρκετό να τους προστατέψει και λίγα δευτερόλεπτα αργότερα, το παιδί πέφτει νεκρό στην αγκαλιά του πατέρα του, ο οποίος έχει τραυματιστεί κι αυτός βαριά. Ο Παλαιστίνιος οδηγός του ασθενοφόρου, που καταφθάνει για να τους παραλάβει, πέφτει κι αυτός νεκρός απ' τα πυρά των Ισραηλινών.
Ο Elvis Presley στο φέρετρό του. Η φωτογράφιση έγινε κρυφά από ξάδερφό του και πουλήθηκε έναντι ευτελούς τιμής σε περιοδικό.
29 Μαϊου, 1953. Ο 33χρονος Edmund Hillary και ο 37χρονος Sherpa (=οδηγός) Tenzing Norgay από το Νεπάλ,­ εφοδιασμένοι με μπουκάλες οξυγόνου ­ ανέβηκαν μόνοι οι δυο τους τα τελευταία μέτρα στην κορυφή του ύψους 8.848 μέτρων Τσομολούνγκμα (στην ντόπια διάλεκτο) του όρους Έβερεστ των Ιμαλαΐων, το οποίο μέχρι τότε είχε λυγίσει 15 τουλάχιστον αποστολές και είχε πάρει τις ζωές περισσοτέρων από 150 ορειβατών. Στη φωτογραφία απεικονίζεται ο Tenzing Norgay και τον αποθανάτισε ο Hillary την στιγμή που πατούσε στη «Στέγη του κόσμου».
14 Αυγούστου, 1945. Ο πόλεμος μόλις έχει τελειώσει και η επιστροφή των στρατιωτών στα σπίτια τους είναι γεγονός. Μέσα στην γενική ευφορία, ένας ναύτης (ονόματι Glenn Edward McDuffie ) και μια νοσοκόμα, αν και εντελώς άγνωστοι μεταξύ τους, φιλιούνται αυθόρμητα με πάθος, στην μέση του δρόμου, στην Times Square της Νέας Υόρκης. Η φωτογραφία έμεινε γνωστή με τον τίτλο «Το φιλί του ναύτη» (Sailor's kiss) και την πήρε ο φωτογράφος Alfred Eisenstaedt.
31 Μαρτίου, 2003. Ένας Ιρακινός κρατούμενος, προσπαθεί να ηρεμήσει το τρομοκρατημένο παιδί του, που βρίσκεται μαζί του στο στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου στο An Najaf, στο Iraq.
23 Ιουνίου, 2002. Μετά τον καταστροφικό σεισμό στο Ιράν, ένα παιδί περιστοιχισμένο από χωρικούς και στρατιώτες, κάθεται μπροστά από τον τάφο του πατέρα του και κλαίει κρατώντας στα χέρια του ένα κομμάτι απ' το παντελόνι του. Η φωτογραφία τραβήχτηκε απ' τον τον Eric Gregorian.
13 Νοεμβρίου, 1985. Η 13χρονη Omayra Sanchez βρίσκεται παγιδευμένη επί 3 ημέρες στο νερό κι ανάμεσα σε συντρίμμια, μετά από καταστροφή, η οποία προκλήθηκε από την έκρηξη του ηφαιστείου Nevado del Ruiz, στο Armero της Κολομβίας. Η φωτογραφία ελήφθη από τον φωτογράφο Frank Fournier, λίγες ώρες πριν πεθάνει το κοριτσάκι από γάγγραινα (είχαν παγιδευτεί τα πόδια του) και υποθερμία.
Σεπτέμβριος, 1986. Ο Ken Meeks γίνεται ο πρώτος ασθενής με AIDS, του οποίου δημοσιοποιούνται φωτογραφίες, με εμφανή τα σημάδια της αρρώστιας πάνω του (σάρκωμα Καπόζι). Η φωτογραφία ελήφθη 3 ημέρες πριν τον θάνατό του, από τον Alon Reininger, ο οποίος πληροφορήθηκε το θέμα από τον σύντροφο του Meeks (διακρίνεται στο βάθος).
Ρουάντα, Ιούνιος 1994. Ένας άντρας που ανήκει στην φυλή Χούτου, βασανίζεται και ακρωτηριάζεται από ομοφύλους του στρατιωτικούς, κατηγορούμενος ότι είναι φιλικά διακείμενος στην αντίπαλη φυλή των επαναστατών Τούτσι.
Νοέμβριος, 1992. Μια Σομαλή μητέρα σηκώνει στα χέρια της το άψυχο σώμα του παιδιού της, το οποίο πέθανε από ασιτία.
30 Οκτωβρίου, 1983. Η Kezban Özer κλαίει μπροστά στα 5 νεκρά παιδιά της, θύματα του καταστροφικού σεισμού στην ανατολική Τουρκία.
23 Φεβρουαρίου, 1981. Ο συνταγματάρχης Antonio Tejero Molina και μέλη της Πολιτοφυλακής και της Στρατονομίας κρατά ομήρους τα μέλη της ισπανικής βουλής στην Μαδρίτη. Με την απειλή όπλων, εκφωνεί λόγο στο ακροατήριο.
Απρίλιος, 1980. Ένας ιεραπόστολος κρατά το σκελετωμένο χέρι ενός παιδιού που λιμοκτονεί στην Ουγκάντα.
11 Σεπτεμβρίου, 1973. Ο δημοκρατικά εκλεγμένος στην Χιλή, πρόεδρος Salvador Allende, λίγες στιγμές πριν την δολοφονία του, κατά την διάρκεια στρατιωτικού πραξικοπήματος στο Σαντιάγκο. Ως φωτογράφος αναγνωρίστηκε ο Luis Orlando Lagos Vázquez.
1 Φεβρουαρίου, 1968. Ο αρχηγός της αστυνομίας του Νότιου Βιετνάμ, Nguyễn Ngọc Loan, εκτελεί με συνοπτικές διαδικασίες, σε έναν δρόμο της Σαϊγκόν, τον Nguyễn Văn Lém, μέλος των Viet Cong.
4 Σεπτεμβρίου, 1957. Η Dorothy Counts γίνεται μια απ' τις πρώτες μαύρες μαθήτριες που μπαίνουν σε Λύκειο της Charlotte στην Νότια Καρολίνα των ΗΠΑ. Κατά την είσοδό της, η Counts αποδοκιμάστηκε και χλευάστηκε έντονα, ενώ οι γονείς της την απέσυραν από το σχολείο, μόλις 4 μέρες αργότερα.
4 Ιουνίου, 1964. Στην ναυτική βάση του Puerto Cabello στην Βενεζουέλα, ένας στρατιώτης που τραυματίζεται θανάσιμα από ελεύθερο σκοπευτή, προσπαθεί να γαντζωθεί πάνω στον ναυτικό ιερέα Luis Padillo.
22 Ιουλίου, 1975. Ένα κτήριο στην Βοστόνη των ΗΠΑ, έχει πιάσει φωτιά. Όταν το κτήριο αρχίζει να καταρρέει, μια μητέρα με την κόρη της πηδάνε στο κενό απ' το παράθυρο. Η μητέρα σκοτώθηκε κατά την πτώση της, ενώ το κοριτσάκι σώθηκε, καθώς κατέπεσε πάνω στο σώμα της μητέρας της.
Πανεπιστήμιο Μασαχουσέτης, 1997. Μια φωτογραφία που εμφανίζει έναν ποντικό εργαστηρίου με ένα ανθρώπινο αυτί στην πλάτη, προκαλεί σάλο, κυρίως στις φιλοζωικές οργανώσεις, αλλά και στην επιστημονική κοινότητα. Στην πραγματικότητα, το αυτί, το μόνο ανθρώπινο που έχει πάνω του, είναι μόνο το σχήμα, το οποίο δημιούργησε ο Δρ.  Charles Vacanti από κύτταρα χόνδρου αγελάδος. Σκοπός του πειράματος ήταν η δημιουργία οργάνων προς μεταμόσχευση.
17 Δεκεμβρίου, 1903. Οι αδερφοί Orville και Wilbur Wright κάνουν την πρώτη πτήση με μηχανοκίνητο αεροπλάνο. Πιλότος ήταν ο Orville, αν και απλά έστριψαν νόμισμα για να το αποφασίσουν. Μετά την επιτυχία τους, και μέχρι να κατοχυρωθεί η πατέντα τους, έκρυψαν το αεροπλάνο στο μαγαζί τους, που πουλούσε ποδήλατα, για να μην τους κλέψει κανείς την ιδέα.
30 Μαρτίου, 1981. Η απόπειρα δολοφονίας του Αμερικανού προέδρου Ronald Reagan από τον John Hinckley.
Πακιστάν, 1984. Ο φωτογράφος Steve McCurry φωτογραφίζει για λογαριασμό του National Geographic, μια ορφανή 12χρονη πρόσφυγα από το Αφγανιστάν, την Sharbat Gula, θύμα της σοβιετικής εισβολής στο Αφγανιστάν. Τα πανέμορφα πράσινα μάτια της, θα την κάνουν γνωστή παγκοσμίως σαν «το κορίτσι από το Αφγανιστάν». Τον Ιανουάριο του 2002, μια ομάδα του National Geographic, αποφασίζει να ξαναβρεί την Sharbat Gula. Την εντοπίζουν στο Αφγανιστάν και την ταυτοποιούν με την μέθοδο της βιομετρικής ανάλυσης της ίριδας των ματιών. Φωτογραφίζουν για δεύτερη φορά, την 30χρονη πλέον Sharbat. Αυτές οι 2 φωτογραφίσεις, είναι και οι μόνες που έκανε στη ζωή της η  Sharbat Gula.
Αρχαία Ολυμπία, 1936. Η πρώτη αφή της φλόγας των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων για τους Ολυμπιακούς του Βερολίνου. Την Ολυμπιακή δάδα ανάβει η πρωθιέρεια Κούλα Πράτσικα.
Ιούνιος, 2001. Ο Δανός φωτογράφος Erik Refner παίρνει την άδεια από τον πατέρα ενός νεκρού παιδιού από το Αφγανιστάν, να παραβρεθεί στην προετοιμασία ταφής του και να πάρει μερικές φωτογραφίες, στον προσφυγικό καταυλισμό του Jalozai του Πακιστάν.
22 Ιουνίου, 1986. Το πιο πολυσυζητημένο ίσως «ψεύτικο» γκολ στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Στον κρίσιμο αγώνα Αργεντινής-Αγγλίας, στα πλαίσια του Παγκόσμιου Κυπέλλου ποδοσφαίρου που διεξάγεται στο Μεξικό, ο Ντιέγκο Μαραντόνα επιτυγχάνει γκολ χρησιμοποιώντας έξυπνα το χέρι του. Μετά τον αγώνα, ο Μαραντόνα δηλώνει ότι ήταν «το χέρι του Θεού» που έβαλε το γκολ.
Ινδία, 1946. Ο Μαχάτμα Γκάντι διαβάζει δίπλα στην ανέμη του. Ο Γκάντι επέτρεψε στην δημοσιογράφο Margaret Bourke-White να τον φωτογραφίσει, με την προϋπόθεση να μάθει να χειρίζεται την ανέμη.
2001. Η φωτογραφία από τα ράφια ενός σούπερ μάρκετ, γίνεται η πιο ακριβοπληρωμένη τον Φεβρουάριο 2007 σε δημοπρασία του Οίκου Sotheby’s στο Λονδίνο. Η φωτογραφία με τίτλο «99 Cent II Diptych», που τραβήχτηκε από τον Γερμανό φωτογράφο Andreas Gursky, πουλήθηκε έναντι της τιμής των $3,340,456.
Νότια Καρολίνα, 1950. Οι φυλετικές διακρίσεις στις ΗΠΑ βρίσκουν εφαρμογή ακόμα και στο νερό.
Σκωτία, 1934. Οι θρύλοι που υπήρχαν απ' τον 6ο αιώνα μ.Χ. για ένα τέρας που ζει στην λίμνη Loch Ness, ενισχύονται όταν δημοσιεύεται η φωτογραφία που εμφανίζει το τέρας να προβάλλει μέσα απ' το νερό. Η «Nessie» έγινε θέμα συζητήσεων, αλλά και ο θεμέλιος λίθος για την τουριστική προβολή κι εκμετάλλευση της περιοχής. Δεκαετίες αργότερα, το 1994, ο μύθος καταρρέει όταν ο Christian Spurling παραδέχεται ότι το «τέρας» ήταν ένα δημιούργημα του πατριού του φτιαγμένο από ξύλα. Αν και την φωτογραφία την τράβηξε ο ετεροθαλής αδερφός του, Ian Wetherell, θέλοντας να δώσουν μια πιο έγκυρη διάσταση και μεγαλύτερη βαρύτητα στην απάτη τους, έπεισαν τον γιατρό Robert Kenneth Wilson, να παραδεχτεί ότι ήταν αυτός που φωτογράφησε το «τέρας».
5 Σεπτεμβρίου, 1972. Το πρωί της 5ης Σεπτεμβρίου 1972, κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του Μονάχου, ένας κομάντο της παλαιστινιακής στρατιωτικής οργάνωσης «Μαύρος Σεπτέμβρης», εισβάλλει στο Ολυμπιακό χωριό και κρατά 11 Ισραηλινούς αθλητές σε ομηρία, με αντάλλαγμα την απελευθέρωση 200 φυλακισμένων Παλαιστινίων. Δύο Ισραηλινοί αθλητές θα εκτελεστούν. Το βράδυ, ένα δράμα εξελίσσεται στο αεροδρόμιο του Μονάχου όπου οι τρομοκράτες προσπαθούν να διαφύγουν με τους ομήρους για το Κάιρο. Με την επέμβαση της γερμανικής αστυνομίας, σκοτώνονται οι 9 Ισραηλινοί όμηροι καθώς και τα 5 από τα 8 μέλη της οργάνωσης. Το σύνολο των θυμάτων ανεβαίνει στους 18. Στην φωτογραφία από το μπαλκόνι των διαμερισμάτων της ισραηλινής ομάδας, πιθανολογείται ότι είναι το νεαρότερο μέλος της οργάνωσης, ο Afif Ahmed Hamid, ο οποίος βρέθηκε αργότερα ανάμεσα στους νεκρούς Παλαιστίνιους.
Ιαπωνία, 1971. Μια μητέρα, η Ryoko Uemura, συμφωνεί με τον Αμερικανό φωτογράφο Eugene Smith, να φωτογραφηθεί με την κόρη της Tomoko Uemura, μέσα σε ένα παραδοσιακό ιαπωνικό λουτρό. Ο σκοπός της φωτογράφησης ήταν να δοθεί ένα ηχηρό μήνυμα για της συνέπειες της νόσου Minamata (ένας τύπος δηλητηρίασης με υδράργυρο) η οποία προκαλούνταν από τα τοξικά και χημικά απόβλητα της εταιρίας Chisso και η οποία είχε «χτυπήσει» και την Tomoko, που τελικά πέθανε το 1997 σε ηλικία 21 ετών.
1 Φεβρουαρίου, 2006. Μια Ισραηλινή έποικος, προσπαθεί να εμποδίσει τις δυνάμεις ασφαλείας να εισέλθουν στην Δυτική Όχθη, στην περιοχή Amona,ανατολικά της παλαιστινιακής πόλης Ραμάλα και οι οποίες έχουν πάρει εντολή να περιφρουρίσουν την κατεδάφιση 9 σπιτιών Ισραηλινών εποίκων. Η φωτογραφία ελήφθη από τον Oded Balilty και τιμήθηκε με βραβείο Πούλιτζερ το 2007.
11 Σεπτεμβρίου, 2001. Η επίθεση στους «δίδυμους πύργους», στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου της Νέας Υόρκης.
ΗΠΑ, 2004. Ο μικρός Ιρακινός Saleh ο οποίος έχει ακρωτηριαστεί από αμερικανική βόμβα στο Ιράκ, νοσηλεύεται σε νοσοκομείο του Όκλαντ, στην Καλιφόρνια, για να πραγματοποιηθούν διορθωτικές επεμβάσεις. Τα άλλα παιδιά, αρχίζουν να τον κοροϊδεύουν για την εμφάνισή του και ο μικρός αναστατώνεται. Οι νοσοκόμες για να τον ηρεμήσουν, δένουν πάνω στο ακρωτηριασμένο του χέρι, ένα μολύβι. Ο μικρός Saleh τότε ζωγραφίζει ένα αεροπλάνο που ρίχνει βόμβες. Η φωτογραφία ελήφθη από την Deanne Fitzmaurice και τιμήθηκε με βραβείο Πούλιτζερ το 2005.
11 Σεπτεμβρίου, 2004. Ένας άνδρας πηδάει στο κενό, στην απέλπιδα προσπάθειά του να σωθεί, μετά την επίθεση στους «δίδυμους πύργους».
Μονρόβια, 2003. Ένα παιδί περπατά πάνω σε έναν δρόμο γεμάτο από κάλυκες σφαιρών, που αφήνει πίσω του ο εμφύλιος στην Λιβερία. Η φωτογραφία ελήφθη από την Carolyn Cole και τιμήθηκε με βραβείο Πούλιτζερ το 2004.
14 Μαρτίου, 1951. Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν κάνει γκριμάτσα στον φωτογραφικό φακό.
15 Αυγούστου, 1993. H φωτογράφος Matuschka έχει υποβληθεί σε μαστεκτομή και φωτογραφίζεται ημίγυμνη για το ένθετο περιοδικό «Glamour Magazine» των New York Times.
Γερμανία, 1934. Το εντυπωσιακό συνέδριο των Ναζί στην Νυρεμβέργη, Διακρίνονται από αριστερά προς τα δεξιά, οι Heinrich Himmler, Adolf Hitler, και Viktor Lutze.
ΗΠΑ, 1930. Ο νόμος του Λιντς κι ο ρατσισμός, βρίσκονται σε έξαρση. Ένας όχλος 10.000 ατόμων παρακολουθεί τον απαγχονισμό 2 νεαρών μαύρων, οι οποίοι κατηγορήθηκαν για τον βιασμό μιας λευκής κοπέλας. Τον θάνατο γλύτωσε ο τρίτος φίλος της παρέας, μετά από παρέμβαση του θείου της κοπέλας, δηλώνοντας έτσι εμμέσως και την αθωότητα των 2 απαγχονισθέντων.
Ιούλιος, 2008. Μια φωτογραφία ντροπή. Σε μια παραλία της Νάπολι στην Ιταλία, δυο νεαρές Αθίγγανες, η 14χρονη Βιολέτα και η 16χρονη Χριστίνα βούτηξαν στη θάλασσα για να δροσιστούν. Πνίγονται όμως καθώς δεν γνωρίζουν κολύμπι. Τα πτώματά τους μεταφέρονται και παραμένουν για 3 ώρες στην παραλία. Οι λουόμενοι που βρίσκονται εκεί κοντά, ατάραχοι και απαθείς, συνεχίζουν το μπάνιο τους και την ηλιοθεραπεία τους, σαν να μην πρόκειται για πτώματα ανθρώπων, αλλά για φύκια που ξέβρασε η θάλασσα.
9 Νοεμβρίου, 1989. Η πτώση του τείχους του Βερολίνου είναι πια γεγονός. Το σύμβολο του Ψυχρού Πολέμου, γκρεμίζεται μετά από ζωή 28 ετών.
Σιέρα Λεόνε, 2005. Ένα μικρό αγόρι βοηθά τον ακρωτηριασμένο πατέρα του να ντυθεί. Η φωτογραφία ελήφθη από τον Γιάννη Κόντο και κέρδισε το Πρώτο βραβείο του World Press Photo 2005 στην κατηγορία «Σύγχρονα Ζητήματα» (Contemporary Issues).
Δαμασκός, 2006. Μια 7χρονη Σύρια πουλάει γλυκίσματα στον δρόμο, αλλά ταυτόχρονα διαβάζει και τα μαθήματά της. Ο Wasim Kheir Beik που πήρε τη φωτογραφία, συνάντησε δυσκολίες με την μικρή, καθώς δεν ήθελε επ' ουδενί να φωτογραφηθεί. Ο Wasim Kheir Beik, αναγκάστηκε να απομακρυνθεί σε απόσταση 30 μέτρων απ' την μικρή για να μπορέσει να της «κλέψει» αυτή τη φωτογραφία. Η φωτογραφία τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο από την Ένωση Αραβικών Πρακτορείων Ειδήσεων, το 2007.
Μάιος, 1990. Στο Πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Οχάιο των ΗΠΑ, η Therese Frare αποτυπώνει στον φακό της τις τελευταίες στιγμές του ετοιμοθάνατου και προσβληθέντα από τον ιό του AIDS, ακτιβιστή David Kirby, Δίπλα του, είναι ο πατέρας του, η αδερφή του και η ανηψιά του. Η φωτογραφία πρωτοδημοσιεύθηκε τον Νοέμβριο του 1990, στο περιοδικό Life, αλλά έγινε παγκοσμίως γνωστή όταν χρησιμοποιήθηκε σε διαφήμιση της Benetton, το 1991, προκαλώντας σάλο. Η φωτογραφία τιμήθηκε στο World Press Photo Award το 1991.
Αλβανία, 1999. Σ' έναν προσφυγικό καταυλισμό Κοσοβάρων, ο 2χρονος Akim Shala περνιέται μέσα από το συρματόπλεγμα, για να καταλήξει στην αγκαλιά του παππού του. Η φωτογραφία ελήφθη από την Carol Guzy και τιμήθηκε με βραβείο Πούλιτζερ το 2000.
28 Απριλίου, 1945. Λίγο πριν την είσοδο των συμμαχικών στρατευμάτων στο Μιλάνο στις 27 Απριλίου, και ενώ ο Μουσολίνι κατευθυνόταν στην πόλη Chiavenna μαζί με την ερωμένη του Κλαρέττα Πετάτσι (Claretta Petacci) με σκοπό τη διαφυγή τους στην Ελβετία, συνελήφθησαν από Ιταλούς παρτιζάνους. Την επόμενη μέρα δικάστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες και εκτελέστηκαν μαζί με 16 ακόμη άτομα, τα περισσότερα μέλη της κυβέρνησης του Σαλό ενώ τα πτώματά τους κρεμάστηκαν ανάποδα στην κεντρική πλατεία Λορέτο (Piazzale Loreto) του Μιλάνου.
23 Ιανουαρίου, 1896. Η πρώτη ακτινογραφία είναι γεγονός. Την πήρε ο Γερμανός φυσικός Βίλχελμ Ρέντγκεν κι απεικονίζει το χέρι της συζύγου του.
Νότιο Βιετνάμ, 1966. Ένα τεθωρακισμένο των ΗΠΑ σέρνει έναν νεκρό Βιετκόνγκ.
4 Φεβρουαρίου, 1945. Η Διάσκεψη της Γιάλτας. Οι 3 Μεγάλοι, Winston Churchill, Franklin D. Roosevelt και Joseph Stalin καθορίζουν τις ζώνες επιρροής τους, ως νικητές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Νότιο Βιετνάμ, 1965. Μια μητέρα με τα 3 παιδιά της, διασχίζει κολυμπώντας ένα ποτάμι για να ξεφύγει από τις αμερικανικές βόμβες. Η φωτογραφία ελήφθη απ' τον Ιάπωνα Kyoichi Sawada.
15 Ιουνίου, 1945. Ο Άρης Βελουχιώτης παγιδευμένος από την Εθνοφυλακή, αυτοκτονεί. Αποκεφαλίζεται και 3 ημέρες αργότερα το κεφάλι του, μαζί μ' αυτό του συντρόφου του Τζαβέλα, βρίσκονται στα Τρίκαλα, όπου και κρέμονται σε έναν φανοστάτη της κεντρικής πλατείας, σε δημόσια θέα για 2 ημέρες.
6 και 9 Αυγούστου, 1945. Οι Αμερικανοί πραγματοποιούν την ρίψη ατομικών βομβών, στην Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι της Ιαπωνίας αντίστοιχα. Το τεράστιο πυρηνικό «μανιτάρι» φτάνει τα 18 χιλιόμετρα ύψος, ενώ συνταράσσει ακόμα και το αεροπλάνο ρίψης. Η βόμβα που ερρίφθη στην Χιροσίμα ήταν τύπου ουρανίου 235, η οποία είχε λάβει το προσωνύμιο «Little Boy» (αγοράκι), ενώ η βόμβα που ερρίφθη στο Ναγκασάκι χρησιμοποιούσε ως γόμωση το πλουτώνιο. Αυτή είχε λάβει το προσωνύμιο «Fat Man» (χοντρός). Ο αρχικός αριθμός των θυμάτων από τη ρίψη των βομβών, κατά το μεγαλύτερο μέρος άμαχος πληθυσμός, υπολογίζεται σε περίπου 70.000 νεκρούς για κάθε πόλη. Οι ολέθριες συνέπειες της πυρηνικής ακτινοβολίας όμως προκάλεσαν περισσότερα θύματα τις ακόλουθες ημέρες αλλά και για δεκαετίες αργότερα. Οι δύο αυτές ρίψεις έγιναν με προσωπική απόφαση του τότε Προέδρου των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν. Για να πραγματοποιηθούν, ο διοικητής της μοίρας της Αεροπορίας Στρατού Σπατζ, στην οποία ανήκαν τα αεροσκάφη, ζήτησε έγγραφη τη διαταγή από την πολιτική ηγεσία «αρνούμενος να σκοτώσει ίσως 100.000 άτομα με προφορικές μόνον εντολές». Η διαταγή πράγματι του στάλθηκε εγγράφως με τις υπογραφές του Υπουργού Εσωτερικών Τζόρτζ Μάρσαλ και του Υπουργού Στρατιωτικών Χένρι Στίμσον. Η τελική, ωστόσο, απόφαση, σύμφωνα με το Σύνταγμα των ΗΠΑ, έπρεπε να ληφθεί μόνον από τον Πρόεδρο, ο οποίος και την έλαβε, με την αιτιολογία ότι οι ρίψεις αυτές θα έφερναν γρήγορο τέλος στον πόλεμο στο θέατρο του Ειρηνικού και ότι τα θύματα από τις βόμβες θα ήταν λιγότερα από τις απώλειες σε μια ενδεχόμενη απόβαση στην Ιαπωνία ή από τη συνέχιση του πολέμου. Η εκτίμηση αυτή, όμως, έχει ισχυρά αμφισβητηθεί και υποστηρίζεται η άποψη ότι η ρίψη των ατομικών βομβών ήταν μια επίδειξη δύναμης από τις ΗΠΑ προς τον υπόλοιπο κόσμο και κυρίως προς τη Σοβιετική Ένωση. Ως τέτοια, προλείανε το έδαφος για την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου.
Βερολίνο, 1936. Ο Χίτλερ βραβεύει τον Σπύρο Λούη, ο οποίος παρέλασε με φουστανέλα, ως επίτιμο μέλος της ελληνικής αποστολής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βερολίνου στη Γερμανία.
Νότιος Κορέα, 1987. Μια μητέρα ικετεύει τις δυνάμεις ασφαλείας να συγχωρήσουν και να αφήσουν ελεύθερο τον γιο της, ο οποίος συνελήφθη, μετά από συμμετοχή σε πορεία διαμαρτυρίας για νοθεία στις γενικές εκλογές.