Στις 12 Οκτωβρίου 1944 ο λαός της Αθήνας, υπό των χαρμόσυνο ήχο των καμπάνων, ξεχύθηκε στους δρόμους πανηγυρίζοντας την ελευθερία του.Την ίδια μέρα η εφημερίδα "Ριζοσπαστική Ηχώ" είχε ένα άρθρο με τίτλο "Οι Καπάτσοι".
Το άρθρο αναφερόταν στον πατέρα του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη και το έγραφε , πατέρας της Μελίνας.
Γράφει: Ιδού η τεμπελιά των επιτήδειων που μαστίζουν τον τόπο. Ένας από αυτούς προσπάθησε και πέτυχε να σφηνωθεί σε όλες σχεδόν τις ανώνυμες εταιρίες και ιδιαίτερα στις τραπεζικές ως νομικός σύμβουλος,με αποτέλεσμα να εισπράττει και πριν και κατά την διάρκεια της κατοχής, πολύ περισσότερα από όσα, το αντίστοιχο χρονικό διάστημα, εισέπραξαν λόγω μισθού το σύνολο των δικαστών και των υπαλλήλων του Άρειου Πάγου.
Ήδη ο κ. Γεώργιος Σημίτης με μιας αλλάζει πορεία. Αντιλαμβάνεται ότι το καθεστώς της έμμισθης τεμπελιάς ,του οποίου μέχρι χθες ήταν εκλεκτός, βαίνει προς τη δύση του.Και τι κάνει ο υπερέξυπνος κ Γ.Σημίτης; Εγκαταλείπει με τη θέληση του και μεταπηδά στο στρατόπεδο,από όπου φαίνεται ότι είναι κοντά η ανατροπή του οικονομικού συστήματος.Γίνεται λοιπόν ο κ. Γεώργιος Σημίτης-κρατηθείτε καλά στο κάθισμα σας-κοινοκτήμων.Και καθόλου απίθανο, μέχρι το βράδυ, να τον δούμε Κομισάριο,να απαγγέλει από το βήμα το ανάθεμα του συγκεντρωμένου κεφαλαίου, για όσα ανόσια και ειδεχθή έκανε σε βάρος του λαού! [...]
Και καταλήγει: ο κ.Γεώργιος Σημίτης είναι κάθαρμα. Όπως καθάρματα είναι και η συνομοταξία των υπερέξυπνων ,όσοι αφού συνέφαγαν και συνεκόπρισαν μέχρι σκασίματος επί δύο τρία έτη, σε σφιχτό εναγκαλισμό με τον κατακτητή, ανοίχθηκαν έγκαιρα στο πέλαγος, για να βρεθούν σήμερα επί αιγυπτιακού εδάφους ασφαλείς, για να μην τους ενοχλήσουν.Και αυτοί και εκείνος-ο κ. Γ. Σημίτης-και οι όμοιοί τους,έχουν ανοικτή μερίδα στα μαύρα κατάστιχα της τετραετίας. Η μέρα της κάθαρσης δεν είναι μακριά.
Υ.Γ
Ο Σταμάτης Μερκούρης, που γράφει το άρθρο, είναι αδερφός του Γεωργίου Μερκούρη. Αλλά ο Γεώργιος Μερκούρης δεν ήταν τυχαίο πρόσωπο στην κατοχική Αθήνα. Ηταν αρχηγός του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος, ενός ναζιστικού κόμματος, που ήταν το μόνο που λειτουργούσε στην κατοχή.Ο πατέρας Σημίτης ήταν στενός συνεργάτης του.
Κι όταν ο Μερκούρης ανέλαβε διοικητής της Εθνικής Τράπεζας τον διόρισε Γενικό Γραμματέα της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών.
Με το ΕΑΜ ο Γ.Σημίτης αναμείχθηκε και πήγε στα βουνά, αφού είχε πεθάνει ο Γ. Μερκούρης. Αυτό έγινε πολύ καθυστερημένα, τους πρώτους μήνες του 1944,όταν πια είχε φανεί ότι ηταν βέβαιη η ήττα των Γερμανών και ορατό το τέλος της κατοχής.
Στην φώτο: (Κώστας Σημίτης-πρώην πρωθυπουργός, ο πατέρας Γεώργιος Σημίτης περπατά ως "απελευθερωτής"της Λαμίας στο πλευρό του Άρη Βελουχιώτη.Μερικούς μήνες αργότερα θ'ακολουθούσε η αποκαθήλωση του.)
Πηγή: http://www.logiosermis.net/2014/07/1944.html#ixzz378lmPm2B
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου