Καταργείται το άβατο στο Άγιο Όρος…!

Απόφαση που αναμένεται να προκαλέσει… χριστιανικό πόλεμο, έλαβε το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών το οποίος αποφάσισε μεταξύ άλλων και την κατάργηση του άβατου στο Άγιο Όρος.

Συγκεκριμένα, και σύμφωνα με την εφημερίδα «Ορθόδοξος Τύπος» ατο Πουσάν της Νοτίου Κορέας υπεγράφησαν 16 Συμφωνίες των Χριστιανικών «Εκκλησιών» και 16 άλλες, με άλλες θρησκείες. Τρεις από αυτές τις Συμφωνίες αφορούν και Αγιο Ορος.

Αυτές είναι οι εξής:

7η Συμφωνία: Αλλαγή διαρρυθμίσεως εις Ιεράς Μονάς και διοργάνωση Συνεδρίων εντός αυτών όπως ήδη γίνεται διά ποίηση (εκφώνηση ποιημάτων) και εορτάς Ισημερίας, κατάργηση πολλαπλών Ακολουθιών εις Ιεράς Μονάς.

8η Συμφωνία: Κατάργησις ΑΒΑΤΩΝ σε διάφορα μέρη του πλανήτη κόσμου των Χριστιανικών “Εκκλησιών” καθώς και διαφόρων θρησκειών.

16η Συμφωνία: Διεξαγωγή κοινών Ακολουθιών μεταξύ Χριστιανικών «Εκκλησιών» και κοινής Λατρευτικής Ακολουθίας, μεταξύ «Εκκλησιών» με μήνυμα διά την Νέαν Εποχήν.

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών είναι μια οικουμενική χριστιανική οργάνωση, της οποίας σκοπός είναι η προώθηση της χριστιανικής ενότητας. Αποτελεί κοινωνία 340 εκκλησιών, από τις οποίες οι 157 είναι μέλη του, και αντιπροσωπεύει πάνω από 550 εκατομμύρια Χριστιανούς, σε περισσότερες από 100 χώρες. Ιδρύθηκε τις 23 Αυγούστου 1948, και στα ιδρυτικά μέλη του συμπεριλαμβάνονταν το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, η Εκκλησία της Ελλάδος και η Εκκλησία της Κύπρου. Σήμερα συγκεντρώνει τις περισσότερες Ορθόδοξες, και έναν αριθμό Προτεσταντικών εκκλησιών, όπως την Αγγλικανική Εκκλησία, πολλές Λουθηρανικές, Μεθοδικές και Μεταρυθμισμένες, και μερικές Βαπτιστικές και Πεντηκοστιανές εκκλησίες. Επίσης συμμετέχουν Παλαιοκαθολικές, καθώς και ένα ευρύ φάσμα ενωμένων και ανεξάρτητων εκκλησιών. Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, αν και δεν είναι εκκλησία-μέλος, συνεργάζεται στενά με το ΠΣΕ, στο οποίο αποστέλλει παρατηρητές και εκπροσώπους. Από την Ελλάδα, εκτός από την Εκκλησία της Ελλάδος, στο ΠΣΕ συμμετέχει και η Ελληνική Ευαγγελική Εκκλησία.

Η κατάργηση του άβατου στο Αγιο Ορος έχει ανακινηθεί και σε παλαιότερες περιόδους με ΗΠΑ και ΕΕ να πιέζουν προς αυτήν την κατεύθυνση, χωρίς ωστόσο να έχουν υπάρξει εξελίξεις. Η απόφαση που ελήφθη από το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών ανοίγει νέο κύκλο συζητήσεων γύρω από το θέμα και αναμένεται να ανάψει φωτιές σε παγκόσμιο επίπεδο.

Το άβατο

Για δε το άβατον του Άθω αναφέρεται: ”Εκ των αρχαιοτάτων και αυστηροτάτων καθεστώτων του Άθω είναι το καλούμενον Άβατον, ίνα μηδέ δια των οφθαλμών σκανδαλίζονται οι μοναχοί τη θεωρία του θήλεος, επεξετάθη δε το άβατον και εις τους ευνούχους και εις τους αγενείους παίδας.” (2)

Η αναδρομή στη μακραίωνη παράδοση του άβατου του Άθω, μας οδηγεί στον 10ο αι. Συγκεκριμένα στη μορφή του οσίου Αθανασίου του Αθωνίτη, που ίδρυσε το 965 μ.Χ, την πρώτη μονή του Αγ. Όρους, την Παμμεγίστη Λαύρα, δια εξόδων του αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά. Ο όσιος Αθανάσιος, μετά το θάνατο του γέροντά του, Μιχαήλ Φωκά του Μαλεϊνού, που ασκείτο σε μονή στο όρος Κομνά της Βιθυνίας, μετέβη προς άσκηση στον Άθω. Εκεί έκτισε τη Λαύρα και θέσπισε ασκητικές διατάξεις, ρυθμίζοντας την καθημερινή ζωή των Αγιορειτών μοναχών. Μια από αυτές, όριζε να μην εισέρχονται γυναίκες, ούτε θηλυκό ζώο. Οι διατάξεις υπάρχουν χειρόγραφες πάνω σε μεμβράνη που ονομάζεται ”Τράγος” από το δέρμα του ζώου που χρησιμοποιήθηκε. Κτήτορες και ιδρυτές των μονών του Άθω, όπως διασώζεται στα χρυσόβουλα, είναι οι βυζαντινοί αυτοκράτορες. Με αυτά οι κτήτορες καθιέρωσαν το αυτόνομο, το αυτοδέσποτον, το αδούλωτον και το ανεξάρτητον των μονών, την κυριότητα επί των μοναστηριακών κτημάτων, την κατοχή και νομή όλων των προσόδων των κτήσεων αυτών. Ανάμεσα στα χρυσόβουλα που υπάρχουν στο Αγ.Όρος για το θέμα του αβάτου και της κατοχύρωσής του, είναι και αυτοκρατορικές διαταγές που έχουν τις υπογραφές των Βασιλείου Μακεδόνος (875), του Ιωάννη Τσιμισκή (972), του Κωνσταντίνου Μονομάχου (1045), του Ανδρονίκου Κομνηνού (1375) (3) κ.α.

Το άβατο ίσχυσε και κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας, αλλά παραβιάσθηκε κατά καιρούς αναγκαστικά για λόγους ανθρωπιστικούς, όπως στην Ελληνική Επανάσταση. Τότε, χιλιάδες γυναικόπαιδα κατέφυγαν στον Άθω για να σωθούν μετά από τα γεγονότα του Πολύγυρου, την αρνητική έκβαση της μάχης της Κασσάνδρας (30-10-1821) και την αποτυχία του κινήματος του Εμ. Παππά στη Χαλκιδική, οπότε υπήρχε ο κίνδυνος της σφαγής του ελληνικού πληθυσμού από τους Τούρκους. (4)

Στον 20ο αι., το θέμα του Αγίου όρους ρυθμίστηκε από διαδοχικές Συνθήκες όπως: Η Συνθήκη του Λονδίνου (17-5-1913), όταν η Τουρκία άφησε τη χερσόνησο του Άθω στις Μεγάλες Δυνάμεις και υπεγράφη στο Λονδίνο πρωτόκολλο με το οποίο το Άγ. Όρος ανεκηρύσσετο πολιτεία ανεξάρτητος και αυτόνομος (Αρθ.5).

Στη Συνθήκη της Λωζάνης (24-7-1923), όπου κατεκυρώθη οριστικά η Ελληνική κυριαρχία επί του Άθω.

Το 1926 ψηφίστηκε και επικυρώθηκε από την Ελληνική Βουλή, ο υπό των 20 Μονών ψηφισμένος Καταστατικός Χάρτης, που εξασφαλίζει τον ιερό προορισμό του Αγ. Όρους τον οποίον εθέσπισε η ευσέβεια των Βυζαντινών αυτοκρατόρων και του Ελληνικού Έθνους (5).

Από το 1953 ψηφίστηκε νόμος για την παραβίαση, που προβλέπει ποινή φυλάκισης 2 μηνών έως 1 χρόνο, μη εξαγοραζόμενη.

Κατά τη συνθήκη προσχώρησης της χώρας στην Ε.Ο.Κ το 1979, έγινε δεκτή κοινή δήλωση περί του καθεστώτος του Αγ. Όρους, η οποία επικυρώθηκε το 1981.

Σύμφωνα με την Ιερά Επιστασία, το άβατο είναι μέρος του ειδικού καθεστώτος του Αγ. Όρους και θεμελιώνεται επαρκώς νομικά, τόσο στο αυτοδιοίκητο, όσο και στα θεμελιώδη δικαιώματα της θρησκευτικής ελευθερίας και της προστασίας της περιουσίας και του ιδιωτικού ασύλου. Η άρση θα σήμαινε παραβίαση του δικαιώματος των Αγιορειτών να επιλέγουν τον τρόπο εκπληρώσεως της λατρείας τους προς το θεό. Δικαίωμα λοιπόν, εναντίον δικαιώματος; Πρόκειται για μια αντίθεση ανάμεσα στο δικαίωμα της ελεύθερης πρόσβασης και μετακίνησης, που δήθεν καταπατείται, και στο δικαίωμα των μοναχών να ζουν, όπως αυτοί επιθυμούν, και να δέχονται στο χώρο τους αυτούς που εκείνοι θέλουν. Φανταστείτε, για παράδειγμα, να σας υποχρεώνει κάποιος να τον δεχτείτε στο χώρο σας επικαλούμενος το δικαίωμά του να πηγαίνει οπουδήποτε, ενάντια στο δικαίωμα και την επιθυμία σας να ορίζετε εσείς τα του οίκου σας.

Το δικαίωμα των αγιορειτών, ενισχύεται επί πλέον από μια παράδοση 1200 χρόνων και είναι σαφές, ότι δε στρέφεται περιφρονητικά εναντίον του γυναικείου φύλου και της ισότιμης υπόστασης των γυναικών, αλλά έχει ως μόνο σκοπό την προφύλαξη και την απερίσπαστη άσκηση των μοναχών και των ασκητών που αγωνίζονται, εν αδυναμία σαρκός, για την τήρηση της παρθενίας και την πνευματική τους τελειοποίηση. Άλλωστε μια γυναίκα, η Παναγία, είναι η βασίλισσα του Αγίου Όρους και αποτελεί το πρόσωπο προς το οποίο οι μοναχοί αποδίδουν ιδιαίτερη λατρεία. ”Η παράδοση θέλει πως η Θεοτόκος εζήτησε από τον Υιό της ”κλήρο ιδικόν της” το Άγιον Όρος και ο Κύριος το εδέχθη. Έτσι ο χώρος ονομάζεται και ”Περιβόλι της Παναγίας” και είναι άβατον σε κάθε γυναίκα και ως εκ τούτου δεν εορτάζεται καμμία Αγία. Εξαίρεση γίνεται δια την Αγία Άννα την Θεοπρομήτορα.” (6).

Θα πρέπει επίσης να υπενθυμιστεί, ότι ο θεσμός του άβατου για τους άνδρες, ισχύει για τους ίδιους λόγους, τόσο σε γυναικείες μονές στην Ελλάδα, όσο και σε πολλές καθολικές μονές της δυτικής Ευρώπης. Έτσι, ερωτηματικά προκαλεί η επιμονή κάποιων στην άρση του άβατου, ειδικά, του Αγ. Όρους.

Τι ισχύει

Το Άγιο Όρος αποτελεί αυτοδιοίκητο τμήμα του Ελληνικού κράτους, που υπάγεται πολιτικά στο Υπουργείο Εξωτερικών και θρησκευτικά στην Δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης.

Έχει εδαφικά διαιρεθεί σε είκοσι αυτοδιοίκητες περιοχές. Κάθε περιοχή αποτελείται από μία κυρίαρχη μονή και διάφορους άλλους μοναστικούς οικισμούς γύρω από αυτήν (σκήτες, κελιά, καλύβες, καθίσματα, ησυχαστήρια).

Υπεύθυνος της κάθε μονής είναι ο Ηγούμενος που εκλέγεται από τους μοναχούς της μονής ισόβια. Οι Ηγούμενοι κάθε μονής αποτελούν την Ιερά Σύναξη και ασκούν την νομοθετική εξουσία.

Παράλληλα κάθε χρόνο εκλέγεται από την μονή και ο αντιπρόσωπος της στην Ιερά Κοινότητα, η οποία ασκεί την διοικητική εξουσία, ενώ την εκτελεστική εξουσία ασκεί η Ιερά Επιστασία που αποτελείται από 4 μέλη επιλεγμένα από τις 5 πρώτες ιεραρχικά μονές.

Η Ιερή Κοινότητα, ως Ανώτατη Αρχή, εποπτεύει για τη πιστή τήρηση του Καταστατικού Χάρτη του Αγίου Όρους, ο οποίος αποτελείται απο 184 άρθρα και συνετάγει και ενεκρίθει στίς 10 Μαίου 1924 έν Καρυαίς.

Πηγή: www.imerisia.gr

Ειδικές Οικονομικές Ζώνες (ΕΟΖ):: Η παράδοση του κράτους της Ελλάδας στους κατακτητές του, θα γίνει ειρηνικά μέσω ΕΟΖ, που είναι τα λάφυρα ενός αναίμακτου αλλά όχι ακήρυχτου, πολέμου που χάσαμε.

Ε Ν Η Μ Ε
Ρ Ω Τ Ι Κ Ο   Δ Ε Λ Τ Ι Ο

28
Αυγούστου 2014

Ειδική
Οικονομική Ζώνη (Ε.Ο.Ζ.),

περιοχή μειωμένης εθνικής
κυριαρχίας,

µε ειδικά
φορολογικά και διοικητικού χαρακτήρα κίνητρα

Τον Αύγουστο του 2012 στο όνομα της ανάπτυξης,
επιταχυνόταν η θέσπιση των Ειδικών Οικονομικών
Ζωνών (Ε.Ο.Ζ.) δηλαδή περιοχές μειωμένης εθνικής κυριαρχίας,  µε
ειδικά φορολογικά και διοικητικού χαρακτήρα κίνητρα, για προσέλκυση επενδυτών στην Ελλάδα.

Είναι σαφές ότι η Ελλάδα εμπλέκεται με επενδύσεις
σχετικές με ηλιακά-ενεργειακά συστήματα, λιμάνια, offshore, τουριστικά,
ορυχεία,  δηλαδή με τα πάντα, πλην όμως
τεχνολογικών εφαρμογών.

Πόσο ξαφνιάστηκαν ορισμένοι όταν το αεροδρόμιο
ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ δεν απέδωσε ΦΠΑ  1.200.000 ευρώ στο Ελληνικό κράτος;
Υπόκειται σε εκτός Ελλάδος δίκαιο. Όπως θα  βρεθούν τα
αεροδρόμιο και τα λιμάνια  μέσα σε ΕΟΖ, όπως και Τράπεζες
ειδικών προδιαγραφών, που θα κάνουν τραπεζικές πράξεις χωρίς κανένα
κρατικό έλεγχο!

Επιπλέον των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών Ε.Ο.Ζ. υπάρχουν και οι περιοχές
με καθεστώς Ε.Ο.Ζ, πρακτική
που χρησιμοποιείται για μεταλλεύματα, ορυκτά  ή ειδικά προϊόντα.
Μια μεγάλη εταιρεία φτιάχνει  π.χ. χρυσαφικά και μέσα από αυτή
τη δραστηριότητα εξάγει χωρίς έλεγχο το χρυσό που είναι σε μορφή ορυκτού
στη περιοχή της ΕΟΖ, που αυτή ευρίσκεται, παράδειγμα οι Σκουριές Χαλκιδικής, που είναι η πρώτη
Ειδική Οικονομική Ζώνη στην Ελλάδα.

Σχετικά δε με το εργασιακό καθεστώς στις Ε.Ο.Ζ., στην Ελλάδα, σχεδόν όλα
τα κόμματα -κρυφά ή φανερά- υποστηρίζουν τη παρουσία των παράνομων
μεταναστών,  σαν μελλοντικούς ψηφοφόρους, σαν δότες ανθρωπίνων
οργάνων, σαν θρησκευτική μειονότητα της οποίας τα δικαιώματα πρέπει να
προασπίσουν και πολλά άλλα, που πιθανόν έχουν προσυμφωνήσει να διεκπεραιώσουν, προκειµένου
να ελέχθούν τα φτηνά εργατικά χέρια που θα χρειαστούν αύριο οι επενδυτές
των ΕΟΖ,, Επειδή, αν προσληφθεί Έλληνας
εργαζόµενος σε ζωνη Ε.Ο.Ζ  θα πρέπει να τηρηθεί η εθνική εργατική
νοµοθεσία όσο αφορά παράνομους μετανάστες ψηφίστηκε ο νόµος 3907/2011, άρθρο 37
παρ. 5 του επιχειρησιακού σχεδίου «Ξένιος Ζευς». Αυτό σημαίνει ότι όποιοι
συνελήφθησαν και έχει αναβληθει -για οποιονδήποτε λόγο- η απέλασή τους, η
κυβέρνηση  αναλαμβάνει να διασφαλίσει µε ίδιους πόρους ή µέσα,
στοιχειώδεις όρους αξιοπρεπούς προσωρινής στέγασης σε εγκαταστάσεις δηµόσιου ή κοινωφελούς
χαρακτήρα καλύπτοντας τις άµεσες βιοτικές τους ανάγκες, ενώ  με απλό
προεδρικό διάταγµα, τους δίνεται  σχετική άδεια εργασίας  ως
µισθωτοί με συγκεκριμένο καθεστώς ασφαλιστικής κάλυψης, οι όροι, οι
προϋποθέσεις, οι διαδικασίες σε τοµείς απασχόλησης σε συγκεκριμένες περιοχές
της Χώρας.

Αυτονόμηση-Απόσχιση των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών

Τελευταίο στην Ελλάδα, το καυτό ζήτημα της πιθανής αυτονόμησης των Ειδικών
Οικονομικών Ζωνών που θα παραχωρηθεί
λόγω οικονομικών και κοινωνικών διαφορών των ΕΟΖ από τις υπόλοιπες
περιοχές της χώρας ή για λόγους “καλύτερης λειτουργίας” τους θα επιφέρει μια
κατάσταση μεγίστης και τεχνικά δημιουργημένης κρίσης τη διάλυση της χώρας.

Το «διαίρει και Βασίλευε» εφαρμόζεται μέσω του
Καλλικράτη»  καθώς ήδη η χώρα  διαμελίστηκε σε 13 ημιαυτόνομες
περιφέρειες-φέουδα (Δυτική Θράκη, Αιγαίο, Κρήτη κ.α..) και δεν απέχει μακριά η
επίτευξη του στόχου για την μελλοντική απόσχιση τους από τη χώρα.

._ «Η παράδοση του κράτους της
Ελλάδας στους κατακτητές του τους μετενομαζόμενους «επενδυτές», ξεκινησε
ειρηνικά  μέσω των Ειδικών Οικονομικών
Ζώνων  (Ε.Ο.Ζ). Είναι οι επιλεγμένες  περιοχές μειωμένης
εθνικής κυριαρχίας της πατρίδας μας, που παραδίδονται ως τα λάφυρα ενός
αναίμακτου αλλά όχι ακήρυχτου,  πολέμου που χάσαμε.»

Ευγενία Αρβανίτη Πρεβεζάνου

τ.Βουλευτής Αττικής

 ---------------------------------------------------------------------------------------- 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Τι είναι Ειδική Οικονομική
Ζώνη (Ε.Ο.Ζ.)

Ειδική Οικονομική Ζώνη (Ε.Ο.Ζ.)
είναι μια γεωγραφική περιοχή, συνήθως µια πόλη, ένα λιµάνι ή µια ολόκληρη περιφέρεια, που υπόκειται σε ένα νομικό
πλαίσιο ελεύθερης αγοράς, δηλαδή για ζώνες όπου οι οικονοµικοί όροι λειτουργίας, το εργασιακό καθεστώς και ο τρόπος διοίκησης δεν έχει σχέση µε τα ισχύοντα
σε πανεθνικό επίπεδο και οι νόμοι του κράτους δεν θα είναι
σε ισχύ. Στα Αγγλικά είναι γνωστές με το όνομα SEZ (Special
Economic Zones).

Περισσότερα ΕΔΩ : https://tzennh.blogspot.com/b/post-preview?token=caPb2EcBAAA.HZLKVddjQ3VrZVZPOcYWSA.eA6WTiALW3RVw-987v7Y2Q&postId=6076454574430438507&type=POST#!/2014/08/blog-post_23.html

ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ: Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥΣ

Πολλά κατά καιρούς είναι τα όσα ακούγονται σχετικά με την καταγωγή των Αρβανιτών. Οι γείτονες από την Αλβανία και κάποιοι ψευτοκουλτουριάρηδες τους θέλουν Αλβανούς. Η ανθελληνική προπαγάνδα ως γνωστόν ανθεί στις μέρες μας, όμως μια σύντομη ματιά στη ιστορία θα μας βοηθήσει να ξεδιαλύνουμε το τοπίο.

Οι Αρβανίτες είναι απόγονοι μεταναστών από τη σημερινή Βόρειο Ήπειρο, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν σε περιοχές της Στερεάς Ελλάδας, της Πελοποννήσου και σε νησιά του Αργοσαρωνικού από τα τέλη του 13ου αιώνα έως τον 15ο αιώνα, μετά από προσκλήσεις Βυζαντινών Αυτοκρατόρων και Δεσποτών (Δυναστεία Παλαιολόγων), καθώς και των Καταλανών και των Βενετών που κατά διαστήματα κυριαρχούσαν σε αυτές τις περιοχές.

Φυλετικά και γλωσσικά συγγενεύουν με τους Τόσκηδες, Ελληνικά φύλα της Ηπείρου, οι οποίοι ζώντας ανάμεσα σε Αλβανικά φύλα υιοθέτησαν και προσάρμοσαν στις ανάγκες τους την Αλβανική γλώσσα, αναμειγνύοντας και στοιχεία από την Ελληνική, δημιουργώντας έτσι την αρβανίτικη διάλεκτο. Χαρακτηριστική είναι η έντονη διαφοροποίηση τους με τους Γκέγκηδες, τη φυλή της Βόρειας Αλβανίας, τόσο γλωσσικά όσο και πολιτισμικά, ενώ πρέπει να τονιστεί ότι στο λεξιλόγιο τους δεν συμπεριλαμβάνεται οι όροι «Σκιπτάρ» και «Σκιπερία», εθνικές ονομασίες των Αλβανών και της Αλβανίας αντίστοιχα.

Οι Αρβανίτες παράλληλα θεωρούνται ως οι Δωριείς του νεώτερου Ελληνισμού και όχι άδικα αφού, με το αρχαίο Ελληνικό αυτό φύλο παρουσιάζονται πολλές ομοιότητες στην κοινωνική και πολιτισμική ταυτότητα.

Πρωτοαναφέρονται στο βιβλίο της Άννας Κομνηνής, "Αλεξιάδα" Το βιβλίο ασχολείται με τις ταραχές στην περιοχή του 'Αρβανου (απ' όπου και πήραν το όνομα τους) τις οποίες προκάλεσαν οι Νορμανδοί κατά τη διάρκεια της βασιλείας του πατέρα της, Αυτοκράτορα Αλέξιου Α' Κομνηνού (1081 -1118). Στην «Ιστορία» (1079 -1080 μ.Χ.), ο Βυζαντινός ιστορικός Μιχαήλ Ατταλιάτης ήταν ο πρώτος που ανέφερε τους Αλβανούς, φυλή προερχόμενη από τον Καύκασο, ως έχοντες λάβει μέρος σε εξέγερση εναντίον της Κωνσταντινούπολης το 1043 μ.Χ. και τους Αρβανίτες ως υποτελείς του Δούκα του Δυρραχίου.

Όταν δημιουργήθηκε το Δεσποτάτο της Ηπείρου στις αρχές του 13ου αιώνα, Αλβανοί μισθοφόροι πολεμούσαν με το μέρος του εναντίον των Σλάβων και των Βενετών. Για τις υπηρεσίες που προσέφεραν κατά τη διάρκεια των στρατιωτικών επιχειρήσεων, η Αλβανική αριστοκρατία μόνο πήρε σημαντικούς αυλικούς τίτλους.

Αυτοί οι Αλβανοί αριστοκράτες, τοποθετούνταν επικεφαλής πολλών περιοχών, διαβρώνοντας έτσι σταδιακά το παλιό βυζαντινό διοικητικό σύστημα. Από παραδοσιακοί πατριαρχικοί αρχηγοί μεταλλάσσονταν σε άρχοντες και το καινούργιο καθεστώς που επέβαλλαν στη γη αποστερούσε την περιουσία από τους κατοίκους που συχνά έχαναν και την ελευθερία τους πωλούμενοι ως σκλάβοι.

Προσπαθώντας να ξεφύγουν από την νέα αυτή κατάσταση, οι Αρβανίτες υποχρεώθηκαν να αποκτήσουν νομαδικές συνήθειες. Βλέπανε τη μετανάστευση ως μοναδική λύση στα προβλήματα που δημιουργούσε η μονοπώληση των εδαφών από τους Αλβανούς άρχοντες που γίνονταν όλο και πιο βίαιοι. Πέρα όμως από τις μεταβολές αυτές που τάραξαν σε βάθος την κοινωνία τους, μία ακόμη αιτία εκπατρισμού αποτελούσε πλέον η οθωμανική εισβολή.

Οι πηγές αναφέρουν ότι η δια θαλάσσης μετανάστευση άρχισε δειλά γύρω στο 1280, ενώ οι χερσαίες μεταναστεύσεις πρέπει να τοποθετηθούν στα τέλη του 13ου αι. αφού υπάρχουν αναφορές για παρουσία Αρβανιτών στη Θεσσαλία γύρω στα 1315. Οι Αρβανίτικες μεταναστεύσεις σταμάτησαν γύρω στο 1600 μ.Χ.

Από τότε οι Αρβανίτες παρουσιάζονται ως γνήσιοι νομάδες, και τους συναντούμε από τη Θεσσαλία ως την Αττική και από την Ακαρνανία ως τα νότια της Πελοποννήσου, φέρνοντας μαζί τους και τα προτερήματα τους ως γεωργοί, ενώ χρησιμοποιήθηκαν τόσο από το Δεσποτάτο του Μυστρά όσο και από τους Βενετούς ως μισθοφόροι στρατιώτες.

Να σημειωθεί ότι οι Αρβανίτικοι πληθυσμοί ήταν και παρέμειναν πιστοί στην Ελληνική Ορθοδοξία, αντίθετα με τους Αλβανούς που ασπάστηκαν θρησκείες όπως ο Μουσουλμανισμός και ο Ρωμαιοκαθολισμός ανάλογα με τα δικά τους συμφέροντα.

Οι Αρβανίτες έπαιξαν κυρίαρχο και ουσιαστικό ρόλο τόσο κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 όσο και στη διαμόρφωση του Ελληνικού κράτους στη συνέχεια.

Οι Σουλιώτες οι οποίοι αποτελούσαν ένα τμήμα των Αρβανιτών, το 1821 συμμάχησαν με τον παλιό τους εχθρό τον Αλή Πασά στον πόλεμο που έκανε ο τελευταίος κατά του Σουλτάνου ώστε έτσι να ενισχύσουν έμμεσα την Ελληνική Επανάσταση. Όταν όμως αντιπροσωπεία Αλβανών Μουσουλμάνων με τους οποίους συμπολεμούσαν επέστρεψε από το Μεσολόγγι και αφού είχαν δει εκεί την κατάσταση που επικρατούσε, έλυσαν τη συμμαχία με τους Σουλιώτες λέγοντας τους «Μα εσείς πολεμάτε για την πίστη σας και την πατρίδα σας!»

0 Μάρκος Μπότσαρης, στην μνήμη του οποίου ασεβούν πολλοί, όταν πρωτοπάτησε στα Επτάνησα είπε την περίφημη φράση: «0 Έλλην δεν μπορεί να αισθάνεται ελεύθερος εκεί όπου κυματίζει η Βρετανική σημαία».

Φυσικά και όλοι οι Αρβανίτες αγωνιστές του 1821. όπως ο Ανδρούτσος, ο Κριεζιώτης, η Μπουμπουλινα και τόσοι άλλοι δεν πολέμησαν για καμία άλλη πατρίδα παρά μόνο για την Ελλάδα.

Θοδωρής Ασβεστόπουλος

http://ellinismoskaiellines.blogspot.com/2012/04/blog-post_9862.html

Ειδική Οικονομική Ζώνη (Ε.Ο.Ζ.)οι ζώνες ελεύθερου εμπορίου ελεύθερων εισαγωγών και εξαγωγών, οι βιομηχανικές ζώνες που θα μπορούν να εκμεταλλεύονται τον πάσης φύσης πλούτο της χώρας με φθηνά εργατικά χέρια και ελάχιστους φόρους (καλλιέργειες, ηλιακά, νερό, αέρας, αλιεία, τουριστικά θέρετρα κλπ), τα ελεύθερα λιμάνια, οι ελεύθερες οικονομικές ζώνες (χώρος που θα δρουν επιχειρήσεις χωρίς έλεγχο και φορολογία) και ότι άλλο προκύψει.

Τι είναι Ειδική Οικονομική
Ζώνη (Ε.Ο.Ζ.)

Ειδική Οικονομική Ζώνη (Ε.Ο.Ζ.)
είναι μια γεωγραφική περιοχή, συνήθως µια πόλη, ένα λιµάνι ή µια ολόκληρη περιφέρεια, που υπόκειται σε ένα νομικό
πλαίσιο ελεύθερης αγοράς, δηλαδή για ζώνες όπου οι οικονοµικοί όροι λειτουργίας, το εργασιακό καθεστώς και ο τρόπος διοίκησης δεν έχει σχέση µε τα ισχύοντα
σε πανεθνικό επίπεδο και οι νόμοι του κράτους δεν θα είναι
σε ισχύ. Στα Αγγλικά είναι γνωστές με το όνομα SEZ (Special
Economic Zones).

Στην κατηγορία των ΕΟΖ ανήκουν οι ζώνες ελεύθερου
εμπορίου ελεύθερων εισαγωγών και εξαγωγών, οι βιομηχανικές ζώνες που θα μπορούν
να εκμεταλλεύονται τον πάσης φύσης πλούτο της χώρας με φθηνά εργατικά χέρια και
ελάχιστους φόρους (καλλιέργειες, ηλιακά, νερό, αέρας, αλιεία, τουριστικά
θέρετρα κλπ), τα ελεύθερα λιμάνια, οι ελεύθερες οικονομικές ζώνες (χώρος που θα
δρουν επιχειρήσεις χωρίς έλεγχο και φορολογία) και ότι άλλο προκύψει.

Σήμερα, σε όλο τον κόσμο λειτουργούν πάνω από 5000
Ε.Ο.Ζ.

Από αυτές 1.300 είναι ιδιωτικές, σε 125 χώρες, στις
οποίες απασχολούνται περισσότεροι από 52.000.000 εργαζόμενοι (!), ενώ είναι
υπεύθυνες για ετήσιες εξαγωγές άνω των 700 δισεκατομμυρίων δολαρίων!

 Σεντζέν, Κίνα

Η πρώτη ΕΟΖ: Το µικρό ψαροχώρι του
Σεντζέν το 1980.

Μέσα σε µια δεκαετία είχε µετατραπεί σε µια λαµπερή µεγαλούπολη των 9
εκατοµµυρίων κατοίκων. Για τους πλασιέ των ΕΟΖ επρόκειτο για «θαύµα»
και φυσικά εξαιρετικό επιχείρηµα υπέρ των ζωνών, παρουσιάζοντας διαφάνειες µε
τους ουρανοξύστες και τη φανταχτερή βιτρίνα της πόλης. Βέβαια, ξεχνούν πάντα το
παρασκήνιο της πόλης. Τη µαζική φτώχεια, ειδικά των εργατών που ζουν σε εργοστασιακές
τρώγλες χωρίς δικαιώµατα, µε αµοιβές δουλοπάροικου της εποχής της Ουράνιας
Αυτοκρατορίας. Την εγκληµατικότητα που ανθεί µε το λαθρεµπόριο κάθε είδους. Την
πολιτική και κοινωνική διαφθορά που συνιστά τη Νο 1 βιοµηχανία στην Κίνα.

Οι ΕΟΖ που δημιουργήθηκαν στην Κίνα αυτή τη περίοδο
αδειάζουν και οι κεφαλαιούχοι ψάχνουν να βρουν άλλες περιοχές του
κόσμου για να κάνουν την ίδια “ανάπτυξη” που έκαναν στην Κίνα, με χαμηλό
οικονομικό ρίσκο,  με μικρούς φόρους, με φτηνά εργατικά χέρια, με φτηνή
ενέργεια και χαμηλό κόστος αναλώσιμων, μια ανάπτυξη από την οποία θα
επωφεληθούν οι ίδιοι και το συνδικάτο των  ντόπιων πολιτικών. Αυτός είναι
άλλωστε ο λόγος, που  οι Κινέζοι δημιουργούν αυτή τη περίοδο 
προβλήματα στους Ιάπωνες για τα Ιαπωνικά νησιά, που από το 1972
έχουν παραχωρηθεί από τις ΗΠΑ στην Ιαπωνία. Οι πολιτικοί της Κίνας
χάνουν  τους “πελάτες” τους και έχουν
πανικοβληθεί. Έρχεται πείνα στην Κίνα.

Όσο αφορά τις ΕΟΖ,  δεν έχουν  μόνο
δημιουργηθεί και στην Κίνα και στις Φιλιππίνες μέσα σε ήδη αυτόνομες περιοχές,
αλλά ακόμα και στην Ευρώπη (Πολωνία , Αγγλία κ.α).

Οι ΕΟΖ της Πολωνίας είναι στο επίπεδο των Κινέζικων
EOZ και έχουν κατηγορηθεί πολύ για αυτό οι κυβερνώντες στην Πολωνία απο τα
εργατικά συνδικάτα της χώρας.

Η εμπλοκή των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που
ειδικεύονται στη προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του περιβάλλοντος,
είναι απούσες…  Η Γερμανία  επίσης σιωπά…

Στη Ρωσία έχουν ευνοηθεί οι τεχνολογικές εταιρείες.
Αυτό όμως που τις διακρίνει είναι ότι ανήκουν στο κράτος και ελέγχονται απο
αυτό. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στο Ιράν, που οι ΕΟΖ του ελέγχονται απο το
Υπουργικό συμβούλιο (14 άτομα) και τον ίδιο τον Πρόεδρο. Οι ΕΟΖ του Ιράν είναι κυρίως
λιμάνια υψηλής λειτουργικότητας, όπως και καταστήματα transit.

Δικαίωµα επιφανείας

Ενα παλιό φεουδαρχικό προνόµιο ήταν το δικαίωµα
επιφανείας,, το οποίο επανήλθε και μεσω αυτού ο ιδιώτης επενδυτής αποκτά
δικαιώµατα κυριότητας σε ιδιοκτησία που δεν του ανήκει. 

Ε.Ο.Ζ. και ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΧΙΑ

Στην Ελλάδα οι ελεύθερες Ζώνες θεσμοθετήθηκαν, για
πρώτη φορά, το 1931 και υπάρχουν ήδη περιοχές Ειδικής Οικονομικής Ζώνης  (Ε.Ο.Ζ.), όπως οι Ελεύθερες Ζώνες Λιμένων (Porto Franco, σύμφωνα με την ορολογία του Παγκόσμιου
Οργανισμού Τελωνείων), στα λιμάνια Πειραιά, Θεσσαλονίκης, Ηρακλείου και Αστακού
Αιτωλοακαρνανίας. 

Σε όλη την Ελλάδα θα υπάρξουν γεωγραφικές περιοχές Ε.Ο.Ζ. ή εναλλακτικά για κάποια είδη
επιχειρήσεων ή επενδύσεων θα υπάρχει και καθεστώς
Ε.Ο.Ζ . όπως στην Ρόδο, Σύρο και
κατόπιν σε ολόκληρο το Αιγαίο και το ΘΡΙΑΣΙΟ
ΠΕΔΙΟ. Επίσης σε συμφωνία με Γερμανία,
τέσσερις πιλοτικές ΕΟΖ θα δημιουργηθούν στην Θράκη, Ήπειρο, Πελοπόννησο και Νότιο
Αιγαίο. ενώ ο κ. Φούχτεν γυρίζει ανά την επικράτεια αναζητώντας ευκαιρίες για
ΕΟΖ

Αυτό σημαίνει ότι, πέραν της δημιουργίας θέσεων
εργασίας επιπέδου ζωής Κίνας δεν θα υπάρξει αύξηση του ΑΕΠ της Ελλάδας και ότι οικονομικό προϊόν ή δραστηριότητα προκύπτει
στις Ε.Ο.Ζ δεν θα ενσωματώνεται στους δείκτες ανταγωνιστικότητάς της,
διότι πολύ απλά αφού δεν θα υπάρχει ενδελεχής έλεγχος δεν θα μπορούν να προσμετρούνται
και τα οικονομικά στοιχεία από κάθε είδους δραστηριότητα στις ΕΟΖ,
παράνομη ή όχι.

Και όσο αφορά τις “παράνομες” δραστηριότητες, τα
όρια ανάμεσα στη μη τήρηση των νόμων του κράτους και στη τέλεση παράνομων
δραστηριοτήτων στις ΕΟΖ θα είναι πολύ δύσκολο να διακριθούν αφού θα υφίσταται
το αποτέλεσμα του status της μειωμένης εθνικής κυριαρχίας  στο οποίο θα
ευρίσκονται οι ΕΟΖ Οι ΕΟΖ είναι οι «μαύρες τρύπες» της
παγκόσμιας οικονομίας όπου με όρους πλήρους αδιαφάνειας και σε συνθήκες ανομίας
κινούνται μαύρες επενδύσεις, μαύρα κεφάλαια, εμπορεύματα και εργασία, που καμιά
πολιτισμένη κοινωνία δεν θα αποδεχόταν. 

Διασυνοριακή Ελεύθερη Βιομηχανική Ζώνη Οικονομικών Συναλλαγών
(Δ.Ε.Β.Ζ.Ο.Σ.)

Μια διαφορετική περίπτωση είναι η Διασυνοριακή
Ελεύθερη Βιομηχανική Ζώνη Οικονομικών Συναλλαγών (Δ.Ε.Β.Ζ.Ο.Σ.) στο Ορμένιο του
Έβρου. Πρόκειται για μια έκταση 600 στρεμμάτων, κοντά στα σύνορα με την
Βουλγαρία και την Τουρκία, η οποία καθορίστηκε ως Βιοτεχνικό Πάρκο (ΒΙΟΠΑ) το
2000 και το 2003 ως Ελεύθερη Ζώνη τύπου Ι, δηλαδή με βασικό στόχο την
αποθήκευση εμπορευμάτων. Στην ιστοσελίδα της Δ.Ε.Β.Ζ.Ο.Σ., υποστηρίζεται ότι ο
στόχος είναι η εγκατάσταση επιχειρήσεων σε ένα πολύ ευρύτερο φάσμα επιχειρήσεων
που σχετίζεται με τη μεταποίηση, τα logistics, την εμπορία  και παροχή υπηρεσιών. 

Η προοπτική της εν λόγω ζώνης είναι ακόμα άγνωστη ενώ
δέκα χρόνια δεν υπήρχαν εξελίξεις.

Εργασιακό καθεστώς

Το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο είναι η
υπερεκμετάλλευση της εργατικής τάξης. Δεν είναι το μοναδικό, καθώς και οι ΕΟΖ,
είναι ιδιαίτερες επικράτειες εχεμύθειας. Ωστόσο ο βασικός στόχος που επιτελούν
είναι η εξασφάλιση της όσο το δυνατόν μεγαλύτερης, ανεμπόδιστης απόσπασης
υπεραξίας. Διαρκή είναι τα δημοσιεύματα για τους πενιχρούς μισθούς, τα
εξοντωτικά ωράρια, τα κλουβιά που κατοικούν οι συνήθως γυναίκες και
μετανάστριες, σε αυτά τα στρατόπεδα συγκέντρωσης εργασίας και λόγω χώρου δε θα
επεκταθούμε. Αποτελεί βεβαίως θλιβερή εξέλιξη για την ανθρωπότητα η γενικευμένη
επιστροφή στις συνθήκες της εργατικής τάξης της Αγγλίας του Ένγκελς (1974),
καθώς «οι Ειδικές Οικονομικές Ζώνες της Γκουαντόνγκ και της Σαγκάης θυμίζουν
αλλόκοτα το Μάντσεστερ και τη Γλασκόβη της δεκαετίας του 1840». (στο Eagleton, 2012).

Ο ρόλος των υποστηρικτών των
λαθρομεταναστών καθώς και τα περί διεθνισμού στα οποία αναφέρονται πολλοί
φορείς για να εξηγήσουν τον “ανθρωπισμό” τους απέναντι στους μετανάστες είναι
ακόμα και επιλήψιμες. Ούτε στη Ρωσία ούτε στην Κίνα περνάνε πλέον οι αντιλήψεις
αυτές. 

http://klassikoperiptosi.blogspot.gr/2012/09/eoz.html

Σκουριές Χαλκιδικής : https://www.youtube.com/watch?v=jvDNOF0VXQI

Περίπου 8.7 εκατομμύρια είδη υπάρχουν στον πλανήτη Γη

Σύμφωνα με επιστημονική μελέτη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στον πλανήτη Γη ζούμε
περίπου 8,7 εκατομμύρια είδη.

Η μελέτη που δημοσιεύθηκε στο “Journal PLoS Biology” θεωρείται η ακριβέστερη
μέχρι σήμερα και μέρος της αναδημοσιεύτηκε στο BBC. Σύμφωνα με αυτή τα
περισσότερα από τα ειδή δεν έχουν καταγραφεί και ταυτοποιηθεί και αν ξεκινούσαμε
να κάνουμε κάτι τέτοιο αύριο θα τελειώναμε περίπου το 3011, ενώ αρκετά από τα
είδη θα έχουν εξαφανιστεί πριν καταγραφούν.

Ο αριθμός των ειδών του πλανήτη σε πολλούς μπορεί να μοιάζει κάτι εύκολα
μετρήσιμο, παρόλα αυτά οι επιστήμονες χρειάστηκε να μελετήσει τις σχέσεις και
την αναλογία ανάμεσα στα κλαδιά και τα παρακλάδια του “δέντρου της ζωής”,
προκειμένου να καταλήξει στον συγκεκριμένο αριθμό.






Διαβάστε τη συνέχεια στην Ελευθεροτυπία

ΙΕΡΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΚΑΙ ΚΑΘΙΔΡΥΜΑ "ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΕΛΕΥΘΕΡΩΤΡΙΑ"

Πρόγραμμα παρακλήσεων Δεκαπενταύγουστου και εορτής κοιμήσεως Υπεραγίας Θεοτόκου

Οι Παρακλήσεις εις την Υπεραγία Θεοτόκο ψάλλονται κατά την διάρκεια του Δεκαπενταύγουστου εις τον Ιερό Ναό του Προσκυνήματοςκαθημερινά (εκτός Σαββάτου και παραμονής της Εορτής της Μεταμορφώσεως) στις 18.30 μ.μ.

Πέμπτη 14-8-2014

Προεόρτια Κοιμήσεως Υπεραγίας Θεοτόκου, Μιχαίου Προφήτου
7.00 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία – Στολισμός Επιταφίου
6.30 μ.μ. Μέγας Εσπερινός Εορτής Κοιμήσεως 
8.15 μ.μ. Τα εγκώμια εις την Υπεραγία Θεοτόκο και εν συνεχεία η περιφορά του Επιταφίου και η αρτοκλασία εις τον προαύλιο χώρο του Ιερού Προσκυνήματος.

Παρασκευή 15-8-2014

Εορτή Κοιμήσεως Υπεραγίας Θεοτόκου
7.00 π.μ. Όρθρος και Πανηγυρική Θεία Λειτουργία μετ’ αρτοκλασίας
6.30 μ.μ. Μεθέορτος Eσπερινός και Παράκλησις εις Υπεραγία Θεοτόκο

Σάββατο 16-08-2014

Γερασίμου Κεφαληνίας, Τιμοθέου Ευρίπου
7.00 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειουργία

Σάββατο 23-8-2014

Απόδοση της Εορτής Κοιμήσεως Υπεραγίας Θεοτόκου, Ειρηναίου μάρτυρος
7.00 π.μ. Όρθρος και Θεία Λειτουργία

Εκ του Ιερού Προσκυνήματος

Οι Παναγίες του Δεκαπενταύγουστου

Έντονη είναι η συγκινησιακή φόρτιση που πλανάται μέσα στην αιωρούμενη ολοκλήρωση του καλοκαιριού, με αφορμή τον εορτασμό της Κοίμησης της Θεοτόκου∙ της λαμπρότερης θεομητορικής γιορτής της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο λαός μας τιμά την μετάσταση της Παναγίας από την γη στον ουρανό∙ τον εναγκαλισμό της Μητέρας με τον αγαπημένο Υιό της.

Η λατρεία στο πρόσωπό της Παναγίας εκφράζεται μέσα από τα εκατοντάδες ονόματα που της έχουν προσδώσει: Γιάτρισσα, Βρεφοκρατούσα, Γλυκοφιλούσα, Ελεούσα, Παντάνασσα, Κεχαριτωμένη, Μολυβδοσκέπαστη, Τουρλιανή, Αθηνιώτισσα... αλλά και από τους αμέτρητους ναούς και ξωκλήσια αφιερωμένα στη Χάρη της.

Στις 15 Αυγούστου χιλιάδες πιστών με την ψυχή γεμάτη ελπίδα και κατάνυξη προστρέχουν στα αναρίθμηταπροσκυνήματα, όπου λιτανεύονται οι θαυματουργές εικόνες της Παναγίας. Τη γιορτινή αυτή ημέρα, οι πλατείες των χωριών «φοράνε τα καλά τους»∙ οι τοπικοί πολιτιστικοί σύλλογοι στήνουν παραδοσιακά γλέντιακαι χορούς για να τιμήσουν τη Μεγαλόχαρη∙

Οι ξακουστοί εορτασμοί

Το μεγαλύτερο προσκύνημα θεωρείται αυτό της Μεγαλόχαρης στην Τήνο. Στο κυκλαδίτικο νησί, που στη συνείδηση των Ελλήνων είναι απόλυτα ταυτισμένο με την Παναγιά του, ο εορτασμός του Δεκαπενταύγουστου αποτελεί τη λαμπρότερη γιορτή. Κάθε χρόνο χιλιάδες προσκυνητές συρρέουν εδώ, ανηφορίζοντας με κατάνυξη προς την εκκλησία για να εκπληρώσουν το τάμα τους στη θαυματουργή εικόνα της Παναγίας. Οι πιστοί, που διανύουν την απόσταση από το λιμάνι μέχρι την είσοδο της εκκλησίας γονατιστοί, η περιφορά του επιταφίου και η μεγαλοπρεπής λιτάνευση της εικόνας σ’ ολόκληρη τη πόλη δημιουργούν κατανυκτική ατμόσφαιρα γεμάτη θρησκευτικό δέος και συγκίνηση.

Πόλος έλξης την ημέρα του Δεκαπενταύγουστου είναι και η Πάρος, χάρη σε μια από τις εντυπωσιακότερες εκκλησίες του Αιγαίου, τον παλαιοχριστιανικό ναό της Εκατονταπυλιανής. Στην Παροικιά, την πρωτεύουσα του νησιού, η θρησκευτική τελετή χαρακτηρίζεται από την περιφορά του επιταφίου της Παναγίας. Ακολουθεί παραδοσιακό γλέντι με νησιώτικους χορούς και με το παριανό κρασί να ρέει άφθονο… Στο κοντινό λιμανάκι της Νάουσας, η νύχτα γίνεται μέρα, όταν δεκάδες καΐκια με αναμμένες δάδες προσεγγίζουν την προβλήτα δίνοντας το σύνθημα για την έναρξη της γιορτής.

Θρησκευτικό έμβλημα του Ποντιακού Ελληνισμού, η Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά, σύμβολο των «χαμένων πατρίδων» και της ποντιακής πίστης, εορτάζεται με θρησκευτική μεγαλοπρέπεια. Η ιστορική εκκλησία, που είναι θεμελιωμένη στις πλαγιές του Βερμίου όρους, συγκεντρώνει χιλιάδες πιστών απ’ ολόκληρη την Ελλάδα. Η Θεία Λειτουργία και ο Μεγάλος Εσπερινός της Κοίμησης της Θεοτόκου τελούνται με μεγάλη ευλάβεια. Στο αποκορύφωμα της μεγάλης γιορτής, ποντιακά συγκροτήματα προσφέρουν μοναδικές στιγμές με παραδοσιακούς σκοπούς και πολύωρο γλέντι.

Το «Πάσχα του καλοκαιριού» σε κάθε γωνιά της Ελλάδας

Πάσχα του καλοκαιριού ονομάζει ο λαός μας τον Δεκαπενταύγουστο. Όπου κι αν σας βγάλει ο δρόμος σας ετούτη τη μέρα, σίγουρα θα βρείτε και μια εκκλησιά που θα γιορτάζει την Παναγιά της.

Στη Σκιάθο, το νησί του Παπαδιαμάντη, το βράδυ της παραμονής γίνεται η έξοδος του επιταφίου της Παναγίας υπό την συγκινητική μελωδία των εγκωμίων της Θεοτόκου που ψάλουν όλοι μαζί οι Σκιαθίτες.

Στην Πάτμο, το νησί της Ορθοδοξίας, όπου τα πάντα περιστρέφονται γύρω από το ιστορικό Μοναστήρι της Αποκάλυψης, ο χρυσοποίκιλτος επιτάφιος περιφέρεται από τους μοναχούς στα σοκάκια του νησιού, ενώ οι καμπάνες ηχούν ασταμάτητα.

Στα Ζαγοροχώρια, ξακουστά σε όλη την Ελλάδα για τα πανηγύρια του Δεκαπενταύγουστου, οι εκδηλώσεις στη μνήμη της Κοίμησης της Θεοτόκου είναι τριήμερες και δίνουν την ευκαιρία για τρικούβερτο γλέντι με παραδοσιακούς ηπειρώτικους σκοπούς.

Στη Θάσο, στο χωριό Παναγιά που πήρε το όνομά του από τη Θεοτόκο, μετά τη λιτάνευση της εικόνας, που συνοδεύεται από πολυμελή μπάντα, οι πιστοί μαζεύονται στο προαύλιο της εκκλησίας όπου παρακάθονται στο γιορτινό τραπέζι που περιλαμβάνει πατάτες, ρύζι και μοσχάρι στιφάδο.

Στην Κάσο και στο χωριό Παναγιά γίνεται το μεγαλύτερο πανηγύρι του νησιού. Όλα τα πατροπαράδοτα έθιμα τηρούνται ευλαβικά και δεν είναι λίγοι οι ξενιτεμένοι Κασιώτες που επιλέγουν αυτή τη μέρα για να επισκεφθούν τον τόπο τους.

Στη Λέσβο, η Παναγιά η Αγιασώτισσα προσφέρει ένα από τα ωραιότερα πανηγύρια του ανατολικού Αιγαίου. Πολλοί προσκυνητές με αφετηρία την πόλη της Μυτιλήνης περπατούν 25 ολόκληρα χιλιόμετρα για να φτάσουν στον αυλόγυρο της εκκλησίας, όπου και διανυκτερεύουν. Στη γραφική κωμόπολη της Αγιάσου βιώνει κανείς όλη την ατμόσφαιρα ενός γνήσιου νησιώτικου πανηγυριού.

Στην Κάρπαθο, σ’ αυτό το ξεχωριστό νησί της Δωδεκανήσου, η Παναγιά στην Όλυμπο γιορτάζεται με τον πιο κατανυκτικό τρόπο. Εδώ, οι λειτουργίες είναι βαθιά συνδεδεμένες με το πένθος για τη Παναγία που «έφυγε». Αποκορύφωμα του εορτασμού είναι ο παραδοσιακός Κάτω Χορός που ξεκινά από τους άντρες σε σταθερό, αργόσυρτο βήμα και κατανυκτική διάθεση. Ακολουθούν οι γυναίκες ντυμένες με τις εκπληκτικής ομορφιάς παραδοσιακές γιορτινές στολές τους.

Στη Κεφαλονιά, κοντά στο χωριό Μαρκόπουλο, τα φιδάκια της Παναγιάς προσελκύουν κάθε χρόνο χιλιάδες προσκυνητές, που βεβαιώνουν με τα μάτια τους ένα μοναδικό φαινόμενο. Κάθε 15 Αυγούστου μικρά άκακα φιδάκια εμφανίζονται στον τρούλο της εκκλησίας. Σύμφωνα με τον μύθο, πρόκειται για τις καλόγριες ενός παλιού μοναστηριού που υπήρχε στη περιοχή, που προκειμένου να μην πέσουν στα χέρια των πειρατών παρακάλεσαν την Παναγιά να τις μεταμορφώσει σε φίδια.

Στην πόλη της Σιάτιστας, στο νομό Κοζάνης, η λειτουργία της Μεγαλόχαρης είναι μια ξεχωριστή εμπειρία. Τη λειτουργία παρακολουθούν προσκυνητές καβαλάρηδες πάνω σε στολισμένα άλογα. Με το πέρας της λειτουργίας επιστρέφουν έφιπποι στην πόλη όπου πλήθος κόσμου τους περιμένει για να δώσουν το έναυσμα της γιορτής. Το έθιμο χρονολογείται από την Τουρκοκρατία, ως μια ευκαιρία για τους σκλαβωμένους Έλληνες να δείξουν τη λεβεντιά και τον πόθο τους για λευτεριά.

Στα Κουφονήσια, γιορτάζει η Παναγιά στο Κάτω Κουφονήσι. Μετά τη λειτουργία προσφέρεται φαγητό από τους ντόπιους και κατόπιν όλοι μεταφέρονται με καΐκια στο Πάνω Κουφονήσι για γλέντι με θαλασσινούς μεζέδες μέχρι πρωίας.