“……Υπάρχει τρόπος να αντισταθούμε και ελπίδα να επιβιώσουμε.
Πρέπει να αλλάξει η παιδεία μας. Να αποκτήσει πρώτη θέση στην εκπαίδευση μας η γλώσσα, η ιστορία, η σπουδή της πίστης και της παράδοσής μας, η καλλιέργεια της ελευθερίας του πνεύματος. Αυτά είναι ό,τι πιο σύγχρονο και επίκαιρο υπάρχει. Δυστυχώς, χάσαμε την εθνική μας υπερηφάνεια, την ιστορική συνείδηση και ψυχή μας, τη δύναμη της βαθειάς ευσέβειας που δημιούργησαν τον πολυδιάστατο πολιτισμό μας. Αρκεσθήκαμε σε συμβουλές και συμβολισμούς που κούρασαν, σε ιστορικές απομνημονεύσεις που δεν είχαν σημασία, σε κανόνες και πληροφορίες που αμέσως τα ξεχνάς. Και απορρίψαμε τον πλούτο μας χωρίς να τον έχουμε προηγουμένως γνωρίσει. Στην ισοπέδωση που επέβαλε η παγκοσμιοποίηση, η πατρίδα μας κατέβαλε το μεγαλύτερο ίσως τίμημα από όλες τις χώρες. Και έτσι φτωχύναμε σε πολιτισμό, παιδεία και πνεύμα. Και δεν το καταλάβαμε.
Καιρός πλέον να ξεσηκωθούμε. Καινούριο κρασί σε καινούρια ασκιά!
Τα πάντα πρέπει να αλλάξουν. Και επειδή δε θα τα αλλάξουν κάποιοι άλλοι, καιρός να μπούμε στο παιχνίδι όλοι. Κυρίως οι νέοι. Όλες οι καλές επαναστάσεις έγιναν από εμπνευσμένους νέους. Όχι από αγανακτισμένους, αλλά από υγιώς επαναστατημένους. Εσείς και πρέπει και μπορείτε να επιβάλλεται να αλλάξετε με δική σας πρωτοβουλία το μέλλον σας. Όχι με βια, αλλά με δύναμη και αποφασιστικότητα. Οι επαναστάσεις δε γίνονται με βόμβες μολότωφ και λοστούς, ούτε με αυτοκαταστροφική προσφυγή σε ναρκωτικά ούτε με καταλήψεις, με graphiti στους τοίχους και μηδενιστικές επιλογές, αλλά με καθαρότητα, ηρωισμό και εξυπνάδα.
Ζητήστε ποιότητα στην παιδεία σας.
Ζητήστε τέτοια παιδεία που να αξίζει τον κόπο σας, τέτοια παιδεία που να επενδύει σε αυτήν το μέλλον σας. Το κατεστημένο σύστημα απέτυχε παταγωδώς. Μας δείχνει όμως τον μονόδρομο της επιστροφής στους θησαυρούς μας, την κατεύθυνση της διορθωτικής πορείας μας. Πρωτοτυπήστε απαιτώντας πρώτα από τους εαυτούς σας συνέπεια, προσπάθεια, ψηλούς στόχους, ποιότητα, ήθος. Ρωτήστε τους καθηγητές σας τι σημαίνουν αυτά και απαιτήστε κυρίως από τον θεολόγο σας να σας δείξει δρόμο για την αλήθεια. Αν δεν μπορούν να σας βοηθήσουν, πιέστε τους να καταλάβουν τις ανάγκες σας και την αποστολή τους. Αυτό να κάνετε με όλους μας. Κυρίως με τους ιερείς και την Εκκλησία.
Μη λυπηθείτε κανέναν μας. Πρέπει να αλλάξουν όλα και όλοι μας.
Συνηθίζουμε να λέμε “ο Θεός μαζί μας”.
Θέλω κι εγώ να το πω, αλλά όχι τυπικά. Και μόνον η αναζήτηση του αληθινού Θεού διευρύνει τους ορίζοντες και πλαταίνει την καρδιά όσο τίποτε άλλο. Αυτό χρειάζεστε. Ο θεός των θρησκευτικών συμβουλών, των ιστοριών και των συμβολισμών είναι λίγος. Ο θεός που είναι μάθημα στο σχολείο με βαθμό και εξετάσεις δεν αξίζει και πολλά. Ο αληθινός Θεός είναι το ζητούμενο. Αυτός μόνο θα μας λύσει το πρόβλημα.”
6 Οκτωβρίου 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου